Dit is mijn laatste blog van het jaar.
Terwijl ik dit schrijf ben ik mij ervan bewust dat de tijd door mijn handen glipt en besef ik dat mijn levenstijd kostbaar is.
In een terugblik op het afgelopen jaar kom ik ook dit jaar weer een schrijfpauze tegen.
Een pauze werkt voor mij goed omdat door rust alles waar ik mee bezig ben op de juiste plaats valt.
Sinds ik mij bewust ben van wat rust en stilte in mij teweegbrengen zoek ik vaak de rust.
Als je door mijn blog wandelt kom je gebeurtenissen tegen die voor iedereen herkenbaar zijn en soms ook moeilijk.
Veel mensen denken, als het kerstfeest dichterbij komt, aan vroeger – aan de kerstvieringen uit hun kinderjaren. En aan dierbaren die er niet meer zijn.
En ook ik ontkom niet aan het terugkijken. De decembermaand is niet de makkelijkste tijd.
Zo denk ik aan de kerstvieringen toen ik nog heel jong was en mijn broers Piet en Jo er nog waren. Na hun jonge overlijden vierden wij niet meer Kerst zoals toen zij er nog waren. Toch werd daarna, na het verdriet van verlies, bij ons echt Kerst gevierd.
Het was een andere tijd, het feest werd minder uitbundig gevierd en bij ons zonder versieringen.
En zeker niet met een dennenboom die ieder jaar nieuwe versieringen vroeg.
Het is vooral de saamhorigheid en de warmte die mijn moeder op zulke dagen creëerde. En ik herinner mij hoe centraal het Bijbelse kerstverhaal stond: de geboorte van Jezus. Dat zijn de dingen die mij zijn bijgebleven.
Vergleden in de tijd
Het is allemaal vergleden in de tijd.
Ik kan er soms met weemoed aan terugdenken, en naar terugverlangen. Als ik daar lang in blijf hangen word ik treurig.
Zeker nu ik alleen ben overgebleven.
Echter, ik kan er ook anders naar kijken en dan verdwijnt de somberheid. Ik kan er ook met vreugde, liefde en verwondering aan terugdenken.
Bij die gedachten komen er mooie beelden naar boven. Dan zie ik hoe mijn moeder het huis reddert en met liefde de kerstmaaltijd voorbereidt. Hoe ze ons hier en daar bevelen geeft en ons inschakelt zodat alles op tijd klaar komt.
En als we dan op Kerstavond om de lange tafel zaten zag ik mijn broers tegenover mij zitten van ouder naar jonger.
Ik zie het vriendelijke, spaarzame licht van de hanglamp op tafel vallen. En hoe mijn moeder op zulke hoogtijdagen intens genoot van haar kinderschaar.
Als ik deze gedachten koester weet ik ook dat het voorbij is, maar dan draag ik het mee als dierbare herinneringen.
Een mijlpaal
Toen ik in februari 2013 mijn eerste blog plaatste was dat een mijlpaal. Ik stond er niet bij stil voor hoe lang ik wilde gaan schrijven.
En nu schrijf ik alweer voor de tiende keer mijn kerstblog.
We verlangen naar vrede, naar harmonie en geborgenheid – terwijl de wereld om ons heen kouder en boosaardiger lijkt te worden.
Als ik ouderen spreek hoor ik zorg en angst over de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen. En dan is er ook nog het verdrietig weten, het machteloze gevoel dat er duizenden en duizenden jonge mensen sterven op de slagvelden.
Ik lees over oorlogslanden waar mensen in kapot geschoten, koude huizen wonen, met kinderen die lijden.
En dit is niet nieuw, het gaat al vele eeuwen zo, waarmee blijkt dat we niets leren van de geschiedenis.
Denk alleen maar aan de donkere middeleeuwen, aan de heksenverbrandingen en de martelwerktuigen uit het verleden.
En ik hoor mijn moeder die vol angst is over de toekomst van haar kinderen.
Maar daarnaast leerde ze mij ook het gedichtje:
Een mens lijdt dikwijls ’t meest
door ’t lijden dat hij vreest
Maar dat nooit op komt dagen.
Kerst vieren met vreugde
Daarom, ondanks oorlogen en ontzettend veel misstanden, ook in eigen land, hoop ik Kerst te vieren. Ik wil niet vergeten dat we in vrede en vrijheid leven. We kunnen met vreugde kerst vieren zoals wij zelf willen en naar eigen overtuiging.
Ik zie er naar uit om met elkaar weer naar de kerstnachtdienst te gaan. De kerk zal weer vol zitten met blijde kinderen. Blij omdat zij hun mooiste kleren aanhebben en omdat het morgen kerst is. En ze willen heel mooi zingen.
En ik hoop met de kinderen mee te zingen: Ere zij God in de hoge, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen!
