Allereerst wens ik iedereen een Gelukkig Nieuwjaar, gezondheid en levenslust.
Het is hier rommelig en druk met regelen. Dat regelen en denken hoe alles moet, gaat ’s nachts ook gewoon door. Soms nemen mijn gedachten mij mee en lijkt het alsof ik een stuurloos schip ben. (meer…)
Een nieuw bericht vanuit Amstelveen.
Allereerst is er heugelijk nieuws dat mijn huis is verkocht, en dat is een hele rust. Nu dit achter de rug is, hebben we de grootste hobbel gehad. We zijn al begonnen met het inrichten en ik hoop in de eerste week van januari te verhuizen. (meer…)
Wij ouderen weten sinds lang vervlogen tijden wat wachten op een berichtje is.
Ik heb het over zo’n 60 jaar geleden, toen de computer nog niet in beeld was, en de smartphone nog niet bestond. Over de tijd dat je een brief schreef met de hand, en daarna naar de postbus bracht. En daarna het wachten begn op een bericht terug. Dat wachten kon lang duren, vooral als de ontvanger geen haast aan de dag legde. (meer…)
Vorige week kwam mijn zoon langs en hij excuseerde zich voor de vlekken op zijn overhemd. “Ik heb gekookt,” zei hij, “en het heeft gespat op mijn overhemd.” Ik schudde mijn hoofd en opperde dat een schort dragen de oplossing was. Ik hoorde wat vaag gemurmel en daar bleef het bij. Een schort voordoen met koken? (meer…)
Mijn blog heeft een nieuwe banner gekregen. Ik ben er blij mee omdat het zo vrolijk oogt. Zoonlief Arnoud heeft mij erbij geholpen.
Er zit nog een leuk verhaal aan vast.
Op moederdag kreeg ik van mijn schoondochter Delia, die kunstschilder is, als verrassing een schilderijtje. (meer…)
Vandaag daal ik toch nog maar eens af naar de diepste gewelven van mijn appartement. Ik wil de kelderbox nog een keer inspecteren of er soms nog wat dingen staan die weg kunnen.
Nee, er staat lang niet meer zoveel in de box als toen Frans nog leefde. (meer…)
Pas geleden was ik op een verjaardag waar vijf ouderen waren. Van die vijf mensen droegen er vier eeen gehoorapparaat.
Het viel mij op omdat ik sinds kort ook bij het leger van slechthorende ouderen ben toegelaten/ toegetreden. Weliswaar ben ik aan één oor slechthorend, maar dan wel zo dat ik daar heel weinig meer mee kan horen.
Nu is slechthorendheid bij ouderen een algemeen verschijnsel, evenals minder gaan zien. (meer…)
Het is alweer even geleden dat ik een blog schreef. Wellicht zullen mijn blogs wat minder frequent dan voorheen verschijnen maar ik hoop van tijd tot tijd iets te blijven schrijven.
Als je ouder wordt heb je overal meer tijd voor nodig. Alles gaat wat trager, en dan is de dag snel gevuld.
Maar vandaag weer eens een stukje over vroeger en nu.
Er wordt, lijkt mij, in het algemeen minder getrouwd dan vroeger. (meer…)
Vandaag zomaar een blogje over het leven van alledag.
Dat de meeste ouderen niet zijn opgegroeid met de computer en desondanks de vernieuwingen van dit tijdsgewricht oppikken is een prestatie. Ik denk dat het vooral de ouderen zelf zijn die weten hoeveel hoofdbrekens dit kost. Maar zij zijn het ook die weten dat het een goed gevoel geeft om min of meer mee te draaien in bet computergebeuren. (meer…)
Een poosje geleden vroeg ik mij af wat mijn allereerste herinnering nu precies was. Er zijn mensen die het exact weten.
Ik heb er mijn hoofd over gebroken, maar de herinneringen buitelden over elkaar heen. En welke de eerste was?
Toen ik begon met bloggen heb ik veel verhalen gepubliceerd over mijn eerste herinneringen. Het verhaal “Gekleurde scherfjes” is in ieder geval wel een van mijn eerste herinneringen. Naar mijn idee was ik daar een jaar of zes en zie ik mezelf over ons tuinderserf lopen. (meer…)
