Een lange wandeling

Aleer ik dit mailtje verder schrijf wil ik mijn lieve bloglezers bedanken. Het medeleven, door aan Gijs te denken, de reacties, de mailtjes en alle blijken van betrokkenheid doen ons zó goed dat wij ons dankbaar voelen. Tweede Paasdag hebben we, met Gijs in de rolstoel, een lange wandeling gemaakt. Halverwege ben ik afgehaakt en op een bankje gaan zitten. Gijs hield het steeds tegen om in de rolstoel naar buiten te gaan. Hij was bang dat de kuilen en oneffenheden in het wegdek hem teveel pijn zouden bezorgen. Maar…

17 Reacties

Over lezen gesproken

Eerst even voor de "ongeduldigen" onder ons: begin juli hoop ik met mijn boek tevoorschijn te komen! Het is dan te bestellen via mijn website en in de boekhandels Er was iets niet goed gegaan met de publicatie, maar nu werkt het weer naar behoren. Over lezen gesproken De zon schijnt vrolijk naar binnen in de slaapkamer. Het is een prachtige zomerse dag. Ik draai de luxaflex op getemperd licht waardoor de kamer er nog vriendelijker en gezelliger uitziet. Ik loop even naar de boekenkast en kijk naar mijn boeken.…

18 Reacties

Een kolfje naar mijn hand

Dit keer snel weer een nieuw blogje. We schrijven het jaar 1982. De kinderen gaan uitvliegen. Leuk vind ik het niet, maar zo is wel het leven. Judith heeft zich geïnstalleerd in Amsterdam voor de Theologiestudie aan de VU. En Anton staat ook al in de steigers om te gaan studeren in Amsterdam. Het wordt stiller in huis. ’s Ochtends voor dag en dauw kan de telefoon gaan met een noodkreet of ik wil invallen voor een zieke leerkracht. Het is dan haasje repje geblazen. Vooral toen de kinderen nog…

8 Reacties

Dit is voor jou

Het klopt niet helemaal dat Sinterklaas vroeger nooit langs kwam.  Ik herinner mij dat we  twee  keer pakjesavond vierden. Het waren de laatste jaren voordat mijn oudste broer verongelukte dat hij voor de jongste kinderen van het gezin cadeautjes kocht. Voor die gelegenheid zaten we in de voorkamer ook wel de mooie kamer genoemd. Het was heel spannend want het was helemaal nieuw. Ik voelde de spanning in mijn buik, want nu ging het toch nog gebeuren.  Vanavond was het ook bij ons pakjesavond! De velours gordijnen waren dicht getrokken.…

2 Reacties

Beter doen

Ouders van nu voeden hun kinderen anders op dan wij het deden. Onze kleinkinderen zijn anders groot gebracht dan onze kinderen. Boeiend om naar te kijken.  Mijn moeder zei vaak,  als er weer een stel trouwde in haar omgeving:  "zo daar gaat weer een beter doener". Ik zag dan een milde, licht ironische glimlach om haar mond.  Ik begreep dat zij dan dacht dan aan het opvoeden van kinderen. Ik heb nog vaak aan die opmerking gedacht. Ook toen ik zelf kinderen kreeg en ik  probeerde ze wat dingen mee…

0 Reacties

Draai het wieltje nog eens rond

Wij hadden vroeger een thuisnaaister. Onze thuisnaaister, mocht boven in de zolderkamer haar werk doen. Zij  was  een  ongetrouwde  vrouw  met  treurige  ogen, alsof  ze  ieder  moment wilde  gaan  huilen. Haar  naam  was  Trui.  Die naam, gecombineerd  met  hoe zij  keek, riep  bij  mij  een  naar  gevoel  op.  Ze  zat  daar  maar  op  dat  kamertje  met  een  hele  berg  verstelwerk  voor haar  neus.  Iets  weggooien  gebeurde  pas  als  het  niet  meer  gemaakt  of  vermaakt  kon worden.  Soms  vermaakte  zij  een  jurk, van  een  oudere  zus, passend  voor  mij.  Ik  werd …

0 Reacties

Een tastbare herinnering

Ik was een meisje van een jaar of 8 toen ik van mijn oudste broer, die toen 23 was, het sprookjesboek van Grimm kreeg.Het was de 4e druk van de volledige uitgave van Grimm met prachtige illustraties van Anton Pieck.  Ik vond het allereerst al geweldig dat ik zo’n prachtig dik boek kreeg. En al was ik nog erg jong voor de moeilijke taal, ik voelde al wel dat er veel meer werd verteld dan ik begreep. Mijn moeder vond het helemaal niks. Zij had een hekel aan sprookjes en…

0 Reacties

Geboorte van een blog

In mijn vorige blog heb ik geschreven dat ik mijn leven onder de loep wil leggen om te zien wat ik verder wil. Bij nader inzien heb ik dat al gedaan. Mijn blog is het resultaat. Toen ik 51 jaar geleden met Gijs trouwde kreeg ik al gauw een prachtig, wit dagboek met slotje van hem. Een boekje om zelf in te gaan schrijven. Dit is voor mij nog altijd het mooiste cadeau dat ik kreeg. Het bleek precies in de roos te zijn, dat dagboekje. Als ik met dat…

0 Reacties

Zing nog een lied

Ik ben nu bijna driekwart eeuw min of meer hier aanwezig. Met stijgende verbazing zie ik dat de wereld om mij heen steeds sneller verandert. Alleen al in het onderwijs zijn de veranderingen niet van de lucht. Of je er blij mee moet zijn is een vraag want waar blijft de echte oplossing?Als ik denk aan mijn lagere schooltijd, dat is nu ruim 65 jaar geleden. Ik ga langzamerhand die jaren toch in een ander perspectief plaatsen. Ons gezin ging naar “De School met den Bijbel”. Het was geen grote…

0 Reacties

Niemand begrijpt mij

Nu ik dit boven mijn eerste blog zet, komen meteen mijn eigen vragen aangerend. Want wat bedoel ik met begrijpen? Wat wil ik, een ander begrijpen of begrepen worden? En, begrijp ik mezelf wel Jaren geleden ging ik regelmatig een oude dame bezoeken in een zorgcentrum. Ze had een schare kinderen, de meeste van hen kwamen regelmatig op bezoek. Omwonenden keken soms met jaloerse blikken als één van die kinderen weer door de lange gang liep. Op een middag toen ik haar bezocht kwam de jongste dochter even een kijkje…

0 Reacties