Ik sta altijd hier!

Kinderen geven je vaak te denken. Ze kunnen zo filosofisch zijn, en zulke wijze dingen zeggen dat je helemaal verbaasd bent. Tenminste, zo vergaat het mij. Vooral als je eenmaal opa en oma bent en alle tijd hebt om te luisteren, hoor je soms de meest wonderlijke uitspraken. Toen wij nog ver bij de kinderen vandaan woonden kwamen ze lange weekeinden logeren. Eerst alleen Laura later kwamen ze samen: laura en Arend. Het hele weekeind was voor hen. En voor ons was het feest. We wandelden, speelden, zaten in de speeltuin met ze. Lazen voor en zongen. Kortom, we deden alles wat opa’s en oma’s zoal met hun kleinkinderen doen. Op een dag,  als ik mijn zorgkarweitjes in huis aan het doen ben, loopt opa met Laura’tje door de tuin. Het nu volgende verhaal wordt dan geboren.

De tuin
Opa, en Laura van drie jaar, lopen samen door de tuin. Dat is niet zo gemakkelijk als je misschien denkt. Althans, niet voor laura! Het is een hele crime voor haar, die tuinwandeling. Ze loopt voor opa uit, met kleine stapjes. Ze let goed op waar ze loopt en kijkt steeds naar de grond. Ze draait zich om en zegt: “ik let goed op Opa, want anders trap ik op beestjes en dan trap ik  ze dood. Ze loopt naar een struik: “Kijk daar eens, een Lieve Heersbeestje Opa”.

“Ja” zegt Opa “ en hij is drie jaar, net zo oud als jij bent”. De wandeling gaat verder. Laura’tje volgt keurig de kronkelige klinker paadjes. Die klinker paadjes heeft Opa allemaal zelf aangelegd. Een lading klinkers heeft hij in de tuin verwerkt. En al zou hij het alleen maar voor Laura hebben gedaan, zou het grote karwei al genoeg beloond zijn. Er is niemand die zo geniet van het lopen over de kronkelpaadjes.  De paadjes  voeren over kleine heuveltjes. Die tuin het is een “paradijsje” voor haar. Iedere keer als zij komt ziet zij nieuwe dingen waar zij verrukt over is. Ze kijkt af en toe achterom of Opa haar nog volgt. Haar kleine beentjes komen opeens in beweging. Daar is haar vlinderstruik. Zouden er vlinders op zitten? Samen buigen ze zich over de struik. Haar wijsvingertje wijst naar boven. “kijk eens opa!” Nu ze goed kijken zien ze er nog meer.

tuin01                                           De tuin bij ons huis

Maar de reis gaat weer verder, want Laura heeft zo haar vaste route en pleisterplaatsen in de tuin. Ze wil wel alles gezien hebben als zij weer naar huis gaat. Hoe gaat het met de vijver? Ze gaat er meteen maar even bij zitten. Misschien, heel misschien ziet zij wel een kikkertje. Dat was de vorige keer ook zo. Het kikkertje sprong voor hoor ogen in het water. Ze blijft een hele poos zitten. Helaas, het kikkertje laat zich vandaag niet zien.“Misschien vanavond wel” zegt Opa. Dan op naar de bladerhut. In een hoekje aan de zijkant zijn struiken zo gegroeid dat er een soort bladerhuisje is ontstaan. Het is Laura’s speciale plekje. Ze gaat er graag even alleen in zitten en voelt zich even één met alles om haar heen. Opgenomen in een huisje van bladeren en natuur!

Als ze uit haar hutje kruipt, loopt zij naar Opa Gijs die op haar staat te wachten. Ze gaat voor Gijs staan, kijkt hem aan en zegt ogenschijnlijk uit het niets: “Ik sta hier!  En jij staat daar!  Dan wijst  haar  vingertje naar de plaats waar ze staat, en zegt:  ik  sta altijd hier!  Je kunt nooit zeggen:  ik, sta daar! Ja, ik weet wel hoe de wereld in elkaar zit” zegt zij er nog fijntjes achter.

