Tante zeggen tegen de Barendrechtse Brug

Terug van weggeweest. Het nieuws is: ik ga de draad weer oppakken. Ik ben opgeknapt en heb weer zin om de pen op te pakken. Vandaag publiceer ik daarom met veel plezier weer een verhaal. Ik ga in de toekomst wel wat beter opletten dat ik meer in balans blijf. Dat wil zeggen dat ik mezelf geen deadline meer ga stellen. Geen stok meer achter mijn deur die voorschrijft wanneer ik moet schrijven en publiceren. Daardoor zullen de verhalen meer te hooi en te gras verschijnen. En als ik op deze…

18 Reacties

Van hittegolf naar hittegolf

Als ik opsta om naar school te gaan is de zon al present. Het is al dagen ontzettend warm. Zelfs ’s ochtends al, en ‘s middags uit school is het heel, heel warm. De zon schijnt door het raam van de zolder naar binnen. Ik blijf even staan voor het raam. Wat is er  nu toch aan de hand? Dit heb ik nog nooit gezien. Er komt een leger van groene rupsen naar ons huis kruipen. Ze komen uit het spruitenland. Daar zaten ze aan de achterkant van de spruitenbladeren.…

8 Reacties

Een Gelukkig Nieuwjaar!

Voor ieder die dit leest! Dit blogje schrijf ik op de laatste dag van 2015.  December is een maand waar ik niet zo goed raad mee weet.Er moet zoveel! Ik  ben er inmiddels achter dat ik niet de enige ben die dit vindt. Ik hoor buiten gigantische knallen van vuurwerk dat wordt afgestoken. We zullen morgen wel weer horen voor hoeveel miljoenen er de lucht in is geknald. Hopelijk vinden er vanavond weinig ongelukken plaats. Vuurwerk afsteken is en blijft gevaarlijk! Voor het nieuwe jaar hoop ik dat er vrede…

12 Reacties

Het kerstfeest van de zondagsschool

Lieve mensen, dit keer een 'oud' verhaal uit 2013. Ik vind het zo mooi passen bij het Kerstfeest  dat ik het nog een keer gebruik. In deze tijd van hergebruik of recycling niet eens zo raar. Voor lezers van het eerste uur is het wellicht een herhaling. Maar als je iets voor de tweede keer leest vallen er vaak dingen op die je eerst niet zag. In de loop van de tijd zijn er veel nieuwe lezers bijgekomen. Voor velen van hen is het verhaal waarschijnlijk nieuw.   Kerstfeest 1949…

10 Reacties

De zesdaagse oorlog

De wereld is constant in beweging en veel dingen veranderen in de loop van de tijd. In onze tijd wordt het steeds gewoner om voor een depressie naar een psycholoog of psychiater te gaan. In Amerika is het een statussymbool aan het worden om een eigen psycholoog te hebben. Niemand kijkt er in deze onrustige tijd van op als je slaaptabletten of kalmeringstabletten nodig hebt. Of een hulpverlener. Dat was vroeger wel anders. Als je toen al zover kwam dat je naar een hulpverlener ging dan hield je dat voor…

10 Reacties

Een rondje voor de burgemeester

                    Het vijfde kind vanaf rechts ben ik.   Waar blijft de tijd? Vervolg op het vorige verhaal. Toen ik ouder werd hielden de logeerpartijen bij oom Ad op. Maar hij is aanwezig gebleven in mijn leven. Hij was een echte Barendrechter, een vooruitstrevende man, en zeker niet armlastig. Hij was dan ook één van de eerste Barendrechters die een auto aanschafte. Bij die auto hoorde ook toen al een rijbewijs. En dat rijbewijs halen was in die tijd een hele kluif, dat kun je gerust wel stellen. Hij vertelde graag…

8 Reacties

De schepping stralend en schoon!

“Neem je niet teveel mee? Je weet het hè, ik heb genoeg aan een rugzakje”“Ja Gijs, ik weet het, en verder komt deze opmerking mij zeer bekend voor, schat. Dit zeg je namelijk altijd als wij op vakantie gaan.” Koffers pakken? Het moest niet horen bij vakantie. Het weerbericht is goed, maar je kunt er niet op vertrouwen. Laat ik er toch maar wat warms bij leggen voor koude dagen. Zul je Gijs horen: “Moet dat nu echt allemaal mee? Die koffer is loodzwaar!” Wanhopig laat ik alles nog een…

4 Reacties

Een kolfje naar mijn hand

Dit keer snel weer een nieuw blogje. We schrijven het jaar 1982. De kinderen gaan uitvliegen. Leuk vind ik het niet, maar zo is wel het leven. Judith heeft zich geïnstalleerd in Amsterdam voor de Theologiestudie aan de VU. En Anton staat ook al in de steigers om te gaan studeren in Amsterdam. Het wordt stiller in huis. ’s Ochtends voor dag en dauw kan de telefoon gaan met een noodkreet of ik wil invallen voor een zieke leerkracht. Het is dan haasje repje geblazen. Vooral toen de kinderen nog…

8 Reacties

Een rondreisje Barendrecht (vervolg)

Het huis aan de overkant is vernieuwd, zie ik. O ja dat is waar ook. Daar aan overkant stond de auto van Leo, met draaiende motor en onbemand, pruttelend en puffend met zijn neus in de sloot. De auto was er zelfstandig, zijn eigen weg zoekend ingereden. Een hilarisch, vermakelijk gezicht. Ik hoor Leo nog zeggen toen hij in de deuropening stond: “waar is mijn auto gebleven?” Tot hij hem rokend en ronkend in de sloot zag staan. De rekening volgde. Als je ergens woont sta je er vaak niet…

6 Reacties

Een rondreisje Barendrecht

In de auto Als ook de achterdeuren dicht zijn start ik de motor. We zijn met z’n vieren op weg voor een speciale missie. De reis gaat naar Barendrecht, een inmiddels groot dorp dat ligt onder de rook van Rotterdam. Acht en vijftig levensjaren heb ik daar gewoond. Daar ben ik geboren en liggen mijn kinderjaren. Maar niet alleen ik woonde daar, Gijs en de kinderen hebben daar ook jaren gewoond. Het wordt een nostalgisch tripje vandaag. Het idee werd zomaar geboren toen wij bij elkaar zaten. Vandaag gaan wij…

20 Reacties