Meeopdewind

De tijd beweegt zich voort en wij kunnen niet anders dan meegaan. De maand december heeft veel gezichten. Aan het begin van de maand beginnen we met de viering van Sinterklaas. En in ons achterhoofd weten we dat al snel de kerstdagen zullen volgen. Daarna komt met gezwinde spoed oud en nieuwjaar al weer aansnellen. Rondom al die zo verschillend vieringen en gedenkdagen ervaren we allerlei emoties die gevoelens oproepen.

Voor jonge mensen met kinderen is december, naast alle drukte, een maand vol levendigheid en gezelligheid. Er moet gedacht en georganiseerd worden. Welke boodschappen halen we in huis? Wat gaan we eten?

Ik herinner het mij nog goed uit de tijd dat de kinderen thuis waren. Ik genoot enorm dat de kinderen niet naar school hoefden en de hele dag door het huis liepen. Iedere kerst waren er wel nichtjes die de kerstdagen met ons mee wilden vieren. Gezelligheid alom in huis.

Het weten dat de tijd voortijlt en we weer een jaar achter ons laten waar we afscheid van gaan nemen, kan weemoedig stemmen. En al die verschillende gevoelens maken de decembermaand tot een maand met veel gezichten. Ik heb moeite met al die tegenstellingen.

En nu is  het weer december en realiseer ik mij dat ik oud ben. Ik zeg het niet vaak, want mijn hart voelt jong, wil nog van alles leren. Ik vind het wonderbaarlijk en een zegen dat het zo werkt. Als oude mensen dat vroeger zeiden begreep ik er niets van. Nu weet ik dat het echt zo is.

De decembermaand is nu, zonder de drukte van vroeger, een rustige maand voor Gijs en mij. Wij hoeven niet veel meer te organiseren, het is stil geworden in ons huis. En omdat wij zoals ieder jaar uitgenodigd waren voor de kerstmaaltijd bij Judith en Lars, onze kinderen, kan ik nu de drukte om ons heen met een glimlach gadeslaan. Overigens wordt iedere kerst drukker bij hen met meer eters. We waren nu met 17 man, een drukke boel, maar alles liep gesmeerd. En het was heel gezellig.
Wij hebben nu, ook al geeft de kalender december aan, zeeën aan tijd! Wat een weelde!

Ik heb dus ook genoeg tijd om dit oudejaarsblogje te schrijven. Om zo, samen met alle bezoekers van mijn blog afscheid te nemen van het jaar onzes Heere 2016.

Ik hoop dv. in het nieuwe jaar mijn weg te vervolgen die bij mij hoort. En mee te gaan met de stroom: Meeopdewind

 

zalig-nieuwjaar-5-60272962

Lieve Lezers, het nieuwe jaar is in aantocht. Ik wens jullie een Gezegend, Gezond en een Tevreden Nieuwjaar! We schrijven dan 2017.

 

 

Dit bericht heeft 17 reacties

  1. Nelly van Voorthuijsen-Boon

    Lieve Maaike, hartelijk dank voor je laatste blog dit jaar. Ja die laatste dag vroeger naar de kerk,( nu ga ik niet meer in het donker van huis) waar de oliebollenlucht aanwezig was, zingen uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. Je werd er wel een beetje weemoedig van. Nu ik oud bent denk ik wel zal ik er volgend jaar nog wel zijn. Ik heb dat ook gehad toen mijn man nog leefde, dacht ik wel zal dit ons laatste jaar zijn samen. Nu is dit al de tweede keer dat ik het samen met mijn oudste zoon beleef, maar ja die is ook al 61 jaar. Ik wens jou en je man met allen die je lief zijn, kinderen en kleinkinderen, broers en zussen zijn er niet meer zoveel, een gezegend en gezond 2017 toe. Liefs Nelly.

    1. Mee op de wind

      Lieve Nelly, dankjewel weer voor je reactie. Als je ouder wordt zie je dat vooral aan je kinderen. Jouw zoon bijvoorbeeld die al 61 jaar is. Ik kan me dat zo levendig voorstellen, dat je, toen je man nog leefde dacht: Zullen wij er volgend jaar nog samen zijn. Ik denk dat alle ouderen daar bij stilstaan. Het leven wordt naar je gevoel ongewisser. Hoewel dat maar betrekkelijk is, alleen sta je er als je jonger bent meestal minder bij stil. Wel fijn dat je samen met je zoon de jaarwisseling viert. Ik wens ook jou een gezond, gezegend 2017. Groetjes en liefs van Maaike

  2. Marion van e Sande

    Ik wens u een mooi uiteinde toe. Maar bovenal wil ik u bedanken voor uw stukjes zo af en toe. Ik lees ze met veel plezier en vind het prettig dat u de moeite neemt of ze te schrijven.

