Op maandag 3 juli hoop ik hier mijn boek te plaatsen, je kunt het hier dan ook bestellen.
Omdat ik het niet kan laten, bij alle drukte, toch even een verhaal.
Goedenacht of welterusten!
Een wens of afscheidswoord, uitgesproken vóór het slapen gaan. Het dringt vaak amper tot je door dat je het zegt of krijgt. Het is één van de gemeenplaatsen in onze omgang met elkaar geworden. Hoe vriendelijk ook bedoeld, die wens komt niet altijd uit. Ik wilde “helaas” schrijven, maar bij nader inzien zie ik daar van af.
Het is kwart over elf, het wordt bedtijd, vandaag begin ik wat vroeger dan de meeste andere dagen aan de voorafgaande rituelen. Ik ben moe en slaperig, dat wordt vast snel inslapen.
Eenmaal op bed weet ik na 15 minuten: snel slapen? Vergeet het maar! Ik ken inmiddels dat wakkere gevoel in de nacht. Ik ken inmiddels de gedachten die in rijen staan opgesteld om mijn geest aan het werk te houden.
Rustig gaan liggen Maaike, en let op je adem. Adem rustig in en uit. En zet je gedachten stil! En dat kan ik tegenwoordig: mijn gedachten stop zetten. Door overdag regelmatig even te gaan zitten en “stille tijd” te nemen, heb ik geleerd dat ik die maalstroom van gedachten min of meer in toom kan houden.
Soms is er echter, zoals vannacht, meer nodig om mijn gedachten stop te zetten en rustig te worden.
Het is licht in de kamer. Vanuit mijn bed zie ik de maan vriendelijk aan de hemel staan. Eerlijk gezegd vind ik het lang niet altijd erg om ’s nachts wakker te zijn. Wat een rustig gevoel eigenlijk dat bijna iedereen slaapt en ik wakker ben. Het is alsof de wereld groter wordt.
Weet je, ik loop even naar het terras. Nu het zo warm is kan ik daar best even in mijn nachtkleding gaan staan en heerlijk over het water kijken. Overdag kan het in het water een drukte van belang zijn. Nu is het rustig.
In de verte kwaken eenden. Ineens scheert een reiger luid krijsend over het water, ik hoor het klapperen van zijn vleugels. Het is een heldere, prachtige zomernacht. En buiten de vogelgeluiden, is het stil. Ik sta hier in het nachtelijk donker, alleen op mijn terras, en het voelt alsof ik opgenomen in- en onderdeel ben van die stilte. Het kwaken van de eenden klinkt ijler en verder weg. Even verduistert een voorbijtrekkend wolkje het licht van de maan.
Mijn gedachten hebben zich bescheiden terug getrokken, in deze stilte is voor hen geen plaats, weten zij.
Ook al is het warm buiten, na verloop van tijd koel ik toch een beetje af. Het is wijs om op tijd naar binnen te gaan. De terrasdeur laat ik open staan, de nacht brengt wat koelere lucht naar binnen. En ik weet bij voorbaat dat ik nog niet naar bed hoef te gaan, dat het vast nog geen slapen wordt.
Wat ga ik verder doen? Ik kan een boek pakken. Ik kan mij ook achter de computer installeren.
Als ik nu eens gewoon niets doe en stil ga zitten, dat kan ’s nachts toch evengoed als overdag? En vannacht kan dat zelfs op het terras! Ik haal even mijn peignoir, trek pantoffels aan, en loop terug naar het terras. De stoel die wacht, kijkt mij uitnodigend aan.
Wat goed van mij dat ik niet achter de computer ben gaan zitten. Ook al roept mijn blog vannacht, en altijd, om een nieuw verhaal. En soms laat ik mij door die roep verleiden als ik ’s nachts niet kan slapen. Maar vannacht gedraag ik mij wijs, vind ik zelf. Deze nacht geniet ik van rust en van wezenlijke dingen.
