Vandaag zomaar een blogje over het leven van alledag.
Dat de meeste ouderen niet zijn opgegroeid met de computer en desondanks de vernieuwingen van dit tijdsgewricht oppikken is een prestatie. Ik denk dat het vooral de ouderen zelf zijn die weten hoeveel hoofdbrekens dit kost. Maar zij zijn het ook die weten dat het een goed gevoel geeft om min of meer mee te draaien in bet computergebeuren.
Soms mopper ik bij de kinderen dat een afspraak maken tegenwoordig een crime is en bijna ondoenbaar, omdat het allemaal digitaal moet.
En als je al kunt bellen krijg je een bandje met een onpersoonlijke stem aan de lijn die snel vier, vijf cijfers dicteert voor een keuzemenu. Je bent een hele Piet als je het verstaat en het goede cijfer kiest. Maar wat een ellende als je de verkeerde keuze maakt. Ga er dan maar even voor zitten – want dan begint het pas echt. Je wordt van het ene nummer naar het andere verwezen, of anders gezegd, van het kastje naar de muur gestuurd. En mocht ik denken dat het alleen mij overkomt dan maken de kinderen mij wijzer – want het gebeurt hen dus ook. Wat dan weer een troost en een stimulans is om mijn eigen boontjes te blijven doppen, tenminste zolang het mogelijk is.
Wat een trammelant
In dit blogje een weergave van hoeveel trammelant een kleine vergissing bracht. En s.v.p. even volhouden, want alles komt gewoon weer op zijn pootjes terecht.
Vroeg in de ochtend – om vier uur – word ik wakker en dat is niets bijzonders. Soms heb ik het geluk dat ik weer in slaap val, maar vandaag zeker niet. Want terwijl ik op de klok kijk schiet mij met een schok te binnen dat ik gisteravond laat mijn maag trakteerde op een paar crackers met brie. Soms eet ik voor het slapen gaan nog iets in de hoop sneller in slaap te vallen. Want wat er ook over mij gezegd kan worden, mijn leven verslapen is er niet bij. Maar gisteravond waren die crackers helemaal fout, dat had volstrekt niet gemogen!
Ik voel de schrik in mijn hele hele lijf, want hoe ga ik dit varkentje wassen?
Aangesloten op het zorgdomein bij de huisarts
Sinds kort ben ik aangesloten op het Zorgdomein van de huisarts. En dat betekent dat ik alle afspraken voor specialisten, bloedprikken etc. zelf online moet regelen. Bij iedere verwijzing stuurt de huisarts mij een ZD-code en regel het zelf maar. Vorige week heb ik voor vandaag via een codenummer een bloedprikafspraak gemaakt. Dit ter controle voor mijn hoge bloeddruk. Bij de afspraak geldt dat ik de avond ervoor vanaf 20.00 uur niets meer mag eten. En dat ben ik gisteravond totaal vergeten, wat ronduit vervelend is. En dom, want het prikgebeuren is toch niet nieuw voor mij? Dat moet al tig en tig jaren zo.
Dit is een seintje dat ik mijn grijze hersencellen in de gaten moet gaan houden, en ze beter moet trainen. Op mijn leeftijd is iets vergeten gewoon, en het zal er zeker niet minder op worden. Maar ik zal toch mijn scrabblemaatjes weer eens aan hun jas trekken om te scrabbelen, of om te Rummikubben.
Wat is de naam?
Nu kan ik voor een zuivere uitslag mijn bloed niet laten prikken. Ik moet iets regelen. De bloedbank bellen lijkt mij het meest voor de hand liggen. Maar wat was de naam ook weer?
Ik zoek door mijn hoofd maar ik kan het wel vergeten – ik kom de naam niet tegen. Google dan maar proberen. Ik tik iets in van: Bloedprikken Amstelveen. En zie, het wonder geschied! Google laat er uitrollen dat ik bij Atalmedial moet zijn, en ja natuurlijk – dát is de naam.
Lieve Google, dankjewel. Je bent echt een genie in vragen oplossen!
Opgelucht zoek ik het telefoonnummer op. Een stem aan de lijn vertelt mij dat het telefonisch erg druk is. Maar niet getreurd – ik kan ook online een afspraak maken. Zo niet, dan moet ik aan de lijn blijven, en dat lijkt mij het beste. Na een paar tellen klinkt het: “er zijn 28 wachtenden voor u”. Ik kijk verbouwereerd naar mijn telefoon. Hoe lang gaat dit duren? Mijn afspraak is al vroeg.
