En je wist bij het vertrek: die zien wij nooit meer terug!

Wij ouderen weten sinds lang vervlogen tijden wat wachten op een berichtje is.

Ik heb het over zo’n 60 jaar geleden, toen de computer nog niet in beeld was, en de smartphone nog niet bestond. Over de tijd dat je een brief schreef met de hand, en daarna naar de postbus bracht. En daarna het wachten begn op een bericht terug. Dat wachten kon lang duren, vooral als de ontvanger geen haast aan de dag legde. (meer…)

10 Reacties

Het multifunctionele schort van mijn moeder

Vorige week kwam mijn zoon langs en hij excuseerde zich voor de vlekken op zijn overhemd. “Ik heb gekookt,” zei hij, “en het heeft gespat op mijn overhemd.” Ik schudde mijn hoofd en opperde dat een schort dragen de oplossing was. Ik hoorde wat vaag gemurmel en daar bleef het bij. Een schort voordoen met koken? (meer…)

14 Reacties

Tussen wakker liggen en heerlijk slapen

De meeste mensen vinden ’s nachts wakker liggen irritant. Zelf slaap ik ook liever, maar eens een keertje slecht slapen vind ik geen ramp. Als de slapeloze nachten zich aaneen blijven rijgen dan wordt het een ander verhaal. Het gekke is dat ik perioden heb van slapeloosheid. En als het wakker liggen zich eenmaal  heeft aangediend is het vaak meerdere nachten aaneen bingo. (meer…)

4 Reacties

Praktijk en theorie die gaan niet altijd samen

Pas geleden was ik op een verjaardag waar vijf ouderen waren. Van die vijf mensen droegen er vier eeen gehoorapparaat.
Het viel mij op omdat ik sinds kort ook bij het leger van slechthorende ouderen ben toegelaten/ toegetreden. Weliswaar ben ik aan één oor slechthorend, maar dan wel zo dat ik daar heel weinig meer mee kan horen.
Nu is slechthorendheid bij ouderen een algemeen verschijnsel, evenals minder gaan zien. (meer…)

10 Reacties

“Ik ben heel verdrietig”, vertelde mijn achterkleinzoon mij


Vandaag weer eens een berichtje uit het leven van alledag van een overgrootmoeder.

Het is lang geleden dat ik iets schreef over mijn achterkleinzoon: Kilian. Hij is alweer vijf jaar. Vorige week vertelde hij door de telefoon dat Pippa, de hond van opa en oma, was ingeslapen.
Ach, Kilian was diep geschokt en zei: “Ik ben heel verdrietig”. Waarop ik  zei: “Dat ben ik ook, lieverd”. (meer…)

10 Reacties

“Kiek, kiek daar loopt een kacheltje op d’n diek”

Een poosje geleden vroeg ik mij af wat mijn allereerste herinnering nu precies was. Er zijn mensen die het exact weten.
Ik heb er mijn hoofd over gebroken, maar de herinneringen buitelden over elkaar heen. En welke de eerste was?

Toen ik begon met bloggen heb ik veel verhalen  gepubliceerd over mijn eerste herinneringen. Het verhaal  “Gekleurde scherfjes” is in ieder geval wel een van mijn eerste herinneringen. Naar mijn idee was ik daar een jaar of zes en zie ik mezelf over ons tuinderserf lopen. (meer…)

16 Reacties

Mijn woondroom voor oud en jong

Om te beginnen wens ik iedereen een goed en gelukkig, vredig Nieuwjaar. Zoals ieder jaar geeft het mij ook nu weer een goed gevoel dat de feestdagen erop zitten en alles weer gewoon is zoals we gewend zijn. En daar ben ik niet alleen in.

Zo’n heel nieuw jaar in het verschiet geeft mij allerlei gevoelens. Er zijn best veel dingen die ik op een rijtje heb en waar ik min of meer controle over heb door regels en gewoontes. Maar er is nog zoveel waar ik niets  (meer…)

21 Reacties

Over Valentijnsdag, bloemen en een date

"Weet jij soms een vrouw voor mij?" grapt Herman. "Waarom ga je niet daten?" zeg ik. Maar nee, dat is een brug te ver voor Herman. Maar wat zou Herman blij zijn als ik iemand wist! Herman is na een verdrietige scheiding al weer heel wat jaren alleen en voelt zich soms eenzaam, weet ik. Als ik het gesprek aan Mariska vertel, zegt ze: "Nel". Ik kijk haar aan: "Nel?" "Ja, Nel Bakker van oom Janus." Ja, natuurlijk, wat een lumineuze vondst van Maris. Herman is rond de zestig en…

17 Reacties