Ik leg mijn hoofd tegen de rugleuning van mijn stoel, nestel mij in mijn peignoir, sluit mijn ogen en luister nog intenser naar het ruisen van de stilte die om mij heen is. Een stilte door God geschapen.
De stilte van de nacht komt geruisloos, onhoorbaar bij mij langs, en brengt liefelijk de slaap mee waarop ik wacht.
Verstild en loom stap ik even later in mijn bed.
Goedenacht of welterusten!
Goed herkenbaar verhaal hoor…
Kijk maar lekker uit naar 3 juli !
Spannend.
dag
Anna Uiterwijk
Ja Anna, het is best spannend hoor. En herkenbaar zak het ook wel zijn want ik hoor nogal eens verhalen over slapeloze nachten. maar dat hoeft dus niet altijd erg te zijn, toch?
Groetjes, en dank Anna.
Dag Maaike.
En…heb je toen verder nog lekker geslapen? Ik las je verhaaltje na een heel leuke, maar drukke dag in Amsterdam. Zat me in te stellen op een klein
“kracht en energie opleverend” slaapje, maar nu ben ik weer klaarwakker na dit romantisch uitstapje op jouw terras.
De afgelopen nacht heb ik heerlijk geslapen, maar vrijdagnacht was het bij mij ook raak, en ben ik er om een uur of vier even uitgelopen om heerlijk op mijn balkon naar de sterren te kijken, en naar een witte eend in de vijver, die kennelijk ook niet slapen kon. Samen met hem (of haar) ook het leven overpeinsd , zoals je dat ‘ s nachts zo goed kunt doen, en voor hem/ haar nog even het speciale eerbetoontje van Jacques van Hattem opgezegd, in het halfdonker, “Voor mij ’t allermooiste dat God ooit schiep: Wilgenteentjes en… Eendjes.
En, vind je het erg dat je er klaarwakker van werd? Ja er zijn soms nachten dat ik werkelijk, helemaal niet of een uurtje, slaap. Tegenwoordig maak ik er mij niet meer druk om. En zoals Gijs dan placht te zeggen: “als ik niet slaap, zal ik het wel niet nodig hebben”. Een tegeltjes wijsheid misschien, maar wel rustgevend. Heerlijk op die terrassen ’s nachts. De nachtgeluiden die langs komen, het zachte nachtbriesje. Een gedichtje kwam deze nacht niet door mijn zwerven, hoewel ook mij dat ook vaak overkomt. Zo dat bij het ouder worden horen? En dan nog een eerbetoon aan God over de eenvoud van de schepping!
Groet en dank, Elly
Dat is toch het voordeel van een flat. Het balcon dichtbij. Ik ga ’s nachts toch niet zo gauw in de tuin zitten. Moet ervoor naar beneden, slot van de deur, tuinstoelen openklappen, kussentje uit de schuur.
Die overpeinzingen doe ik ‘snochtends vroeg, rond half zeven, ook lekker op zo’ n warme dag. Het vroege licht over de bloemen, dat kan wel tegen je reiger op.
Liefs,
Hoewel jouw tuin niet te versmaden valt Nelleke. Nee, om ’s nachts in je tuin te gaan zitten lijkt mij ook niets. Dan maar overdag! Maar het is wel waar dat het ’s nachts heerlijk is om vanaf de hoogte de nachtelijke geluiden waar te nemen. Ik denk wel eens als het erg warm is om mijn bed op het balkon te leggen. lijkt mij ook zo heerlijk! Alleen liever geen al te warm weer want daar kan ik niet meer tegen.