Nou dan toch maar online, de naam is mij nu bekend. Bij Atalmedial kom ik in een keuzemenu terecht: ik kan mijn afspraak wijzigen, maar ook annuleren. In mijn haast vul ik alle gegevens in bij ‘annuleren’. Achteraf foute boel natuurlijk. Het annuleren lukt wondergoed, en dat wordt nog eens bevestigd ook. Opgelucht, en trots op mezelf zak ik in mijn stoel. Gelukkig, alles komt op tijd in orde, ik kan er gerust op zijn.
Maar mens, wat een gedoe. En wat verlang ik naar vroeger. Als toen iets mis ging belde je even de doktersassistente en het was geregeld. Terwijl je meteen ook een nieuwe afspraak in je zak had. Maar die tijd komt nooit meer.
Die annulering was niet handig
Die annulering was natuurlijk niet handig, besef ik nu, want ik moet nog steeds mijn bloed laten prikken. En dat wordt een hele, hele heisa. Ik zal het kort maken: ik belde de huisartslijn en hoopte dat ik een nieuw codenummer zou krijgen, maar die vlieger ging niet op. Ik kon een nieuwe afspraak maken met het codenummer dat ik had. Dus terug naar hetzelfde adres. Na eindeloos heen en weer bellen kom ik bij de afsprakenlijn terecht. En het is echt niet te geloven: er waren nu “slechts” elf wachtenden voor mij. Ik kon nergens anders een afspraak maken – dus in de wacht dan maar.
Mijn afspraak staat nu gepland voor volgende maandag. Wel leg ik voor zondagavond een briefje op tafel: niets gebruiken vanavond. Nu begrijp ik ook die geheugenbriefjes die je bij ouderen ziet liggen
Mocht je je vervelen
En als oplossing voor verveling: maak een vergissing bij je afspraak. Een nieuwe maken is bijna een ochtendvullend programma.
Het is nu kwart voor elf en ik zit eindelijk aan mijn welverdiende koffie. Om alles te vergeten maak ik straks een wandeling naar het Stadshart en daar trakteer ik mezelf op een heerlijk kopje cappuccino. Het is na dagen regen eindelijk mooi weer. Mijn blog mag even wachten en krijgt dan het laatste nieuws van deze dag.
Heerlijk op stap geweest.
Ik zag dat aan de hortensia’s al weer nieuwe knoppen verschenen. En voor mijn ogen rezen struiken op met de mooist gekleurde hortensia’s, terwijl de voorjaarskriebels zich voorzichtig meldden.
En dat was een heel ander gevoel dan de schrik die door mij heenging toen ik wakker werd. Ik ben nu bejaard, maar het kind dat schrikt als iets fout gaat, draag ik nog altijd met mij mee. Maar wat was er nu helemaal aan de hand?
Natuurlijk, het was een heel gedoe om het in orde te maken, maar verder is er niets gebeurd.
Mijn lesje weer beter begrepen
Vergissen en fouten maken maken horen bij het leven. En daar op een luchtige manier naar kijken en mee omgaan maakt het leven gemakkelijker voor iedereen.
Dit lesje heb ik vandaag weer een beetje beter begrepen.
Idd schrikken. Hier ook meeste dingen online.
Krijg nu ook resultaten binnen . Ben 60 maar een koe met computers.
lieve groet
Wilma
Ha ha Wilma, een koe in computers schrijf je? Maar jij en ik en veel anderen doen toch dapper mee? Je reactie komt keurig in mijn brievenbus en bij mijn blog terecht.
Dus we draaien gewoon mee. Fijn weer iets van je te horen Wilma. Alles goed daar bij jullie? Dank en lieve groet, Maaikr
Zo grappig dat ik onlangs ongeveer hetzelfde meegemaakt heb. Niet voor bloedprikken maar met het gedoe aan de telefoon. Ik wou mijn afspraak afzeggen voor een longscan omdat ik met gladde wegen niet durf rijden. Het heeft ook heel wat zoden aan de dijk gehad eer ik bij de juiste persoon terecht kwam. Ik werd zelfs met een ander ziekenhuis doorverbonden. Daarna een heel gedoe om aan een nieuwe afspraak te geraken. Twee dagen later bleek die longscan niet nodig omdat ik voor de ingreep die gepland was niet in aanmerking kom. Toen kon ik weer terug de afspraak annuleren. Gelukkig ging het nu iets vlotter. Net als jij kijk ik uit naar de komende lente. Vriendelijke groeten
Ja Bernadette zo gaat het dus en leuk om te horen dat van je dat het jou ook is overkomen. Al is het gedoe helemaal niet leuk.
Maar ik blijf het ook positief zien dat we het toch allemaal voor elkaar krijgen. En belangrijk dat we beseffen dat het helemaal niet aan ons ligt.Hoewel ik op het moment wel aan mezelf ging twijfelen ls ik eerlijk ben.
