Zij leven in ons voort!

Het is al weer een poos geleden dat we als zussen en broers op een verjaardag in een grote kring bij elkaar zaten. Toen we allemaal gepensioneerd waren spraken we af om onze verjaardagen in de ochtend te gaan vieren. En wat was dat gezellig. Er werden verhalen, herinneringen opgehaald uit onze jeugd. Vooral de ouderen zaten vol verhalen. Tot ons groot verdriet werd bij het verstrijken der jaren onze kring kleiner. En nu, als we elkaar al zien op een verjaardag, is het kringetje heel klein geworden. Een klein…

9 Reacties

Amandelen knippen Anno 1940

We hebben vaak onze bedenkingen over de gezondheidszorg van nu.  Vandaag een verhaal over de gezondheidszorg in vroeger jaren. Mijn moeder heeft het vaak verteld. Het verhaal speelt zich af rond 1940. Ik was toen één jaar. Broer Arjan was zeven jaar. Hij was heel vaak verkouden en had veel last van zijn luchtwegen. De huisarts vond het nodig dat zijn amandelen geknipt zouden worden. Arjan moest naar het ziekenhuis er zat niet anders op. Maar hoe moest hij in het ziekenhuis komen? Er was niemand voorhanden die hem daar…

22 Reacties

Uitstapjes naar vroeger en nu!

Na de hete zomer van vorig jaar, is dit jaar het warmterecord van 1944 gebroken. En wat hadden we weer hete dagen! Volgens zeggen staan ons de komende jaren veel meer van deze warme zomers te wachten. Er zullen meer hittegolven komen. En dagen van 40 graden? Daar hoef  je niet meer van op te kijken. Dit allemaal als het klimaat blijft veranderen in het tempo van nu. Vanochtend is het weer vroeg warm buiten. En nog heerlijk stil. Ik schuif mijn relaxstoel in een hoekje van het balkon en…

28 Reacties

Op de trein gezet naar Limburg

En nu? Ons huis is leeg en stil. Echter, het is nu niet meer ons huis, maar mijn huis geworden. Het zijn juist die ogenschijnlijk kleine dingen die rauw binnenkomen. Als ik van huis ben is er niemand meer die naar mijn thuiskomst verlangt, of mij opwacht en blij begroet. Na zevenenvijftig jaar samen, heeft mijn leven met Frans, in mijn blog Gijs genoemd, een einde genomen. Omdat iedereen die mijn schrijfsels leest mijn man kent als Gijs, blijf ik hem hier Gijs noemen. En ook voor mij is hij, met deze…

20 Reacties

De laatste boom planten

                                       Mooi Amstelveen Als ik het niet vergeet loop ik bij binnenkomst in de kamer eerst naar mijn telefoon. Bij mijn vorige telefoon brandde er een rood lampje als er was gebeld. Bij mijn nieuwe telefoon niet en dat is lastig want de vergeetachtigheid slaat stilletjes toe. Vandaag had ik er gewoon erg in zodat ik meteen naar de telefoon liep. Hè, er staat een onbekend nummer op de display. Het is uit Barendrecht, het kan niet missen want ik zie 01806 op staan. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Wie is…

8 Reacties

Over de wederkeer der dingen

Als ik door het winkelcentrum loop zie ik ze ineens terug. De gebloemde jurkjes uit mijn kinderjaren. Terug van weggeweest hangen ze weer in de etalages. Het kon ook niet uitblijven. Ik heb, nu ik naar de tachtig jaar loop al heel wat modestijlen en stofdessins uit vroeger jaren terug zien komen. Ineens duikt er dan iets op waarvan ik zeg: “O ja, zoiets heb ik vroeger ook nog gedragen. Hè, het is weer terug! Dochter en kleindochter zeggen dan wel eens: “waarom heb je dat niet bewaard?” Het is…

12 Reacties

Paasmaandag

Op Paaszaterdag was het een drukte van belang in en om ons huis. Het huis werd van binnen en buiten gekeerd alsof het nog nooit was schoongemaakt. Om vier uur liep moeder naar buiten om voor Paaszondag de de schuurraampjes nog even te stoffen. Broer Jos keek even om het hoekje van de deur en werd door moeder bij zijn kraag gegrepen voor zijn wekelijkse veegbeurt. "Wil jij het erf even even aanvegen, Jos? Dat "even"was wat optimistisch, want het erf vegen was monnikenwerk. Er werd niet iet voor de…

8 Reacties

“ Ach, mijn zoon is ook soldaat.”

Gedichten, liedjes van vroeger, ze zijn verweven in mijn herinneringen. Gedichtjes, versjes die ik als kind niet eens leerde maar door de herhaling in mijn brein werden opgeslagen. Mijn moeder hield van zingen, gedichtjes citeren, en zij bleef ze herhalen tot op hoge leeftijd. Ik was een gretig afneemster van al dat “oude taalgebeuren.” Het zit alles opgeborgen in mijn hoofd. Het volgende verhaal gaat over zo’n oud gedichtje. Nu niet door mijn moeder geciteerd maar door een oudere broer die het zou gaan declameren op een jaarvergadering. Het gedichtje…

10 Reacties

Het verdriet van Eva

Gisteravond kwam Eva even op de koffie.  Eva en ik hebben dezelfde leeftijd, we zijn beiden eenenvijftig jaar. Net toen ik mij ging afvragen of het nog ging gebeuren dat zij de liefde vond, leerde zij Erik kennen. En zo overkwam het haar toch nog: Eva werd verliefd. Opeens, tot over haar oren. De huwelijksdatum kwam al even onverwacht. En nu, een half jaar later is alles al beklonken en zitten ze saampjes op de bank. Eva komt graag even bijkletsen. Haar enthousiaste verhalen over haar prille geluk vind ik…

8 Reacties

Als de laatste vogel uitvliegt

In de loop der jaren heb ik met veel plezier mooie bruidsparen gefeliciteerd. En de prachtigste trouwreportages bewonderd. Mijn/onze eigen trouwdag viel op een zonnige dag in mei. In het jaar onzes Heere 1962, bijna 55 jaar geleden. Ik was de laatste die nog thuis, bij mijn moeder, woonde. De andere broers en zussen waren allemaal al uitgevlogen. Het lijkt mij leuk om een blog te schrijven over het trouwen in 1962. Toen onze zoektocht naar woonruimte uiteindelijk toch werd beloond waren we heel blij. Jammer, er zat wel een…

14 Reacties