Dit is voor jou

Het klopt niet helemaal dat Sinterklaas vroeger nooit langs kwam.  Ik herinner mij dat we  twee  keer pakjesavond vierden. Het waren de laatste jaren voordat mijn oudste broer verongelukte dat hij voor de jongste kinderen van het gezin cadeautjes kocht.

Voor die gelegenheid zaten we in de voorkamer ook wel de mooie kamer genoemd. Het was heel spannend want het was helemaal nieuw. Ik voelde de spanning in mijn buik, want nu ging het toch nog gebeuren.  Vanavond was het ook bij ons pakjesavond! De velours gordijnen waren dicht getrokken. De lamp boven de tafel liet het licht vallen op de rood mahonie houten tafel. Daar zaten we, met zijn allen, in een grote kring rondom de eettafel. De rood pluchen stoelen waren allemaal bezet.

Mijn broer verzorgde de pakjes. Eén voor één werden geroepen om bij hem te komen. Mijn oudere zus kreeg een bruin, echt leren tasje. Ik keek er verrukt naar. Prachtig vond ik het. Wat zou ik krijgen? Even later verdween zijn hand in de zak: “Dit is voor jou” zei hij en keek mij aan terwijl hij het pakje omhoog hield. “Kom het maar halen.” Ik keek naar het pakje alle ogen waren op mij gericht. Iedereen wachtte op mij.  “Maak maar open zei hij”. Het was nog steeds stil, dat was anders nooit zo. Perplex keek ik naar het tasje dat ik in mijn handen hield. Een schoudertasje van bruin leer. Ik zuchtte. “ Vind je het mooi”? Ik draaide het om en om en bleef ernaar kijken. Even later, toen ik weer op mijn stoel zat, legde ik het op mijn schoot zodat ik goed het kon zien. Ik hield het goed vast.

Het jaar erop was er ook pakjesavond. Weer werd alles voorbereid en weer zaten we in de mooie kamer. Ook dit kregen de jongste kinderen een cadeau. Ik zie mezelf weer zitten met op mijn schoot een luxe, groen fluwelen Vinolia zeepdoos, met 3 stukken zeep erin. Iedere keer bracht ik de doos naar mijn neus en snoof dan de heerlijke geur op.  Voorzichtig streelde ik het zachte fluweel. Die twee avonden, ik vergeet ze nooit.

Later, toen wij zelf kinderen kregen was sinterklaasavond altijd een feestje. De kinderen begonnen altijd al vroeg reclameblaadjes aan te kruisen welke dingen ze leuk vonden. Die blaadjes rolden lang voor Sinterklaas in de bus en dan begon eigenlijk al het feest. En ze bleven bladeren tot op den duur bijna alles was aangestreept. Daaruit konden zij later een verlanglijstje maken, en dat gebeurde dan ook. En verder is het toch een uitgelezen avond om elkaar te verrassen met kleinigheidjes. En wat een ongekende mogelijkheden om je rijmader aan te spreken. Of iemand op een humoristische manier in het ootje te nemen. Ook werden nietszeggende dingen jaar op jaar weer heel mooi ingepakt en dat zorgde voor veel hilariteit zorgden. En mocht je lang voor sinterklaasavond die voorwerpen weg willen gaan stoppen zodat ze niet konden worden ingepakt was er al een Piet geweest die ze stilletjes had meegenomen. Soms werden de fop cadeautjes soms zo mooi gevonden dat de gekochte cadeautjes er niet tegenop konden. Voor het hondje was het de dag van het jaar! We gooiden alle uitpakpapier, kranten etc op een grote hoop op de grond en dan kwam ze aangerend hoor. Als een dolle scheurde ze de kranten los, helemaal wild, dat ze zich nu ook binnen in huis, helemaal mocht uitleven. Ze gromde en slingerde wild haar kop heen en weer als ze de kranten verscheurde. Aan het einde van de avond was de rommel compleet. Maar wat hadden weer genoten van alle dingen die langs kwamen!

.

Dit bericht heeft 2 reacties

  1. Mevr Nel vreeken Wiegman.

    Tante van Teunie,
    Wat een fijne lieve verhalen ,ik geniet hier van.Ik vond u via Teunie,
    Ik herken in uw verhalen veel uit m,n jeugd. Ik was de tiende in ons gezin van 13….
    Ik hoop nog veel van u te lezen .Hart groeten

    1. Mee op de wind

      Hartelijk dank voor uw reactie. Ja, het is vooral de herkenning die u, en veel mensen aanspreekt!
      Fijn dat u mij gevonden hebt via Teunie en nu geniet van mijn verhalen en meeleest. Hartelijk welkom!
      Er zijn nog wel grote gezinnen, maar vroeger waren die er heel veel, ook bij u begrijp ik.
      Als het mij gegeven wordt en er inspiratie blijft, ga ik door.
      Ook met overpeinzingen en verhalen van nu.

      Hartelijke groeten

Laat een reactie achter