dieren Archieven - Mee op de wind

Over dolfijnen en een apothekersweitje

Vorige week zag ik beelden van dolfijnen die, naar wordt aangenomen, aan zelfmedicatie doen. Er waren verschillende Dolfijnen die om de beurt op de bodem van het zwemwater met een lichaamsdeel langs een struik schuurden. Het was goed te zien dat ze bewust zo zwommen dat het aangedane lichaamsdeel werd geraakt door de struik. Wetenschappers denken dat ze dit gedrag vertonen als ze last hebben van hun huid, en dat de struik geneeskrachtige stoffen afgeeft voor genezing. Ik keek en luisterde stomverbaasd naar wat hier gebeurde. De verslaggever benadrukte verder…

16 Reacties

28 mei, 2022

dieren

” Waar ben je toch geweest?”

Dit keer een "oud verhaal' opnieuw bewerkt. Ik blog nu al weer zeven jaar. In het begin kwamen er nog weinig bezoekers. Daardoor zijn die eerste verhalen wat onbekend gebleven. Mijn plan is, om na bewerking, af en toe zo'n vroeg verhaal opnieuw te posten. In deze tijd van recycling niet eens zo gek. De tijd verandert razendsnel, daarom voeg ik aan het begin of einde van het "vroege verhaal" soms een stukje toe, waardoor het actueler wordt. Voorwoord Onze kinderen groeiden op met huisdieren. Gijs en ik wisten niet…

4 Reacties

22 april, 2020

dieren

Mijn schoot wordt afgekeurd

Mijn kattenliefde stamt uit mijn kinderjaren toen mijn moeder een kat hield voor het vangen van muizen. Het uitbundige, tevreden gespin van onze poes als ik haar aanraakte, vond ik zó lief dat sindsdien iedere kat op mijn liefde en aandacht kan rekenen. Als ik op straat een poes tegenkom, stop ik meestal om even een praatje te maken en het zachte velletje te aaien. Ik heb moeten leren om niet al te vriendelijk te zijn want het is mij meermalen overkomen dat de kat mee liep als ik weer…

16 Reacties

18 februari, 2017

dieren

Lientje, ons poesje

Het gaat niet goed met onze poes Lientje. Ze eet en drink weinig en blijft op één plaats liggen. We zijn een paar keer met haar naar de dierenarts geweest maar echt opknappen doet zij niet. Haar schildklier werkt veel te snel en de medicijnen die zij ervoor krijgt helpen niet goed. Ze voelt zich niet lekker en wordt zwakker. Ze kan het ons niet vertellen maar wij zien het. Lientje is bijna zeventien jaar, dat is een hele leeftijd voor een poes. Er is geen ontkomen aan. We zullen…

12 Reacties

17 juni, 2016

dieren / nu

Haar zang is mij genoeg

Als ik vanmiddag na een wandeling terug kom bij ons appartement hoor ik een merel zingen. Rondom ons flatgebouw staan grote bomen. Het is een heerlijke zomerdag en zo rond vijf uur in de middag. Ik blijf staan en luister naar haar lied. Ze maakt mij met haar prachtige gezang duidelijk dat ik welkom ben! Met hoge uithalen jubelt zij het uit. Het gezang van merels vind ik zó mooi dat het altijd opnieuw mijn hart in beweging zet. Het is stil buiten. Het is vakantie: er is minder autoverkeer…

4 Reacties

5 augustus, 2015

dieren

Een poezenleven in vogelvlucht

Poezen horen bij mijn leven. Het innig vergenoegde spinnen van een poes klinkt als muziek in mijn oren. Wij hebben met tussenpozen eigenlijk altijd poezen gehad. We hebben 2 keer een Mickey gehad. De eerste Mickey was een doerak maar bijzonder trouw en razend intelligent Als we op vakantie gingen namen we haar mee. En waar we ook naar toe gingen. we lieten haar los buiten lopen en zij bleef altijd rondom het logeeradres hangen. Soms klom zij s ’nachts dan buiten op het raamkozijn waar wij sliepen. En liet…

2 Reacties

23 januari, 2014

dieren / nu

Verduistering

Ik woonde als kind buiten het dorp, in de polder, ver weg van het dorpsgebeuren. Door het kamerraam zag je het wijde polderlandschap liggen met de uitgestrekte akkers. We hadden veel ruimte rondom het vrijstaande huis. Aan de voorkant lag een grasveld, de plaats waar het spierwitte geitje altijd stond. In dat gras, tegen de sloot aan, stonden bij de helling twee oude, kromme mispelbomen. Ik vond ze prachtig in hun lelijkheid! In de oorlog, en eigenlijk altijd kwam die ruimte prima van pas voor het houden van allerlei dieren.…

4 Reacties

25 oktober, 2013

dieren

De verloren kip

Poezen, ik blijf het wonderlijke dieren vinden. Hoe meer je naar ze kijkt hoe meer dat opvalt. Vroeger, in mijn kinderjaren, hadden wij een poes die de supervisie had over het bewaken van de muizenstand in en rond ons huis. Zij deed dat met verve. Deed plichtsgetrouw haar werk dus mocht zij blijven. Zij had geen andere naam dan poes. Poes was gewoon haar roepnaam waar zij prima naar luisterde en dik tevreden mee was. De poes zocht veel mijn gezelschap. Stiekem vond ik het “mijn poes”. Eigenlijk kan ik…

0 Reacties

10 september, 2013

dieren

Mijn poedel

De opdracht van de schrijfcursus luidt: schrijf een smartlap op een bestaande wijs. Dit komt daarop uit mijn pen rollen. Op de wijs van: De uil zat in de olmen Mijn poedel Mijn trouwe kleine poedel was altijd om mij heen een schaduw die mij volgde dus was ik nooit alleen. refrein: Hij was een vrind zoals je zelden vindt! Bis Ik zag hem ouder worden zijn krulvacht eens diep bruin werd langzaamaan steeds grijzer van staart tot aan zijn kruin. refrein Het lopen ging steeds slechter zijn poten werden…

0 Reacties

27 augustus, 2013

dieren / vroeger

De muggendans

Waren die zomers vroeger, toen ik kind was, nu echt zo warm? Of herinner ik mij vooral die snikhete dagen? Het land achter ons huis vertoonde, als de hitte lang duurde, diepe scheuren. Sproei-installaties kwamen pas later, het land snakte naar water. Soms werd met een tuinslang lokaal wat water toegevoerd. Vandaag is het ook weer zo’n warme dag geweest. ‘s Avonds als ik naar bed moet is het broeierig warm op de grote zolder. Vooral nu de zon al enkele dagen ongenadig het pannendak heeft beschenen. Het enige schuifraam…

0 Reacties

3 maart, 2013