Het kerstfeest van de zondagsschool

Lieve mensen, dit keer een ‘oud’ verhaal uit 2013. Ik vind het zo mooi passen bij het Kerstfeest  dat ik het nog een keer gebruik. In deze tijd van hergebruik of recycling niet eens zo raar. Voor lezers van het eerste uur is het wellicht een herhaling. Maar als je iets voor de tweede keer leest vallen er vaak dingen op die je eerst niet zag. In de loop van de tijd zijn er veel nieuwe lezers bijgekomen. Voor velen van hen is het verhaal waarschijnlijk nieuw.

1379961241-40082 kerstwens

 

Kerstfeest 1949 . Ik ben 10 jaar

Morgen is het kerstfeest.  En overmorgen kerstfeest van de zondagsschool.
Ieder jaar heb ik van tevoren een blij gevoel in mijn buik als het kerstfeest eraan komt. Vandaag niet. Vandaag ben ik zenuwachtig.
Ik ga op het kerstfeest van de zondagsschool Lucas 2 vers 1-14 opzeggen. Uit mijn hoofd, zonder in mijn bijbeltje te kijken. Tenminste… Mijn bijbeltje ligt voor mij op tafel. Ik blijf oefenen, niet alleen overdag. ‘s Avonds als ik op bed lig, ga ik door. Ik wil niet ergens blijven steken. En daar begin ik weer: ‘En het geschiedde in diezelfde dagen dat er …’ enz. Eén hapering blijft maar terugkomen, daar blijf ik steeds maar steken. Verder zit het er helemaal in. En overmorgen moet het goed gaan!

De eerste Kerstdag oefen ik nog de hele dag door op die éne hapering. Als ik tweede kerstdag de kerk binnenkom zitten er al veel kinderen in de kerk. Ook veel ouders met jongere broertjes en zusjes die anders nog thuisblijven. Zij mogen vandaag ook meekomen! De kerk is tot wel de helft gevuld met mensen. Er wordt druk gepraat. Het kerstfeest  van de zondagsschool vinden bijna alle kinderen echt een feest! De meester staat al op het podium.Hij heeft al een paar keer om stilte gevraagd. Maar het kletsen blijft doorgaan. Dat is altijd  hetzelfde. Maar ook vandaag wordt het uiteindelijk toch stil.

Na de opening komt het Kerstverhaal. Ieder jaar is dat het eerste wat komt. Het is het belangrijkste van het hele kerstfeest: het Bijbelverhaal. Het wordt om de beurt door één van de meesters of juffrouwen verteld.
Ik kijk blij naar de meester die vandaag gaat vertellen. Deze meester kan heel mooi vertellen. Waarover hij ook vertelt, het is altijd mooi. Ook het vrije verhaal. Dat is het tweede verhaal van de kerstviering.
Als hij vertelt is het muisstil in de kerk. Ik zie alles voor mij gebeuren. Maria en Jozef. Daar lopen ze door de straten van Bethlehem. Maria kan niet meer. Waar moeten zij slapen? Overal worden de deuren voor hun neus dichtgegooid. Alle herbergen zijn al vol. Ik word er een beetje boos van. Is er dan nergens een plekje? Het hele Kerstverhaal door zie ik alles voor me gebeuren. De herders zie ik, ze zitten op het veld. Zij passen op hun schapen. De maan schijnt! Sterren staan aan de hemel. Opeens dalen engelen uit de hemel neer, zij roepen in koor: “Jezus Christus is geboren. In een stal in Bethlehem”!
Ik zie een gammele stal. De kribbe waarin Jezus ligt. En Maria, die heel blij is met haar kindje. En Jozef die voor alles zorgt. De herders die snel lopen, bijna rennen. Elkaar vragen: “Waar is de stal. Waar is het Kind?”
“Kijk daar!” roepen ze. “Kijk naar die ster, die wijst ons de weg.”
Ik kan het verhaal wel dromen. En toch, het is alsof ik het nooit eerder hoorde. Even vergeet ik dat ik daar zelf straks sta en Lucas 2 op moet zeggen.
Opeens is de meester klaar. Het blijft nog even stil. En dan gaat iedereen weer kletsen. Ik loop met de andere kinderen mee naar het orgel . Het is speciaal vandaag voor ons neergezet. We gaan een lied zingen: ‘In Bethlehems stal’. En we zingen tweestemmig. Ik zing mee met de tweede stem. We zijn heel wat zaterdagmiddagen aan het oefenen geweest. Bij een juffrouw thuis. En dat was heel gezellig en leuk. Wij zingen heel mooi, vind ik. Kijk de mensen eens naar ons luisteren. Zij vinden vast dat wij een mooi koor zijn!

