Hypermodern

Ik  ben  deze  week  in  Zeeland  als  mantelverzorger  bij een  familielid. Het  leven  heeft  veel  leermomenten. Er  valt  altijd  wel  iets  te   leren  ook  als  je  ouder  wordt. Omdat  ik  vorige  week  mijn  schrijfsel lang  genoeg  vond  heb ik  een  stukje  weg  gelaten  wat  er  eigenlijk  bij  hoorde. Ik  wil  het  alsnog  plaatsen omdat  het  er  nu  eenmaal  voor  geschreven  is. En  het  komt  prima  uit  omdat  ik  deze  week  niet  aan  schrijven  toekom. Bovendien  vang  ik  zo  twee  vliegen  in  één  klap. Ik  ben  een  blog  begonnen  om  over …

2 Reacties

Goede vraag

Een paar jaar geleden heb ik, samen met andere mensen, een schrijfgroepje in het leven geroepen. We zijn nu met 9 dames die schrijven voor hun plezier! Er was in het begin één man bij, maar die is er mee opgehouden zodat we nu  nog met alleen dames zijn. We komen één keer in de veertien dagen, met veel plezier, bijeen.Gewapend met pen en papier gaan we blijmoedig het schrijfpad op. We schrijven naar aanleiding van een opdracht. Dat kan van alles zijn. We oefenen met allerlei dichtvormen. Korte verhalen,…

3 Reacties

Ik schrijf het gewoon allemaal even voor je op

Regelmatig vraag ik mij af hoe de wereld er over een jaar of tien uit zal zien. En wat anders. Hoe zou mijn vader reageren als hij de wereld van nu zou zien.Hij was van het jaar 1890 en heeft nog meegemaakt dat hij voor het eerst een vliegtuig zag rondvliegen. Zelf weet ik bijvoorbeeld nog goed hoe vroeger het telefoonverkeer plaats vond. Het was een hele onderneming om te bellen, want alles moest worden aangevraagd bij de centrale. Je gaf het gewilde telefoonnummer bij de centrale op en een…

2 Reacties

Geboorte van een blog

In mijn vorige blog heb ik geschreven dat ik mijn leven onder de loep wil leggen om te zien wat ik verder wil. Bij nader inzien heb ik dat al gedaan. Mijn blog is het resultaat. Toen ik 51 jaar geleden met Gijs trouwde kreeg ik al gauw een prachtig, wit dagboek met slotje van hem. Een boekje om zelf in te gaan schrijven. Dit is voor mij nog altijd het mooiste cadeau dat ik kreeg. Het bleek precies in de roos te zijn, dat dagboekje. Als ik met dat…

0 Reacties

Van vóór de oorlog

Het was een gevleugelde uitdrukking in mijn kinderjaren: dit is nog van vóór de oorlog. Het is nu inmiddels 73 jaar geleden dat de 2e wereldoorlog uitbrak. De eerste jaren na die oorlog, stond alles van vóór die oorlog, voor kwaliteit. Ik ben van 1939 dus nog net van vóór de oorlog. Waarmee ik maar zeggen wil…  Alles werd gerelateerd aan de oorlog. Als je een ei bakte met 2 dooiers was hij vast van vóór de oorlog. Als ik aan mijn blog wil schrijven rol ik mijn leven uit…

0 Reacties

Van protocollen en een rode kaart

De jaarwisseling van 2007 komt steeds dichterbij. We zijn door een vriendengroep, die wij zijdelings kennen, uitgenodigd dit jaar samen met hen de jaarwisseling te vieren. Ik vooral, heb er veel zin in. Leuk om eens op een andere manier de jaarwisseling mee te maken. We moeten er wel voor naar Drente maar dat doen we wel even. Het is de avond van 27 december. Gijs en ik spelen aan tafel een spelletje rummicub. De winteravonden zijn lang en echt fervente televisiekijkers zijn we niet. De gordijnen zijn dicht getrokken.…

0 Reacties

Vindt ze dit misschien leuk?

Het is een uitgelezen zomerdag.  Het zonnetje schijnt en de temperatuur is precies zoals je het wenst.  Is er een mooier moment om met dochterlief Judith, en kleindochter laura naar het stadshart te lopen?  Ik heb echt iets nieuws nodig!  De afstand naar de winkels  is net een mooie wandeling is.  Als we, gezellig keuvelend door de winkelstraat lopen stop ik en  stel voor: “Zullen we hier even binnen kijken"? Als we binnenstappen komt er meteen een mevrouw naar ons toe lopen.  Ze vraagt aan Judith: “kan ik u soms…

0 Reacties

Niemand begrijpt mij

Nu ik dit boven mijn eerste blog zet, komen meteen mijn eigen vragen aangerend. Want wat bedoel ik met begrijpen? Wat wil ik, een ander begrijpen of begrepen worden? En, begrijp ik mezelf wel Jaren geleden ging ik regelmatig een oude dame bezoeken in een zorgcentrum. Ze had een schare kinderen, de meeste van hen kwamen regelmatig op bezoek. Omwonenden keken soms met jaloerse blikken als één van die kinderen weer door de lange gang liep. Op een middag toen ik haar bezocht kwam de jongste dochter even een kijkje…

0 Reacties