Ik denk dat niet iedereen weet, wie of wat clicky is. Clicky is een teller die het gaan en komen van bezoekers registreert. Er zijn allerlei tellers in blogland. Clicky is één van de vele tellers.. Maar helaas. Clicky is vandaag de deur uitgegaan. Ik heb schoon genoeg van hem. Hij nam een te grote plaats in. Clicky ging te veel het schrijven beheersen. Het lag niet aan Clicky zelf. Ik weet het! Ik kan het hem dus niet kwalijk nemen. Maar vóór je het weet, ben je ergens aan verslaafd. Vandaar! Gaat iets je zo beheersen dat je het niet missen kunt. En dat gebeurde. De cijfers van Clicky werden heel belangrijk voor me. Te belangrijk! Dat werd ik mij ineens bewust. Wat ging ik hieraan doen? Hoe kon ik het veranderen? Voor mij was het duidelijk Clicky eruit gooien! Korte metten ermee!
Natuurlijk dacht ik, zoals bij alle verslavingen in eerste instantie: zo erg is het niet. Ik kan het ook anders gaan doen. Bijvoorbeeld, voortaan maar één keer per dag kijken. En alleen als ik het zelf wil. En dat lukte. Maar niet voor lang. Hooguit voor één of anderhalve dag! En dan was de impuls om te gaan kijken niet langer te bedwingen. Ik werd weer ontzettend nieuwsgierig hoeveel mensen mijn blog vereerden met een bezoek. Dus: einde van de afspraak met mezelf. Ik ging kijken! Eén, twee klikjes en ik wist het weer. Voor even tevreden!
Maar soms ook niet. Als er een dag wat minder bezoekers waren, gingen mijn gedachten met mij aan de wandel. Zie je wel, dat schrijven wordt niks. Je kan helemaal niet schrijven. Het stemmetje in mij klonk soms heel venijnig. Zo venijnig, dat ik af en toe overwoog om de brui aan het schrijven te geven. Mijn moed om door te gaan hing voor een groot gedeelte af van Clicky. Van de hoeveelheid bezoekers. En dat wil ik dus niet! Soms zeggen mensen tegen mij: je schrijft toch voor jezelf! Omdat je het zelf leuk vindt? Wat kan het je schelen of je wel of niet gelezen wordt! Hebben die mensen zelf een blog? Meestal niet! Welke cabaretier wil voor een lege zaal staan? Welke schrijver wil niet gelezen worden? Welke dominee wil voor een lege kerk preken? In onze woonplaats stond vroeger een dominee die niet zoveel mensen trok. Op een zondag, toen er weer weinig mensen waren, zei hij: “Ik preek niet voor stoelen en banken!”
Omdat niets menselijks mij vreemd is: ik vind het fijn als mensen mijn blog lezen! Als mijn schrijven een meerwaarde heeft. Iets toevoegt! Ik vind schrijven heel fijn. Een blog schrijven vind ik echt leuk. Ik hoop nog een poosje door te gaan. Maar vanaf nu zonder de teller van Clicky.
Rustig doorgaan met schrijven, alleen maar omdat ik het wil en fijn vind. Omdat ik in schrijven dingen kwijt kan. Ik hoop dat ik voorlopig kan blijven schrijven over van alles en nog wat. En ik hoop dat mensen mij blijven lezen. En blijven reageren! Meegaan met de stroom, en afwachten waar de stroom mij brengt.
Maar zonder Clicky!
Clicky komt best wel weer terug.
Misschien komt je profetie wel een keer uit Carol.
Maar alleen als ik dat zelf wil.
Voorlopig is Clicky eruit gezwiept.
En ik vind het heel bevrijdend!
Dank voor je reactie.
met groet
Wat ontzettend herkenbaar.
Om dezelfde reden heb ik vorig jaar meer dan 60 FB vrienden verwijderd en alleen die overgehouden waar ik mijn hobby’s mee deel.
Dat zijn er nu nog 15 en het geeft rust.
Je niet meer afhankelijk voelen van je likes en complimenten.
Bah ik werd er zo moe van.
Ik vind het een dapper besluit en ik blijf lezen hoor !
Fijn weekend
Ja soms, meer altijd, moet je een besluit nemen als iets je leven gaat beheersen.
Facebook kan ook net zo verslavend werken!
En het geeft inderdaad rust als je een daad stelt in zo’n situatie.
Zo werkt het dus!
Ik voel mij nu niet meer afhankelijk van uitslagen: van meer of minder lezers.
Fijn dat je mij volgt Lieny!
Er liggen al weer verhalen klaar.
Dank voor je reactie.
En groetjes
Gewoon blijven schrijven, je doet het erg goed. Al zou je het alleen voor jezelf doen is het nog de moeite waard!
Dat doe ik ook hoor Ella.
Ik vind het erg leuk om op mijn blog te schrijven.
Ben ook altijd benieuwd wat er weer uit mijn pen gaat rollen.
Ik hoop dat dit bericht goed doorkomt want ik klikte verkeerd.
groet,
Goed gedaan. Nu bent u véél vrijer in het schrijven!
Dat was precies de bedoeling Teunie.
Het geeft rust!
ik vind jou stukje erg boeiend.
ga zo verder.!
Het is altijd weer fijn Ineke te horen dat de stukjes die ik
schrijf worden gelezen. En nog fijner dat het je boeit!
Ik schrijf over de gewone dingen van het leven.
In alles en iedereen zit een verhaal!
Hartelijke dank voor je reactie!
Groet,
Via de blog Eenvoudig leven ben ik op uw blog terecht gekomen.
Ik heb de hele dag , telkens als ik even tijd had, stukjes gelezen. Zo gezellig!!
Ik hoop dat u nog veel schrijft in de toekomst!
Dag Ingrid,
Ook via Teunie op mijn blog gekomen! Wij geven beiden inkijkjes op het leven van alledag. Teunie, als gelukkige moeder van een grote kinderschaar. Ik schrijf over het alledaagse leven van vroeger. Over het mooie en moeilijke van toen! Over Heintje bijvoorbeeld.
Ik heb nu veel tijd. Maar ik herken dat wel van vroeger. Gezellig, tussen de bedrijven door even een stukje lezen.
Hartelijk dank dat je het mij vertelt, en voor je reactie! vertelt.
Groetjes, Maaike