    1. Mee op de wind

      Dag Marion. Hartelijk dank voor uw reactie. Het is natuurlijk fijn om te horen dat mijn stukjes met plezier gelezen worden. Het schrijven vind ik altijd weer fijn. Soms is het wel eens even nadenken waarover ga ik nu weer schrijven? Maar er komt altijd wel iets boven drijven waarover ik schrijven kan. Het leven heeft veel facetten.
      Ik wens ook u een fijn, en goede jaarwisseling en een mooi 2o17. Groet van Maaike

  3. Nellie Bal

    Dag Maaike ,dat is dan het laatste stukje wat we dit jaar van je krijgen .inderdaad doet oudejaar altijd weemoedig aan .vooral dit zo snel vervlogen jaar waar er ,,ook voor jullie en de fam, zoveel gebeurd is ,dat komt in deze dagen weer zo helder voor de geest, jullie samen een goede jaarwisseling en hopelijk een goed en gezond 2017 ,en dank voor je stukjes , hartelijke groet Nelly Bal

    1. Mee op de wind

      Dag Nellie, je hebt gelijk Nellie, deze dagen stemmen tot nadenken en terugkijken wat er allemaal gebeurd is. Daarnaast is er ook veel om dankbaar voor te zijn. Ik wens ook jou een een gezond en goed 2117. Jij dank voor al je reacties van dit jaar op mijn schrijfsels. Het doet mij altijd weer goed, zoals je weet. En dit was dan ook mijn laatste stukje.Lieve groet van Maaike

  4. Gerlien

    Uren, dagen , maanden , jaren enz. Ja, waar zijn ze gebleven? Inderdaad, je kunt je niet voorstellen dat ook voor ons de jaren gaan tellen totdat je met de neus op de feiten wordt gedrukt en je je realiseert dat de grootste helft achter je ligt. Gelukkig maken we plannen genieten van de dingen die op ons pad komen. Zelf hebben we geen kinderen, maar gelukkig veel vrienden en de kerst vieren we altijd samen met m’n broer en de kinderen met familie. Ook daar wordt de kring steeds groter, dit jaar met z’n 12en.
    Nogmaals bedankt voor het leesplezier dat je ons schonk en hopelijk kunnen we daar, ook in 2017, weer van genieten. Heel veel Inspiratie, Gezondheid en Geluk in het komende jaar, voor jou en je man.
    Lieve groet van Gerlien

    1. Mee op de wind

      Dag Gerlien, ik antwoord je nog snel vóórdat oudejaarsavond zijn intrede doet en ik geen tijd meer heb. Allereerst hartelijk dank voor je respons dit afgelopen jaar. Het geeft mij altijd weer een blij gevoel als er reacties binnen komen. Wij, mensen zijn sociale wezens, betrokken op elkaar en contacten veraangenamen het leven. En vrienden hebben verrijkt je leven, dat vind ik ook. In familiekring het kerstfeest vieren zoals jullie hebben gedaan en veel andere mensen doen is samenbindend en heel fijn.
      Mijn stukjes worden met plezier geschreven en met animo gelezen, wat wil ik nog meer? En dat op mijn “oude dag”. Wat een zegen! Ook jullie een goed en mooi 2017 gewenst.
      Ik eindig met een lieve groet van Maaike

  5. wilma

    als je dit lees is het bij jullie al 2017. Hier wordt het schemerig en hopen vanavond naar de kerk te gaan. Weemoedig? Ik vind het persoonlijk altijd weer heel wat hoor, eind van het jaar.
    Zal nooit vergeten, toen ik denk ik 16 was. Ds zei in de dienst: mensen het is nog geen 12 uur en het kan nog eeuwigheid zijn voor die tijd. Een gemeentelid kreeg een ongeluk nog geen halfuur na de dienst en het was eeuwigheid. Het komt elk jaar terug en wat doet het ons, mij?
    Wens je samen met je man en je kinderen enkleinkinderen Gods onmisbare zegen toe voor het nieuwe jaar.
    Hoop dat je nog vele stukjes mag schrijven!
    Groet, ook aan Gijs.
    Wilma