We zullen met elkaar bidden voor vrede op onze wereld, en voor inzicht bij de machthebbers.
Frans, mijn man, was van katholieken huize. Als het gezin ’s ochtends wakker werd begroetten ze elkaar met “Zalig Kerstfeest”.
En als je later op de dag binnen kwam klonk de groet: “Zalig Kerstfeest”.
Die begroeting zette de toon voor de hele Kerst.
Mijn Kerstfeest zal anders zijn dan vroeger.
Ik zal terugdenken aan alles wat voorbij is en aan dierbaren die er niet mee zijn.
Maar ik hoop ook te gaan genieten van het gezellig samen zijn met ons gezin en familie
Naast het blij en gezellig bij elkaar zijn zal ik ook alleen zijn, en andere mensen met mij.
Maar hoe mooi, want wat let mij dan om een buurtje uit te nodigen die de hele kerst alleen is?
Kerstgroet voor iedereen
Ik wens iedereen Vredige, Gezegende Kerstdagen
en een
Gelukkig Nieuwjaar
Vrede zij met u.
Hartelijk dank Nelleke. En insgelijks!
Groetjes, Maaike
Gezegende Kerstdagen en een voorspoedig 2024!
Hartelijk dank, Wilma. Ook jij dezelfde wensen van mij,
Metv hartelijke groet,
Van Maaike
Een mooie en sfeervolle Kerst, Maaike.
(Heb ook eenKerstkaart gestuurd, maar dit als reactie op jouw verhaal.)
Ik ben schor van het Kerstliederen zingen, maar het geeft wel sfeer. Het Kerstverhaal blijft natuurlijk altijd prachtig, en verveelt nooit. Tot spoedig ziens.
Dankjewel Elly, deze wens is ook aan jouw
De kesrtkaart zie ik tegemoet en het kerstverhaal is van en voor alle tijden.
Een hartelijke groet aan jullie,
Van Maaike
Vrede brengen is vrede ontvangen. Fijne kerst en een gezond komende jaar. Warme groet, Bernadette
Dankjewel Bernadette, deze spreuk kende ik niet en wat is het mooi!
En alle goede wensen aan jou!
Met warme groet,
Maaike
Ik wens u fijne, warme dagen en een mooi nieuw jaar.
Dankjewel Stien, ik wens jou hetzelfde met de kerst en voor het nieuwe jaar. En veel schrijfplezier voor je mooie blog!
Groetjes,
Maaike
Weer heel mooi verwoord Maaike. Ik kan me er helemaal in (terug)vinden.
Dank daarvoor en ik wens jou ook een zalig kerstfeest en de allerbeste wensen voor 2024.
Groetjes Lida Take-Netten
Ha lida, fijn om nog iets van je te horen voor de feestdagen. Voor jou dezelfde wensen een zalig Kerstfeest en een gelukkig 2024. En mooie feestdagen.
Met dank en groet van
Maaike
Prachtig verhaal weer, ik zie het zo voor me, al die herinneringen van vroeger. Fijne kerstdagen gewenst! Hartelijke groet van Lucie
Ja, blijft altijd boeien zoals wij het vroeger hebben beleefd. Tijdens het schrijven zie ik ook zelf de beelden weer terug.
Jij ook fijne feestdagen lucie
Met weer een hartelijke groet van
Maaike
Wat een prachtige verhalen Maaike ik geniet er al jaren van hartelijk dank ❤️
Voor u alle goeds en gezondheid voor het nieuwe frisse jaar gewenst.
Omdat ik zo graag handwerk zou ik het zo leuk vinden als u nog eens een blog zou schrijven over wat u zich kunt herinneren over het handwerken van vroeger.Natuurlijk heb ik uw prachtige verhalen die er al over geschreven zijn met groot plezier gelezen.
Liefs
Constance Hofland
Ha Constance,
Natuurlijk wil ik dat Constance en ik vind het nog een leuke vraag ook.
Mijn verhaal voor de volgende keer staat al klaar, maar daarna hooo ik mij er in te verdiepen en er over te schrijven. Handwerken werd in onze familie veel gedaan en de geschiedenis van handwerken door de eeuwen heen is ook interessant. Op deze manier hoef ik niet na te denken over het onderwerp maaar kan mij meteen aan de inhoud wijden wel zo gemakkelijk. Ik weet dat je al lang mijn blog volgt en één van mijn trouwe lezers bent.
En verder heb ik een kijkje genomen op je site. Wat een leuke, mooie creatieve dingen maak je, en dat ook al zo lang. Ik ben er wel van onder de indruk wat je allemaal uit je handen tovert.Iets met je handen doen is heel fijn en iets ontwerpen geeft vreugde.
Fijn om weer iets van je te horen en dank voor je reactie en wat je vertelt.
Hartelijke groet van
Maaike