Tijdens de pauze bijt ik op mijn nagels. Het gaat nu echt gebeuren. Straks sta ik daar en kijkt iedereen naar mij.
Het is weer stil geworden in de kerk. Daar klinkt mijn naam. Ik hoor hem van alle kanten. Ik loop naar het podium. Iedereen wacht op mij. Het is griezelig stil in de kerk. Gelukkig. Er komt een zondagsschooljuffrouw naast mij staan. “Je weet het echt wel”, zegt ze zachtjes. “Er gebeurt niets. En ik help je als je het even niet meer weet”.
Ik hoor mezelf in de verte zeggen: ‘En het geschiedde in diezelfde dagen…’ Ik durf de kerk niet in te kijken. Het is eng als de mensen stil zijn en naar mij luisteren. Maar gelukkig, het gaat goed. Het moeilijke stukje ben ik al voorbij. Eindelijk ben ik klaar. Het zit erop en ik ben niet blijven steken.
“Goed gedaan hoor”, zegt de juffrouw.
Ik ben blij dat het voorbij is en dat het goed ging. Ik loop snel terug naar mijn plaats. Naar de bank waar ik zat. Verstopt tussen de andere kinderen word ik rustig.

De middag gaat nu heel snel voorbij. Na het vrije verhaal komt de afsluiting. En dan? De traktatie: snoep. En een joekel van een sinaasappel! Jaffa staat er op. Heerlijk. En ieder kind krijgt een boek cadeau. Op een speciaal ingeplakt velletje papier staat je eigen naam. Geschreven in mooie Gotische letters. En ook hoe de zondagsschool heet.
Welk boek krijg ik vandaag? Ik kan bijna niet wachten. Lezen is het liefste wat ik doe. Ik kijk: ‘Het zwarte poesje’. Geschreven door W.G. van der Hulst. Ik wist toen nog niet hoe prachtig ik het zou vinden! Maar blij ben ik al wel. Heel blij! Met in mijn handen het lekkers en de sinaasappel loop ik terug naar mijn plaats. Mijn boekje draag ik als een trofee tegen mijn borst aan mee. Ik laat aan mijn buurmeisje trots mijn boekje zien. En zij het hare. Wij kijken beiden blij!

Thuis wil ik maar één ding: mijn nieuwe boekje lezen. Maar we gaan eerst aan tafel om te eten. We zijn vanavond met elf mensen. Dat is best veel, vind ik. Jammer dat het al weer bijna voorbij is. Dit is alweer de laatste kerstmaaltijd. Daarna is het kerstfeest bijna afgelopen.

U kunt ook gratis abonnee worden van mijn blog. Van ieder nieuw artikel dat ik publiceer krijgt u dan voortaan bericht. Klik op “subscriber” in de rechter kolom!

 Reacties zijn altijd welkom!

Dit bericht heeft 10 reacties

  1. Nelleke

    Een mooi kerstverhaal en voor mij de eerste keer dat ik het lees. Zoals jij alles beleeft in die tijd, zie ik nu dat kleine meisje voor me. Zelf heb ik een kleinkind van die leeftijd en het is zo leuk dat alles nog spannend is. Zij maakt zich ook druk over allerlei dingen.
    Heel gezellige dagen en ga zo door in 2016.

    1. Mee op de wind

      Dag Nelleke, ja voor kinderen is alles heel spannend. Ik schrijf heel graag over kinderen, vanuit hun perspectief.
      Ik weet nog goed dat ik daar stond en de juffrouw naast mij. Dat voelde heel veilig en gaf kalmte. Er zijn zoveel lezers bijgekomen zoals ook jij bijvoorbeeld.Het zal voor velen nieuw zijn!
      Ik ben blij met je reactie Nelleke, mijn dank. En ik hoop in 2016 gewoon weer verder te gaan. Jij ook heel fijne dagen met je gezin! Groet, Maaike

  2. Dirk van Nieuwkoop

    Ha Maaike,

    Die spanning er voor en tijdens het opzeggen van teksten …
    Ook al heb je het nog zo goed voorbereid.
    Ik denk voor velen herkenbaar.

    Ik wens je goede kerstdagen toe!