    1. Mee op de wind

      Lieve Wilma, ook jij een Gezegend en Gezond Nieuwjaar voor 2017. En bij jullie is het dus al nieuwjaar. Ja dat tijdsverschil is van alle tijden. Dat blijft altijd hetzelfde. De tijd gaat ontzettend snel daar heb je gelijk in. Nu ik ouder word nog veel sneller, lijkt het. Wat ik vooral niet wil vergeten is je ook hartelijk te bedanken voor je vele reacties van dit jaar. Je weet, ik stel ze erg op prijs. Wil jij ook de groeten doen aan je man van mij. Ik heb jou groeten overgebracht aan Gijs.
      Lieve groet Wilma,
      van Maaike

  6. Nelleke

    Wat is het jaar toch omgevlogen. Ik las het verhaal van onze beginnende vriendschap nog eens door nu anderhalfjaar geleden en het lijkt gisteren. Ik verloor dat jaar mijn goede vriend, maar kreeg een lieve vriendin daarvoor in de plaats.
    Zo houden we het leven mooi, van hoogtepunt naar dieptepunt en andersom. Ik hoop voor jou en Gijs dat er vooral veel hoogtepunten zullen zijn.
    Liefs Nelleke

    1. Mee op de wind

      lieve Nelleke, als ik zelf mijn verhalen terug lees kom ik ook van alles tegen. Soms wil ik ergens over gaan schrijven en vraag ik mij af: heb ik daar al niet eens over geschreven. Maar alles is terug te vinden. Zo ook het verhaal van onze eerste ontmoeting in het literaire café van Amstelveen. En nu kennen we elkaar al weer vanaf die tijd. We zijn bejaarden en hebben de tijd voor mooie vriendschappen nu de kinderen niet meer thuis wonen. Hopelijk mag onze vriendschap nog een poosje voortduren. Dank voor je lieve woorden, Nelleke.

  7. Sjanneke

    Hallo, lieve Maaike..
    Mijn begin is om u, Maaike te noemen, wil niet oneerbiedig zijn, maar ik heb het gevoel dat het wel goed zit.. 🙂
    Ik wens u en al u dierbaren een geweldig 2017 toe, met veel plezier en gezondheid..
    Groetjes Sjanneke..

    1. Mee op de wind

      Lieve Jeanneke, gezellig dat je mij Maaike noemt. Het is fijn om bij je naam genoemd te worden. Ik heb wel eens het gedicht van Neeltje Maria Min aangehaald in een blog. In dat gedicht zegt zij: noem mij, bevestig mijn bestaan. Ik vind het zo’n prachtig gedicht. En daar moet ik ineens aan denken nu ik je reactie beantwoord.
      Hartelijk dank Jeanneke voor je reactie, en voor alle goede wensen. Ik hoop dat ook al die mooie wensen voor jou in vervulling gaan.
      Groetjes van
      Maaike

  8. be..ellyvanveenendaal

    Schrijvenderwijs was je ingeslapen,
    Schrijvenderwijs werd je wakker bij nacht
    Omdat er woorden stonden te blaten
    Vlak achter het grote raam waar je lag.

    Wie had hen daar bijeengedreven.
    Was het de honger of was het de wind?
    Wilden ze zograag worden opgeschreven?
    Ze lagen te kleumen op het gras.

    Toen heb jij ze mee naarboven genomen
    Het ruitje van de balkondeur besloeg.
    Je had voordien toch echt niet geweten hoe je
    woorden halfslapend naar boven droeg.

    En ’s morgens vroeg toen je ontwaakte
    waren ze weg en de deur stond los.
    De zon scheen hoog en je voelde je loom,
    en er zaten wel zeven vogels te zingen
    met z’n zevenen in een boom. Dat je nog maar heel veel woorden invallen.

    1. Mee op de wind

      lieve Elly, het is 1’10 uur in de nacht dat ik je berichtje lees, en reageer. En jij schreef dit berichtje een minuut of tien geleden in de nacht. Wat een wonderlijk gebeuren. Wat ontzettend lief dat je zo’n mooi gedicht opstuurt. De tijd nam om het voor mij op te schrijven. Ik vind het zó mooi getekend met woorden dat er wel zeven vogels op mijn schouders zitten te zingen! Zo voelt het ook vaak: woorden die staan te blaten en die opgeschreven willen worden. Ik heb toevallig zojuist een stuk van mijn nieuwe blog geschreven. Ik weet niet of je het gedicht zelf geschreven hebt. Ik weet dat je dat kunt want je bent een medeschrijfster. in ieder geval ben ik er heel blij mee! Lieve Elly, veel dank, voor het gedicht en voor je reactie

Laat een reactie achter