” Buurvrouw, ze hebben je varkentje gestolen! “

Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht. Hendrik, Mattheus van Randwijk 1909 - 1966 Verzetsman Wat later dan de planning was, maar het verhaal stond klaar en post het daarom gewoon nog. In de maand maart van 1945 werd ik 6 jaar Een paar maanden later vierden we de bevrijding maar daar heb ik geen herinneringen aan. Van de oorlog zelf kan ik mij nog wel aardig veel herinneren Volgens overlevering liep mijn oudste zus, die ik mij herinner als…

7 Reacties

Het leven nu!

Als ik nu naar mijn titel "In quarantaine zijn" kijk, vind ik het geen goed woord meer. Ik kan gewoon naar buiten, als ik de regels maar in acht neem. Nee, echt in quarantaine zijn behelst iets anders. Hoe gek het ook klinkt, langzaamaan begin ik te wennen aan de situatie. En al blijft de coronacrisis met alles wat het aan leed meebrengt een grote ramp, de natuur om mij heen doet uitbundig zijn best en vertelt mij dat het leven meerdere kanten heeft. Ik  zag een poosje geleden dat…

9 Reacties

Fladderende nylonkousen

Dat het nu stil is op de terrasjes, en in de restaurants geen kip gezien wordt, bracht mij aan het denken. Mijn ouders zouden nu 122 en 128 jaar zijn geweest. Het kwam in hun hoofd niet op om buiten de deur iets te eten of te drinken. Dat deed men niet. Trouwens, restaurants waren heel zeldzaam, zeker op een dorp. En zij konden hun geld wel beter gebruiken dan verspillen in een etablissement. Wel was er tegenover het veilingterrein een groot café waar tuinders een biertje dronken. Men kon…

6 Reacties

Mijn moeders cliva

Lieve bloglezers, eindelijk weer een berichtje van mij.  Moest even bijkomen van een fikse blaasontsteking. Het corona virus trekt een zware wissel op iedereen. Het lijkt alsof er niets anders meer is. Zoals de meeste ouderen ben ook ik aan huis gebonden en daardoor wordt het stil en eenzaam om ons heen. De kinderen zijn heel voorzichtig en dat is natuurlijk lieve zorg. Maar het leven is ineens totaal anders. Een paar blogjes terug schreef ik over de Spaanse griep. Niet wetend dat dit nu ons zou overkomen, een nieuw…

6 Reacties

Op weg naar vakantie

Schrijf ik zomaar "ineens" een blog vanuit Zwitserland. Met een prachtig uitzicht vanuit het raam! Dat ik hier ineens zit is natuurlijk schromelijk overdreven; want na negenhonderd km autorijden wist ik heus wel dat ik onderweg was. Ik werd, door één van mijn lieve nichtjes, prinsheerlijk naar mijn vakantiebestemming gereden.  Ze is zelf ook niet meer piepjong maar wel een stuk jonger dan ik. Ze reed zonder overnachting in één ruk rond de negenhonderd kilometer. We waren om 10.00 uur in de avond op onze bestemming Ik zou het, als…

7 Reacties

En dan wordt het toch nog gezellig!

Het is de hoogste tijd dat ik in de pen klim om te schrijven. Het nieuwe jaar is wat druk begonnen want ik ben 4 januari voor een paar dagen naar mijn zus in Goes gegaan. Ik weet niet of er een echte griepgolf rondwaart, maar in onze familie was het, zo vlak na nieuwjaar, raak. Kilian, de kleine dreumes van de familie, bracht het mee van de crèche. Op een crèche wemelt het van de virussen en aanverwanten en ieder kind doet op zijn tijd wel een keertje mee.…

6 Reacties

Een warm gezin en een koude kerst!

Vervolg op:  Ons eigen kerkje Op tweede kerstdag gaan we 's ochtends weer met zijn allen naar de kerk. Gisteren, eerste kerstdag, waren er twee kerkdiensten. Maar na vanochtend zijn de kerkdiensten afgelopen. Als we allemaal thuis zijn uit de kerk drinken we koffie. Mijn zus Greetje heeft een vriendin meegebracht. Op zon- en feestdagen zitten we altijd in de voorkamer. De voor- en achterkamer liggen naast elkaar. De voorkamer vind ik de mooiste kamer van ons huis. De kamer is groot en heel hoog. Op de grond ligt groen…

9 Reacties

Ons eigen kerkje

Als ik in het donker naar buiten kijk zie ik de knipperende lichten van vliegtuigen die gaan landen op Schiphol. De komende dagen zal het luchtruim alleen maar voller worden vanwege de Kerstdagen. Vanochtend was het op het stadsplein ook al loeidruk. Het grote haasten om alle boodschappen, kerstgroen en wat al niet, op tijd binnen te krijgen lijkt ieder jaar vroeger te beginnen. De aangelegde ijsbaan is druk bevolkt. Het is nu bijna anno 2o20 en de wereld om ons heen lijkt een heksenketel te worden. Mijn verhaal van…

7 Reacties

Niet alleen Belgen voelen zich eenzaam

Het is al weer wat jaartjes geleden dat ik op bezoek ging bij een oudere dame in een bejaardenhuis, met wie ik al jaren bevriend was. Bij binnenkomst bleek één van haar dochters er ook te zijn. We zaten gezellig te keuvelen en opeens, schijnbaar uit het niets, zei mijn vriendin tegen haar dochter: "niemand begrijpt mij". Het klonk als een eenzame aanklacht. Ik las dat bijna de helft van de Belgen zich soms, tot bijna altijd, eenzaam voelt. En ook dat het niet ongewoon is om je soms eenzaam te voelen. We…

4 Reacties

Zij leven in ons voort!

Het is al weer een poos geleden dat we als zussen en broers op een verjaardag in een grote kring bij elkaar zaten. Toen we allemaal gepensioneerd waren spraken we af om onze verjaardagen in de ochtend te gaan vieren. En wat was dat gezellig. Er werden verhalen, herinneringen opgehaald uit onze jeugd. Vooral de ouderen zaten vol verhalen. Tot ons groot verdriet werd bij het verstrijken der jaren onze kring kleiner. En nu, als we elkaar al zien op een verjaardag, is het kringetje heel klein geworden. Een klein…

9 Reacties