tuin02

Alsof ze niets gezegd heeft loopt zij verder. Opa volgt haar verbaasd. Waar is een kindje van drie jaar mee bezig? Wat speelt zich in zo’n hoofdje af? Langzamerhand zijn alle slingerpaadjes gevold. De route is bijna afgelegd. Nog even langs de prachtige roze rozen lopen en dan is de wandeling rond! Als ze binnenstappen staat de tomatensoep al te wachten. Het is een vaste gewoonte geworden: als Laura’tje komt, kook ik tomatensoep. Ze smult er van, ook vandaag weer. Terwijl ze eet, keuvelt ze over de tuin en alles wat ze weer heeft gezien. En zo is mijn dag ook goed!

tuin03

Laura is inmiddels volwassen. Ik heb zo mijn vermoeden, dat zij er  minder zeker van is dat zij het leven begrijpt!

Als u ook leuke kinderopmerkingen weet ga dan hier uw gang.

Dit bericht heeft 10 reacties

  1. borduurbloemfan

    Lieve mevrouw…

    Ik heb met ingetogen adem ieder verhaal gelezen, het zoog me mee in de tijd van het leven van mijn oma´s en opa´s. Hoe u alles beschrijft, beleefd is zo puur!!

    U heeft een heel waardevol leven gehad in uw groot gezin van vroeger, met uw eigen gezin en met uw nieuwe gezin { kleinkinderen} volgens mij heeft u een mooi spannend leven als jongste telg { mijn vader is ook een jongste van een groot gezin en was met 6 jaar ook al OOM haha!!}

    Uw moeder heeft een mooie schare kinderen groot gebracht met veel passie dat is af te lezen aan uw verhalen, kinderen met respect voor het leven en de natuur en mensen om hen heen, prachtig…

    Ik heb in de laatste drie dagen ieder verhaal aan mij voorbij zien komen en het waren keer op keer eye catchers, het is zo jammer dat wij niet van die tijd zijn, vind ik persoonlijk!! Wij hadden veel te veel en waren veel heel gewoon, ik merk nu aan mijn zusje van 9 dat ze zelfs denkt dat groenten uit de winkel komen, ik bedoel maar…

    Het is wel een heel pienter meisje, ze luisterd naar ONZE verhalen van vroeger en nu, en nu probeer ik de nieuwe generatie iets te leren over dieren, natuur en gezondheid.

    Ik ben 31 en het leven is mooi, ik heb een eigen juist verbouwde woning, ik heb drie honden en een voltijdse baan…. maar ik ben wel een kind van de moderne tijd??? maar dan wel een kind dat stiekem verlangt naar de tijd van uw en teunie´s verhalen…

    De blog van uw nicht heb ik een jaar geleden ook in een teug uitgelezen, wat een pracht vrouw, wat een waardevolle moeder en oma…

    Ik ga u laten en mij abboneren zodat ik niets meer hoef te missen van uw onschatbare waarden aan nostalgische verhalen, jammer dat dat bij teunie niet kan, reageren en abboneren…

    met ontzettend veel respect en dank
    imke van borduurbloemfan

    1. Mee op de wind

      Dag Imke, Allereerst hartelijk welkom op mijn blog! En dan natuurlijk dank voor je enthousiaste reactie. Het schrijven geeft mij veel plezier, als ik daarnaast mensen blij maak met mijn schrijfsels kan ik mijn vreugde niet op! En je reactie is weer een mooie stimulans voor mij om door te gaan met mijn verhalen! Als abonnee komt nu voortaan ieder verhaal bij je binnenrollen. Vroeger was inderdaad alles anders. Echter, ik ben ook op de stroom van de tijd meegegaan naar de tijd van nu. En een kind van deze tijd. En zo met mijn vele herinneringen opgenomen in deze tijd. In het nu gelukkig zijn daar gaat het ook over en dat ben je ook schrijf je. En daarbij, zie je het mooie en waardevolle van vroeger, waar je ook echt van geniet! Dat is toch heel mooi en waardevol. Je reactie is een fijne, mooie, aanvulling op mijn schrijven!
      Ik dacht dat je bij nicht Teunie ook abonnee kon worden.Ik ga het haar vragen! Een hartelijke groet van Maaike

      1. Teunie

        Een heerlijk verhaal weer!