    1. Mee op de wind

      Ja spreken in het openbaar is voor iedereen moeilijk. We lijden allen, volwassen of kind zijnde, aan faalangst. Angst om af te gaan.Jammer eigenlijk. Iemand zei eens tegen mij: “ik doe gewoon alles want ik ben toch overal bang van”. En dat geldt voor heel veel mensen. Tenminste… Maar het is ook moedig om dan toch gewoon door te gaan!
      Wel fijn dat tegenwoordig alles bespreekbaar is!
      Hartelijk dank weer voor je inbreng en je reactie Dirk. En ook jij goede kerstdagen mer je gezin! Groet, Maaike

  3. Hijltje

    Lieve Maaike
    Ja, Elk jaar een boekje, en meest van v.d.Hulst .Dit kregen wij op het kerstfeest van de zondagschool
    Ik vergeet nooit het boekje ,,van een klein meisje en de grote klok,,
    Ik kon het nooit droog houden als ik het las door het tragische slot.
    wilde er niet meer in kijken ,zo zielig. Volgens mij zijn de kinderboekjes tegenwoordig wel vrolijker gelukkig. Ja die sinaasappel en een grote krans van koek kan ik me ook nog goed herinneren ,en de chocomelk !
    Veel herkenning in je verhaal
    Groet Hijltje

    1. Mee op de wind

      Ha Hijltje! Wat leuk je weer te zien op mijn blog! Ja die boekjes van van de Hulst sloegen er vaak in. Je had ook veel boekjes geschreven door Heleen. Herinner jij je die nog? Wilde Wietske bijvoorbeeld. Het waren boekjes waar veel moraal in zat. De boekjes van van der Hulst waren soms wel zielig, dat is waar. Maar dat hij het zo vertellen kon dat je het je helemaal inleefde is wel weer heel knap.Ja de kinderboekjes van nu zijn heel anders, dat denk ik ook. En die Zondagsscholen met de kerstviering toen, dat was toch heel mooi voor ons in die schrale jaren! Het is leuk te horen dat je het herkent en het roept iets van vroeger jaren op. Ik weet het, er zijn ook andere minder leuke herinneringen!Maar deze is mooi, vind ik. Dank voor je reactie, Hijltje. Met een lieve groet van MAaike

  4. Hijltje

    Weet jij nog hoe de achternaam van Heleen was?
    Ik heb ook boekjes gekregen van Max de Lange Praamsma, kan jij die ook nog herinneren?
    Dank voor je reactie op de vorige mail
    warme groet Hijltje

    1. Mee op de wind

      Het was alleen maar Heleen. Geen achternaam Hijltje. En Max de lange Praamsma schreef de “Goud Elsje” serie?
      Die boeken werden toen in Christelijke gezinnen heel veel gelezen. En ik vond ze heel mooi. Als je op Google Heleen invult word je vast ook wel wijzer wat Heleen betreft. Zij schreef vooral kinderboekjes. Wat jaren geleden heb ik naar Wilde Wietske gezocht een antiquair heeft het voor mij gevonden. Ik vond het leuk om het weer te hebben. Maar het gevoel van toen is niet meegeleverd, zat er niet in! Zo, we zijn weer helemaal bij? Met lieve groet van Maaike

  5. wilma

    ja ook ik kan me dat nog herinneren. En wij kregen en sort taartdoos met een sinaasapple een boek en koekje ed erin. Die stonden voorin opgestapeld in de kerk.
    Tegenwoordig krijgen de kinderen hier ook een boek in deze tijd van de kerk. Mooi gebaar.
    Hier hebben we de van de Hulstboekjes ook in het engels. ook weer leuk.
    Groet en een geode jaarwisseling!!

    Wilma

    1. Mee op de wind

      Dag overzeese Wilma! Ja dat kerstfeest van de zondagsschool is voor veel mensen bekend. Wat goed dat de kinderen bij jullie een boek krijgen van de kerk! En die van der Hulstboekjes worden dus ook in het Engels gedrukt. Ja het zijn echt boekjes uit een andere tijd, maar van der Hulst was een begenadigd verteller. Ik kan begrijpen dat ook kinderen van nu nog steeds genieten van zijn vertellingen.
      Lieve Wilma, ook jij een goede jaarwisseling. En een gezond 2016 gewenst. Met dank voor je reactie en een welgemeende groet van Maaike, sluit ik!

Laat een reactie achter