Een nieuw bericht vanuit Amstelveen.
Allereerst is er heugelijk nieuws dat mijn huis is verkocht, en dat is een hele rust. Nu dit achter de rug is, hebben we de grootste hobbel gehad. We zijn al begonnen met het inrichten en ik hoop in de eerste week van januari te verhuizen. (meer…)
Vandaag iets heel anders, hoewel je dit ook wel een terugkerend thema in mijn leven kunt noemen: ik ga verhuizen. En inderdaad, dat is niet voor het eerst.
Ik schreef al eerder op mijn blog over verhuizen. En ook dat ik het niet zo erg vond. Dit in tegenstelling tot veel mensen die het verschrikkelijk vinden. Maar eerlijk gezegd liggen de kaarten nu bij mij ook wat genuanceerder. Want nu vind ik het een enorme klus. Het huis werd bijna casco opgeleverd. (meer…)
Wij ouderen weten sinds lang vervlogen tijden wat wachten op een berichtje is.
Ik heb het over zo’n 60 jaar geleden, toen de computer nog niet in beeld was, en de smartphone nog niet bestond. Over de tijd dat je een brief schreef met de hand, en daarna naar de postbus bracht. En daarna het wachten begn op een bericht terug. Dat wachten kon lang duren, vooral als de ontvanger geen haast aan de dag legde. (meer…)
Vorige week kwam mijn zoon langs en hij excuseerde zich voor de vlekken op zijn overhemd. “Ik heb gekookt,” zei hij, “en het heeft gespat op mijn overhemd.” Ik schudde mijn hoofd en opperde dat een schort dragen de oplossing was. Ik hoorde wat vaag gemurmel en daar bleef het bij. Een schort voordoen met koken? (meer…)
De meeste mensen vinden ’s nachts wakker liggen irritant. Zelf slaap ik ook liever, maar eens een keertje slecht slapen vind ik geen ramp. Als de slapeloze nachten zich aaneen blijven rijgen dan wordt het een ander verhaal. Het gekke is dat ik perioden heb van slapeloosheid. En als het wakker liggen zich eenmaal heeft aangediend is het vaak meerdere nachten aaneen bingo. (meer…)
Mijn blog heeft een nieuwe banner gekregen. Ik ben er blij mee omdat het zo vrolijk oogt. Zoonlief Arnoud heeft mij erbij geholpen.
Er zit nog een leuk verhaal aan vast.
Op moederdag kreeg ik van mijn schoondochter Delia, die kunstschilder is, als verrassing een schilderijtje. (meer…)
Vandaag daal ik toch nog maar eens af naar de diepste gewelven van mijn appartement. Ik wil de kelderbox nog een keer inspecteren of er soms nog wat dingen staan die weg kunnen.
Nee, er staat lang niet meer zoveel in de box als toen Frans nog leefde. (meer…)
Pas geleden was ik op een verjaardag waar vijf ouderen waren. Van die vijf mensen droegen er vier eeen gehoorapparaat.
Het viel mij op omdat ik sinds kort ook bij het leger van slechthorende ouderen ben toegelaten/ toegetreden. Weliswaar ben ik aan één oor slechthorend, maar dan wel zo dat ik daar heel weinig meer mee kan horen.
Nu is slechthorendheid bij ouderen een algemeen verschijnsel, evenals minder gaan zien. (meer…)
Vandaag weer eens een berichtje uit het leven van alledag van een overgrootmoeder.
Het is lang geleden dat ik iets schreef over mijn achterkleinzoon: Kilian. Hij is alweer vijf jaar. Vorige week vertelde hij door de telefoon dat Pippa, de hond van opa en oma, was ingeslapen.
Ach, Kilian was diep geschokt en zei: “Ik ben heel verdrietig”. Waarop ik zei: “Dat ben ik ook, lieverd”. (meer…)
Het is alweer even geleden dat ik een blog schreef. Wellicht zullen mijn blogs wat minder frequent dan voorheen verschijnen maar ik hoop van tijd tot tijd iets te blijven schrijven.
Als je ouder wordt heb je overal meer tijd voor nodig. Alles gaat wat trager, en dan is de dag snel gevuld.
Maar vandaag weer eens een stukje over vroeger en nu.
Er wordt, lijkt mij, in het algemeen minder getrouwd dan vroeger. (meer…)