        En ja, ik heb de mogelijkheid om je per e-mail te abonneren op m’n berichtjes nu ook aan gezet. Misschien zijn er meer mensen die dat fijn vinden.

        Je kunt je inschrijven via de onderste knop in de rechterkolom.

        1. Mee op de wind

          Ik denk dat het altijd fijn is dat mensen abonnee kunnen worden op je blog, Teunie.
          Ik heb ook al dikwijls zitten denken en kijken hoe ik abonnee kon worden op je blog. Dat ga ik dan nu ook doen straks.
          Hartelijk dank voor je reactie op mijn blog! En jij schrijft maar door en door en blijft
          mensen blij maken met je blog! Veel succes en lieve groetjes, tante Maaike

          1. borduurbloemfan

            ik heb me meteen aangemeld om ook bij teunie te kunnen mee kijken in haar schrijvend leven. Bedankt voor het doorgeven via uw blog, haha!!

            Ik vind het heerlijk om jullie blogs te kunnen volgen en hoop dat nog lang te mogen doen.

            1. Mee op de wind

              Dat is snel aangemeld Imke! Ik heb het ook gedaan en zo gaan onze verhalen rond! Teunie heeft veel te melden uit het nu, en ik probeer soms ook verleden en heden bij elkaar te brengen.Ik ben in mijn gedachten al weer bezig met het volgende verhaal! Met dank en groet, van Maaike

              1. borduurbloemfan

                ik heb het juist gelezen, ik lees veel verhalen uit de oorlog. En eenmaal gelezen besef ik wat de mens allemaal heeft meegemaakt, hoe gruwelijk het was. Dat je er nog over droomt is meer dan normaal, de mensen houden er een trauma van over.

                Ik weet niet of u of teunie van lezen houden, maar ik ben iemand die een boek maar een keer leest, dus ze ligen hier te wachten op een nieuwe eigenaar. Ik geef ze gratis weg, alleen de post moet betaald worden.

                Ik hoop dat bij u en uw familie iedereen onbeschonden uit de oorlog is gekomen.

                liefs imke

                1. Mee op de wind

                  Dag Imke, Ja, die oorlog was gruwelijk en het erge is dat het maar door blijft gaan! Steeds opnieuw raken kinderen getraumatiseerd. En waar gaat het allemaal over? Die verhalen zijn erg om te lezen maar het houdt ons bij de les dat vrede niet vanzelfsprekend is. Het leert ons hoe kostbaar en broos vrede is. Gelukkig is er niemand van onze familie omgekomen tijdens de oorlog! Maar het was een heel bange tijd! Ja ik lees veel Imke,en je boekenaanbod is ontzettend vriendelijk. Echter, tegenwoordig lees ik veel minder boeken en meer op internet. Daarom haal ik af en toe een boek uit de bibliotheek. Mijn boeken ben ik zelf ook aan het opruimen. Ik slijt ze in kringloopwinkels, daar zijn ze er blij mee. Misschien kun jij ze kwijt bij grote gezinnen. Of wellicht ook in kringloopwinkels? Hartelijk dank weer voor je reactie en je aanbod.
                  En hartelijke groetjes van Maaike

  2. Ineke

    Ik lees jou reactie erg graag. Ik geniet erg van belevenissen. Ik ben 66 jaar. Met hartelijk groeten ineke.

    1. Mee op de wind

      Dag Ineke, het is voor mij natuurlijk weer fijn om jouw reactie te lezen op mijn verhalen. Als je ouder wordt heb je veel meegemaakt. En als je er over gaat schrijven lijkt het al meer te worden. Ik ben zelf ook altijd benieuwd naar belevenissen van andere mensen. Het is boeiend om te vernemen hoe mensen met het leven en hun wederwaardigheden om gaan. Het hele leven is heel boeiend om naar te kijken. De verhalen liggen overal voor het grijpen. Ik heb even geleden een nieuw verhaal geplaatst. Ik wens je dan ook weer veel leesplezier. Hartelijk dank voor je reactie Ineke. Groetjes van Maaike

Laat een reactie achter