En de lente laat die svp snel komen. Mijn Franse geraniums wachten er ook op. Ze bereiden zich ook al voor op de lente. En dat is heel leuk om naar te kijken.
Dank Bernadette en eveneens een vriendelijke groet, Maaike
Zo helemaal herkenbaar heel fijn om je blog berichtjes te lezen Tineke
Ha Tineke, dit is een duidelijke, leuke reactie.
En ja, dit is de nieuwe tijd he.
Hartelijke dank en groet van Maaike
Ik had het ook pas met een afspraak via internet, met de digid code, kreeg je inderdaad heel snel die cijfers opgenoemd, maar later moest ik weer iets met die digid code en toen werden die cijfers gelukkig wat langzamer voorgelezen. Ze hebben daar zeker klachten over gekregen dat het te snel ging. Maar goed dat je na alle gezeur lekker eruit ben gegaan, even wat anders! Hartelijke groet weer van Lucie
Ha lucie, zoals je ziet gaat het reageren vanavond helemaal verkeerd.
Maar ik ga het gewoon nog een keer proberen. Als het uiteindelijk lukt heb ik weer een heel voldaan gevoel.
En ja hoor, die wandeling was heerlijk. En ik zie er zo naar uit dat het voorjaar wordt e ndat ik dan anuit mijn raam de neve zie als een waas boven het uitbottend groen. Is ieder voorjaar weer een feest. En het computergebeuren en het hezeur er omheen is dan snel vergeten.
Hartelijk dank voor je trouwe reactie’s. Met een hartelijke groet van Maaike
Nou ja, zo gast het tegenwoordig. Gelukkig had mijn zoon tijd. En hij doet het met alle liefde. Dit was iets met een verzekering).
We zullen er wel aan wennen.
Bye. Bye.
Ha Elly, in ieder geval fijn dat het in orde is gekomen.
Ja hoor en alle dingen wennen en het zal best op zijn pootjes terecht komen.
Dank en liefs, Maaike
Tja, we hebben het er al over gehad. Het zal een wederkerend fenomeen worden, afspraken maken. Je moet maar denken: we zitten niet meer in een arbeidsproces en we hebben er tijd voor om te klungelen. De ergernis moeten we maar achterwege laten.
Liefs Nelleke
Ha Nelleke, het zal best wennen hoor. Goed om onze oude hersenen te laten kraken.
Je weet het he: elk nadeel heefrt zijn voordeel. =En we gaan ons niet ergeren, afgesproken!
Liefs, Maaike
Beste Mevr Bakker,
Wat geniet ik van uw verhalen op dit blog.
Graag zou ik u een email sturen is dat mogelijk en zo ja waarheen?
Mvg
Constance Hofland Atelier Constance
Ha Constance, ik heb gereageerd op je bericht .
En dank voor je reactie,Constance.
Met vriendelijke groet van
Msaike
Dag mevrouw Bakker,
Ik heb zojuist uw blog gevonden en ik kan niet stoppen met lezen. Wat geweldig dat u een blog heeft en u mij op deze manier de mogelijkheid biedt de huidige wereld te bekijken door uw ogen. Mijn opa en oma zijn nog iets ouder dan u, en het lezen van uw blog zorgt ervoor dat ik me nog bewuster ben van de uitdagingen waar zij mee te maken hebben en leert me ook over de tijdsgeest waarin zij zijn opgegroeid.
Ik ga uw blog aan veel mensen doorsturen! Dank u wel!
Groeten,
Esther
Ha Esther,
Je reactie lees ik nu voor het eerst en dat spijt mij heel erg omdat ik iedereen altijd een reactie terug geef. Terwijl het mij nu bij nader inzien langzaam gaat dagen en ik mij vaag herinner dat ik je reactie heb gezien en gelezen. Ik snap niet hoe het komt maar in ieder geval herstel ik het nu. Het spreekwoord zegt: beter laat dan nooit!
En natuurlijk ga ik vanaf nu je blog meelezen!
Ik ben heel blij met je reactie omdat het nu juist dit is dat het schrijven van mijn blogs de moeite zo waard maakt. Met mijn blogs wil ik mensen laten zien hoe het leven vroeger was en inderdaad daarmee de tijdgeest vastleggen.
Het gebeurt regelmatig dat mensen mij vertellen dat hun opa en oma ongeveer van dezelfde leeftijd zijn en het juist daardoor zo leuk is om uit die tijd verhalen te lezen. En fijn als je mijn blog doorgeeft aan mensen om je heen daar zal de blogfamilie weer van groeien.
Hartelijk dank Met groet van Maaike
Mooi geschreven.
Hartelijk dank