Als jij je overpeinzingen bij het ochtendgloren verricht weet je in ieder geval wel waar ik het over heb.
liefs met dank,
Maaike
Dag Maaike ,het verhaal over een slapeloze nacht ,en ik denk dat je er niet alleen mee aan het worstelen ben ,,,voral met het ouder wordendenk ik dat er velen moeite mee hebben , vooral na een drukke avond ,of als je intensief heb zitten puzzelen ,dan lukt het ook meestal niet .maar inderdaad een poosje er uit en dan drink ik een kopje slaapthee en dan lukt het meestal wel ,maar naar buiten gaan wordt hier een beetje moeilijk ,en daar heb ik midden in de nacht ook geen behoefte aan ,dat laat ik dan maar aan jouw over .en verder veel sterkte en succes in afwachting an je boek .h ,groet Nelly Bal
Dag Nelly, ja slapen of beter gezegd , niet slapen, kan een probleem. Mijn idee is hoe drukker men er zich over maakt hoe minder het lukt. Tot heel laat druk praten dan kun je er zeker van zijn dat je niet slapen. En zoals jij puzzelen is ook zoiets waar je van wakker blijft. Maar positief gezien heb je wel veel tijd in een etmaal, toch? Meer dan iemand die uren in diepe slaap verzeild is. En zo zitten er allerlei kanten ook aan niet slapen. Blijf lekker je slaapthee drinken, Nelly. En niemand die het ziet als je er iets lekkers bij neemt! Lieve groet van Maaike
Ha Maaike,
Zo das vast een bijdrage voor deel 2 …
Tsja die gebruikelijke uitspraken.
“Alles goed?” Dan ben je soms geneigd te reageren met heb je een halfuurtje? Dus toch maar “Ja hoor, prima”.
En in het restaurant: “Heeft het gesmaakt?” Verwacht wordt dat je hierop bevestigend reageert. Ze schrikken zich een hoedje als je nee zegt.
Of bij de kassa: “Heeft u alles kunnen vinden?” Achter staat een lange rij klanten, dus stel dat je antwoord: nee, ik kon de cafeïne vrije koffie pads niet vinden. En dan? Gaat de caissière dan bellen met een collega die ze komt aanreiken? De wachtende klanten zullen dit niet erg op prijs stellen.
En zo is het hele leven doorspekt met vragen en wensen die we fatsoenshalve uitwisselen. Laten we het toch maar blijven doen ……
PS: welterusten!
Dag Dirk,
Wat jij schrijft over deel twee, dat zei Gijs ook al. Jullie willen mij weer aan het werk zetten. Want poeh, poeh wat een werk is dat: een boek uitgeven!
En jij hebt aan uitspraken geen gebrek als ik het zo lees. En het is waar als je op alle gemeenplaatsen het juiste antwoord zou geven dan weet je niet wat er gebeurt. Ach het zijn gewoonten en tradities geworden om zo met elkaar om te gaan, we passen ons allemaal aan, en het kabbelt allemaal voort zoals het hoort.
Mooi toch! En laten zo vind ik ook. Het was leuk om hier even over uit te wisselen. Dank voor je reactie Dirk. Groet van Maaike
Ook ik ben al jaren een slechte slaper. Zo rond middernacht ga ik richting slaapkamer, ik verheug me op nog een halfuurtje lezen. Na dat halfuurtje vallen mijn ogen dicht. Leeslampje uit, boek dicht en wegzakken in de zachte kussens. Jammer maar helaas na 5 minuutjes ben ik terug klaar wakker en begint het draaien en keren, ik kan echt geen ogenblik stilliggen. Lampje aan boek erbij en terug een halfuurtje lezen. Meestal val ik zo rond 4 uur in slaap. Ik vind het heel knap dat u zich erbij kunt neerleggen en genieten van de nachtelijke rust. Volgende nacht ga ik proberen een voorbeeld aan u te nemen en een poging doen om me niet meer te ergeren.
