Dit blog delen met vrienden
Abonneer je op Mee op de wind
Meest recente reacties
- Mee op de wind op Toch maar niet scheiden
- Antoine Bomon op Toch maar niet scheiden
- Mee op de wind op En nu een kopje koffie in het buurthuis
- Lucie van Garderen op En nu een kopje koffie in het buurthuis
- Mee op de wind op En nu een kopje koffie in het buurthuis
- Mee op de wind op En nu een kopje koffie in het buurthuis
- Stien den Braber op En nu een kopje koffie in het buurthuis
- Stien den Braber op En nu een kopje koffie in het buurthuis
Archieven
Links
-
Verhalen en anekdotes op deze website zijn geïnspireerd op de werkelijkheid. Tijd, plaats en namen kunnen echter veranderd zijn.
blog broer bus dieren dokter dominee dromen eten feestdagen foto God heimwee herkenning hobby hypotheek kachel kerk kerstfeest kind kinderen kleinkinderen kolen lied moeder onderwijs oorlog oud podium Rotterdam Schiphol schrijven stilte telefoon toekomst vader varken verhalen verjaardag vogels warm weg winkel zeeland zingen zomer
Een warm gezin en een koude kerst!
Als we allemaal thuis zijn uit de kerk drinken we koffie. Mijn zus Greetje heeft een vriendin meegebracht.
De voorkamer vind ik de mooiste kamer van ons huis. De kamer is groot en heel hoog. Op de grond ligt groen zeil en onder de tafel ligt een groot, rood, bewerkt kleed.
Als moeder de kamer binnen komt loopt ze snel naar de kachel.
Op zondag krijgen we altijd een boterbiesje bij het eerste kopje koffie. Maar op feestdagen, zoals vandaag, krijgen we ook bij het tweede kopje een koekje. We drinken extra lang koffie. Er wordt druk gepraat. De broers hebben het over vissen en polsstokspringen.
Ook op feestdagen eten we de warme maaltijd in de achterkamer, daar staat de grootste tafel. Er ligt een mooi, wit damast tafellaken op de tafel. Daarover een dun, doorschijnend plastic zeiltje. Zo komen er geen vlekken op het laken en ziet het er toch mooi uit.
Ik eet een klein stukje ervan omdat het moet en stop ermee.
Na het toetje, als iedereen verzadigd is, haal ik de Bijbel voor moeder. Ieder jaar weer leest ze Lukas II voor. Natuurlijk uit de oude Statenvertaling: En het geschiedde in diezelfde dagen dat er een gebod uitging van keizer Augustus enz.
Omdat het vandaag kerstfeest is zingen we na het eten de lofzang van Zacharias: Lof zij de God van Israël. De Heer die aan Zijn erfvolk dacht. We zingen alle psalmen uit ons hoofd.
Als de afwas klaar is gaan Greetje, haar vriendinnetje, Leo en ik “ Mens erger je niet ” spelen. Dat hadden we vanochtend al afgesproken.
Moeder is even rusten, dat doet zij iedere middag.
Ik speel, zonder het te vragen, moeders lievelingslied: Aan des Heilands voeten, luis’trend naar de Heer.
Fijne Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar!
Dit bericht is geplaatst in vroeger met de tags Augustus, boterbiesjes, damast, erfvolk, feestdagen, giert, gloeiend, kachel, keizer, kit, klepje, kolen, mahoniehout, mica, polsstokspringen, roodachtig, ruitjes, schoorsteen koude, vissen. Bookmark de permalink.
Dank je wel voor al deze mooie herinneringen.
Prachtig geschreven.
Liefs, Engelien
Zo Maaike,
Dag Maaike, jouw “Kerst-bevalling” is achter de rug, en wij mochten het resultaat daarvan zien en bewonderen.
Nou, het is een mooi kindje.
Maar serieus: wederom kreeg je het voor elkaar me even mee te voeren naar jouw wereld van toen. Veilig en vredig.
Het verhaal roept mijn eigen kerst-herinneringen ook op, he? Leuk! (Die herinneringen zijn gelukkig ook mooi).
Nog een veilige, vredige tweede Kerstdag.
Dag Maaike,
Wat mooi om zo als gezin samen te zingen en zelf muziek te spelen.
Dat zal zeker heel bijzonder geweest zijn.
En dan al drie keer naar de kerk geweest in die dagen.
Op tweede kerstdag hadden wij geen kerkdienst, wel was de kerk open en was er gelegenheid om naar de kerk te gaan om de kerststal te bekijken en het kindje te “wiegen”. Er stond een offerblokje in de vorm van een engel en als je dan een muntje in het blok deed knikte het hoofd van de engel als dank. Dat vonden we natuurlijk erg leuk, dus wilden we zoveel mogelijk muntjes zodat het engeltje veel kon knikken. Wat een kinderlogica.
Wat eten betreft was het altijd somberder dan op de eerste kerstdag. De resten werden verwerkt in oa. soep en verder opgemaakt. Moeder had meestal ook een salade gemaakt, waar altijd rode biet in gebruikt werd. Het kreeg dan een mooie roze kleur. Van radijsjes had ze mooie bloemetjes gemaakt.
Ik kan me herinneren dat het voor haar best veel werk was.
En dat we het binnen 5 minuten op hadden. Dat zei ze dan ook elk jaar.
Leuk was het dat juist die gerechten alleen met KERST werden gegeten en dat maakt dan ook de herinnering en traditie.
Nog een fijne dag voor jou.
Groet. Tineke.
Prachtig verhaal..
Dank je wel voor het delen.
Liefs Sjanneke
Zo mooi om te lezen, de rust, de sfeer …
Veel goeds wens ik u toe voor de komende tijd.
Gé van Dijk
wat heb ik weer genoten van je mooie verhalen.het is zo echt beschreven of je het zelf weer beleefde.ik wens je GODS zegen toe voor het nieuwe jaar.nellie zandee
Lieve Maaike,
Hartelijk dank voor de prachtige beschrijving van de Kerst in vroegere tijd. Zag het allemaal voor me en ook bij mij kwamen de herinneringen. Al gingen we niet naar de kerk, samen zingen gebeurde ook bij ons. Deze reactie schrijf ik na de kerstdagen en ik hoop dat het allemaal een beetje mee is gevallen. Ook om ons heen zijn mensen weggevallen en dat maakt het met deze dagen extra moeilijk. Fijn dat je toch weer in de pen bent geklommen (achter het toetsenbord bent gaan zitten) om ons mee te laten genieten. Ik wens je een goed uiteinde en een vredig en gezond 2020!
Lieve groet, Gerlien
Mooie herinneringen, heel sfeervol. Ik kan me nog herinneren dat we 1ste kerstdag speciaal in de voorkamer aten en met oud en nieuw gingen we de buurt in om “veel heil en zegen” te wensen, dat hoor je nu nooit meer denk ik, die wens. Meestal ishet “een goed uiteinde en een goed begin” of “de beste wensen voor het nieuwe jaar” of ” een gelukkig en gezond nieuwjaar” Maar Maaike,ik wens je alvast veel heil en zegen in het nieuwe jaar !Hartelijke groet van Lucie
Wat een heerlijk verhaal om bij weg te dromen tijdens de Corona nachtmerrie. ❤️