En je wist bij het vertrek: die zien wij nooit meer terug!

Wij ouderen weten sinds lang vervlogen tijden wat wachten op een berichtje is.

Ik heb het over zo’n 60 jaar geleden, toen de computer nog niet in beeld was, en de smartphone nog niet bestond. Over de tijd dat je een brief schreef met de hand, en daarna naar de postbus bracht. En daarna het wachten begn op een bericht terug. Dat wachten kon lang duren, vooral als de ontvanger geen haast aan de dag legde. (meer…)

2 Reacties

Tussen wakker liggen en heerlijk slapen

De meeste mensen vinden ’s nachts wakker liggen irritant. Zelf slaap ik ook liever, maar eens een keertje slecht slapen vind ik geen ramp. Als de slapeloze nachten zich aaneen blijven rijgen dan wordt het een ander verhaal. Het gekke is dat ik perioden heb van slapeloosheid. En als het wakker liggen zich eenmaal  heeft aangediend is het vaak meerdere nachten aaneen bingo. (meer…)

4 Reacties

Praktijk en theorie die gaan niet altijd samen

Pas geleden was ik op een verjaardag waar vijf ouderen waren. Van die vijf mensen droegen er vier eeen gehoorapparaat.
Het viel mij op omdat ik sinds kort ook bij het leger van slechthorende ouderen ben toegelaten/ toegetreden. Weliswaar ben ik aan één oor slechthorend, maar dan wel zo dat ik daar heel weinig meer mee kan horen.
Nu is slechthorendheid bij ouderen een algemeen verschijnsel, evenals minder gaan zien. (meer…)

10 Reacties

“Ik ben heel verdrietig”, vertelde mijn achterkleinzoon mij


Vandaag weer eens een berichtje uit het leven van alledag van een overgrootmoeder.

Het is lang geleden dat ik iets schreef over mijn achterkleinzoon: Kilian. Hij is alweer vijf jaar. Vorige week vertelde hij door de telefoon dat Pippa, de hond van opa en oma, was ingeslapen.
Ach, Kilian was diep geschokt en zei: “Ik ben heel verdrietig”. Waarop ik  zei: “Dat ben ik ook, lieverd”. (meer…)

10 Reacties

Je in de echt verbinden is een serieuze aangelegenheid

Het is alweer even geleden dat ik een blog schreef. Wellicht zullen mijn blogs wat minder frequent dan voorheen verschijnen maar ik hoop van tijd tot tijd iets te blijven schrijven.
Als je ouder wordt heb je overal meer tijd voor nodig. Alles gaat wat trager, en dan is de dag snel gevuld.
Maar vandaag weer eens een stukje over vroeger en nu.

Er wordt, lijkt mij, in het algemeen minder getrouwd dan vroeger. (meer…)

12 Reacties

Maar die tijd komt nooit weer

Vandaag zomaar een blogje over het leven van alledag.

Dat de meeste ouderen niet zijn opgegroeid met de computer en desondanks de vernieuwingen van dit tijdsgewricht oppikken is een prestatie. Ik denk dat het vooral de ouderen zelf zijn die weten hoeveel hoofdbrekens dit kost. Maar zij zijn het ook die weten dat het een goed gevoel geeft om min of meer mee te draaien in bet computergebeuren. (meer…)

15 Reacties

“Kiek, kiek daar loopt een kacheltje op d’n diek”

Een poosje geleden vroeg ik mij af wat mijn allereerste herinnering nu precies was. Er zijn mensen die het exact weten.
Ik heb er mijn hoofd over gebroken, maar de herinneringen buitelden over elkaar heen. En welke de eerste was?

Toen ik begon met bloggen heb ik veel verhalen  gepubliceerd over mijn eerste herinneringen. Het verhaal  “Gekleurde scherfjes” is in ieder geval wel een van mijn eerste herinneringen. Naar mijn idee was ik daar een jaar of zes en zie ik mezelf over ons tuinderserf lopen. (meer…)

16 Reacties