Lieve groet
Wel Bernadette, je bent niet de enige kan ik je zeggen. Maar nachten achter elkaar niet slapen, zoals jij schrijft, is toch wel veel van het goede. Ik val meestal wel aardig snel in slaap, anders dan in het verhaal dus. Maar dikwijls ben ik om vier uur klaar wakker, of nog vroeger zelfs. Ik denk dat het misschien ook wel genetisch bepaald is. Nu achteraf herinner ik mij dat mijn moeder ook altijd zo vroeg wakker was. Ik probeer er inderdaad geen probleem van te maken, want dat werkt verkeerd, denk ik. En verder te bedenken dat er nog meer mensen, zoals jij dus, niet kunnen slapen. En.. ik heb veel meer tijd dan mensen die veel slaap nodig hebben. Die tijd breng ik dus op allerlei manieren door. Maar jij lost het door een boekje te pakken wat ook werkt. En we kunnen onszelf troosten dat er meer mensen niet slapen! Gezellig om weer een reactie van je te ontvangen, Bernadette! Lieve groet van Maaike
Lieve Maaike, even reageren, wat een heerlijk idee om je gedachten stil te kunnen zetten, zover ben ik nog niet. Ik geniet erg van je verhalen en
denk steeds , goed voor het tweede boek van Maaike. Op je laptop kijken in de nacht is niet zo-n goed idee, er wordt ook altijd gezegd niet meer laat naar de
tv.kijken en ook niet computeren vanwege het blauwe licht , maar ik zeg
het wel maar doe het ook niet altijd. Fijn dat je na de balkon scene toch weer
goed hebt geslapen. Liefs Nelly.
Lieve Nelly, En jij ook al een ideetje voor het tweede boek lanceren. Ik heb inderdaad nog bijna honderd ongebruikte verhalen op mijn blog staan. Op dit moment moet ik er even niet aan denken, maar zeg nooit nooit, heb ik geleerd. En verder heb je gelijk Nelly, op mijn laptop kijken is geen goed idee. Maar zoals je zelf ook al zegt, weten en vervolgens doen wat het beste is, zijn twee dingen. En niet te lang aan iets bezig blijven dat is ook een probate strategie, weet ik. Wat weet ik toch veel hè? Ach ik maak mij er gewoon niet te druk over of ik slaap of waak, de wereld om mij heen draait gewoon door! Ik vind het fijn om te horen dat je geniet van mijn schrijfsels. Hartelijk dank Nelly! En liefs van Maaike
Lieve Maaike,
Nu eens een verhaal met een onderwerp dat mij “gelukkig” niet bekend in de oren klinkt. Ik kan bijna altijd slapen, of ik nu om 18.00 – of 24.00 uur naar bed ga, de slaap komt meestal direct en als ik geen wekker zet (of Cees voor wekker speelt) slaap ik rustig tot 10.00 uur of nog langer. Kan gelukkig ook op iedere plek en in elke houding slapen. Een groot goed, waar ik erg blij mee ben. Komt het een keertje voor dat ik niet kan slapen, meld ik het (na wat wakker liggen) dan ook direct.
Reactie: Leuk hoor, nu ben ik ook wakker ;(. Maar dat is misschien 1 of 2 keer per jaar. Fijn dat jij dan ’s nachts even een uitstapje naar het terras kunt maken om je hoofd van alle muizenissen te bevrijden.
Op naar 03-07-2017! Groetjes van Gerlien
Lieve Gerlien,
Heerlijk toch als je overal kan slapen. En dan uren achter elkaar, begrijp ik. Het is je gegund. En ach ik probeer er gewoon wat van te maken en er niet teveel over te praten. Ik vond het wel leuk om er een verhaal aan te besteden want ik weet dat er veel mensen last van hebben. Maar als het zo lekker is buiten dan is het ’s nachts zó mooi. Ik ben nu in Barendrecht, mijn geboortedorp maar ik antwoord je toch even. Het klinkt goed hè als ik zeg dat ik hier ben voor officiële dingen. Maar dat ga ik allemaal nog vertellen op mijn blog. Wij blijven tot vrijdag in Barendrecht. Wel gezellig om alles terug te zien en de familie die hier woont te bezoeken.
Het was gezellig om weer iets van je te horen Gerlien. Dank en liefs van Maaike