De moerbeitoppen ruischten

Als ik in de vakantietijd naar het stadshart loop is het stiller dan anders. Heerlijk zo rustig. En als de vakantiegangers nu in verre oorden ook genieten van hun welverdiende vakantie is ieder tevreden. En ik loop verder, op mijn dooie akkertje naar het stadshart waar het ook al veel stiller is dan gewoonlijk. Bovenin aan de rechterkant van mijn blog staat een gedichtje dat ik schreef  nadat ik bewust momenten van stilte in mijn leven bracht. Luister, wees stil Luister zonder gehoor naar het eeuwige lied, Het vaart zonder…

8 Reacties

“Nou, dan neemt ‘ie toch lijn zestien!”

Wat zijn het voorbeeldige kinderen vandaag. Moet je ze zien daar : veertig kinderen die genieten en opgaan in wat zij aan het doen zijn. Dat was gisteren wel anders. Toen kletterde de regen tegen de ramen, en windhozen stuwden de regen voort. Wat een storm was dat! En wat waren de kinderen druk! Onbegrijpelijk dat dit dezelfde kleuterklas van gisteren is. Ach, het is hen vergeven. Met dat lawaaierige weer stormt het niet alleen buiten, de onrust van het weer vaart ook in kinderhoofdjes. En zie als je vier…

14 Reacties

Jantje zag eens pruimen hangen

Dit keer weer eens snel een nieuw blogje. Als ik een oud kinderboekje tegenkom wil ik het even voelen, even vasthouden en er in bladeren. Vooral als het boekje vergeeld en oud is heeft het een grote aantrekkingskracht. Het is niet alleen het verhaal wat mij boeit, het boekje heeft ook iets geheimzinnigs. Waar komt het vandaan? Welk kind heeft het in handen gehad? En hoe kwam het aan dit boek? Ik vond op internet een site die een moeder en dochter samen beheren: oude jeugdboeken  Ook heel oude kinderboekjes…

14 Reacties

Van floddervos naar sloddervos

Nu ik wat ouder ben vind ik het nog leuker dan vroeger als ik peuters hun eerste woordjes hoor zeggen. Vooral als zij nog maar net hebben ontdekt dat zij er contact door kunnen leggen. Wij staan er meestal niet bij stil, wat een wonderlijk fenomeen het is dat een kind gaat praten. Sowieso is het bijzonder dat wij door taal ons kunnen verstaanbaar maken en contacten onderhouden.  Die eerste woordjes van peuters zijn een waar feest voor ouders en omstanders. Het lijkt mij trouwens voor de peuters zelf ook…

10 Reacties

Mijn moeders woorden

Hoe ervaar ik de wereld van nu? Wat valt mij op als ik om mij heen kijk? Omdat ik deze vraag op mijn blog aan de orde stel, zal ik er ook een antwoord op moeten geven. Ieder ervaart het ouder worden en dat niet alleen, maar het hele leven, op haar/zijn eigen manier.. Mijn moeders woorden klinken nog altijd in mij na. Ik vond het vroeger wonderlijk dat mijn moeder tot op hoge leeftijd nog zo vaak over haar eigen moeder sprak. En nu bemerk ik dat ik zelf…

8 Reacties

Geen woorden vinden.

Toen ik vanochtend mijn ogen open deed werd ik blij verrast. Het zonnetje scheen vrolijk. En nu ik aan mijn tafeltje voor het raam zit om te schrijven, schijnt het zonnetje op het water van de singel. Het zachte briesje van de wind brengt een lichte rimpeling van golfjes in het water teweeg. De schaduwen van de bomen dansen blij in het water mee met de golfjes. Vlak voor ons raam is een meerkoetenpaar een nest aan het bouwen. Ze zwemmen af en aan. Ze kiezen voor veiligheid. Hun nest…

8 Reacties

Vervlogen tijden

Precies weet ik het niet, maar het zal in de derde of vierde klas zijn geweest dat ik mijn eerste vaderlandse geschiedenisles kreeg. De onderwijzer tekende met woorden de verhalen, en ik reisde mee aan zijn hand naar lang vervlogen tijden. Hij vertelde over de hunebedbouwers en de koepelgrafbouwers. Over de bouwwerken waar zij hun doden ter ruste legden. Hij bracht het stenen en ijzeren tijdperk tot leven. Ik zag de mannen in hun hutten zitten, spelend en dobbelend. Hij vertelde over de Romeinen, en hoe ver zij al waren…

10 Reacties

Tante zeggen tegen de Barendrechtse Brug

Terug van weggeweest. Het nieuws is: ik ga de draad weer oppakken. Ik ben opgeknapt en heb weer zin om de pen op te pakken. Vandaag publiceer ik daarom met veel plezier weer een verhaal. Ik ga in de toekomst wel wat beter opletten dat ik meer in balans blijf. Dat wil zeggen dat ik mezelf geen deadline meer ga stellen. Geen stok meer achter mijn deur die voorschrijft wanneer ik moet schrijven en publiceren. Daardoor zullen de verhalen meer te hooi en te gras verschijnen. En als ik op deze…

18 Reacties

Van hittegolf naar hittegolf

Als ik opsta om naar school te gaan is de zon al present. Het is al dagen ontzettend warm. Zelfs ’s ochtends al, en ‘s middags uit school is het heel, heel warm. De zon schijnt door het raam van de zolder naar binnen. Ik blijf even staan voor het raam. Wat is er  nu toch aan de hand? Dit heb ik nog nooit gezien. Er komt een leger van groene rupsen naar ons huis kruipen. Ze komen uit het spruitenland. Daar zaten ze aan de achterkant van de spruitenbladeren.…

8 Reacties

Een Gelukkig Nieuwjaar!

Voor ieder die dit leest! Dit blogje schrijf ik op de laatste dag van 2015.  December is een maand waar ik niet zo goed raad mee weet.Er moet zoveel! Ik  ben er inmiddels achter dat ik niet de enige ben die dit vindt. Ik hoor buiten gigantische knallen van vuurwerk dat wordt afgestoken. We zullen morgen wel weer horen voor hoeveel miljoenen er de lucht in is geknald. Hopelijk vinden er vanavond weinig ongelukken plaats. Vuurwerk afsteken is en blijft gevaarlijk! Voor het nieuwe jaar hoop ik dat er vrede…

12 Reacties