“Weet jij soms een vrouw voor mij?” grapt Herman.
“Waarom ga je niet daten?” zeg ik.
Maar nee, dat is een brug te ver voor Herman.
Maar wat zou Herman blij zijn als ik iemand wist!
Herman is na een verdrietige scheiding al weer heel wat jaren alleen en voelt zich soms eenzaam, weet ik.
Ik kijk haar aan: “Nel?”
“Ja, Nel Bakker van oom Janus.” Ja, natuurlijk, wat een lumineuze vondst van Maris.
Herman is rond de zestig en Nel iets ouder, wat leeftijd betreft pas het prima.
Dat ga ik voorstellen aan Herman.
We mijmeren er nog even over door en vermoeden dat Herman van goeden huize moet komen om bij Nel voet aan de grond te krijgen.
Maar dat is aan Herman.
Valentijnsdag
Nadat hij het had gelezen, berichtte hij mij op Facebook dat hij het een heel mooi boek vond.
En daar bleef het niet bij, Herman werd een waar colporteur van mijn boek. Door zijn toedoen kwamen heel wat boeken aan de man.
“Zou je het leuk vinden als ik een keer langskom voor een kop koffie?” vraagt Herman.
Tja, en zo ontstaan vriendschappen.
Maar Herman laat zich niet uit het veld slaan, zijn hoofd werkt op volle toeren. Hij is vast van plan een date met Nel te organiseren, maar hoe zet hij zoiets op touw?
Tot hij ineens mogelijkheden ziet: het is aanstaande maandag Valentijnsdag. Het is nu zaterdag, als hij vanavond nog snel bloemen bestelt zijn ze precies op tijd. Wat een vondst! Is er een mooier moment voor verliefde harten dan Valentijnsdag?
Herman oppert: “Zal ik Nel bloemen sturen op Valentijnsdag? Ik hoef niet eens te antwoorden, de geest is al uit de fles. Niemand houdt hem meer tegen. Voor Valentijnsdag bestelt hij een prachtige bos bloemen. En appeltje eitje, het adres staat op haar website.
Zeker, het is een griezelige, gewaagde onderneming, maar wie niet waagt…? Om te beginnen verstuurt hij de bloemen zonder afzender.
Op het adres van Nel wordt op Valentijnsdag een prachtige bos bloemen bezorgd. Als Nel de bloemen aanneemt, roept ze haar huisgenote dat er een bos bloemen voor haar is bezorgd. Dan pas ziet ze dat het voor haar zelf is.
Verbluft staart ze naar de bloemen, en als ze leest wat er op het kaartje staat: van een stille aanbidder, staart ze perplex naar het kaartje.
Een stille aanbidder? Ze maakt snel een zoektocht door haar hoofd, maar nee – het is haar een waar raadsel. Maar leuk is het, en vooral spannend.
Wat een verrassing
De uren verlopen traag. Op het kaartje staat dat ze rond kwart voor negen via Facebook meer hoort. Nel pijnigt haar hoofd nog steeds met de vraag welke snoeshaan haar een bos bloemen stuurt.
Herman vindt de hele onderneming een hachelijk en gewaagd avontuur, want hoe zal Nels reactie zijn? En wat gaat hij straks zeggen?
Maar hij heeft A gezegd, en daar volgt B op. Hij moet nu daden tonen, want met dromen alleen komt hij niet verder. Eindelijk, om kwart voor negen maakt hij op Facebook bekend dat hij de bloemen heeft gestuurd.
Nel leest op Facebook vol verbazing Hermans bericht. Helaas heeft zij dienst, van een telefoongesprek komt dus niets terecht deze avond.
Echter, het raadsel is voor Nel opgelost. En ze wil Herman zeker spreken om hem te bedanken voor de leuke verrassing, want het is echt wel een bedankje waard. Even geduld nog, maar ze gaan elkaar deze week nog spreken.
Herman is in de wolken, hij gaat Nel spreken door de telefoon. Hij vindt het hartstikke spannend maar ook geweldig leuk.
Nel vindt het even spannend, maar ergens ook leuk.
Het gesprek verloopt prima, al moet Herman wel wennen aan Nels directe vorm van conversatie. Ze is rechtdoorzee en maakt van haar hart geen moordkuil. Het heeft ook zijn charme – ze is duidelijk.
Nel kijkt het hele gebeuren rustig aan, maar haar hart staat niet in vuur en vlam. Ze wil wel contact maar heeft haar eigen voorwaarden.
Voor haar is vriendschap genoeg. Ze was niet meer zo bezig met een relatie. Maar een leuke vriend erbij is natuurlijk heel gezellig, want op zich vindt ze Herman een aardige kerel. En ze wil best wel eens met hem uit, dat kan zelfs heel gezellig zijn, maar Herman moet wel begrijpen dat er niet meer in zit.
Het loopt eigenlijk zoals ik al had verwacht. Zelfs nog wat beter, want Nel wil in ieder geval vriendschap. En Herman? Natuurlijk had hij, naast zijn twijfels en angstige dromen, toch stiekem op meer gehoopt. Maar hij laat zich niet uit het veld slaan en spreekt met zichzelf af dat hij gewoon rustig de tijd ervoor neemt.
Wordt het een romance?
Af en toe heb ik Nel aan de telefoon. Haar verslag van de kennismaking en het contact is nuchter, precies zoals ik haar ken.
Ze vindt Herman echt aardig en ze hebben het heel gezellig samen. Het is wel wennen want hij is toch een ander soort man dan ze kent.
Ze is niet verliefd, vertelt ze. Maar ik hoor stiekem ook iets van verwondering en ontspanning. Ze voelt zich echt op haar gemak bij hem, en hij is ook gezellig
Ook van Herman hoor ik af en toe hoe de zaken ervoor staan. Het is voor hem spitsroeden lopen. Hij wil meer, en zeker zijn van Nel, maar alsnog moet hij tevreden zijn met haar voorzichtige toenadering.
Eigenlijk geniet ik van het gebeuren. En af en toe denk ik dat er misschien toch een romance ontstaat. Ik bewonder het geduld en vertrouwen van Herman. Hij gaat kalm door, laat zich door niets uit het veld slaan.
Hij vindt Nel leuk genoeg om het kalm aan te doen. Hij heeft geduld, vertrouwen en hoop. En, hij doet zijn uiterste best!
Er breekt een leuke tijd voor hen aan. Het gaat goed en beiden genieten. Ze gaan er samen op uit, maken lange fietstochten en gaan op vakantie. Ze zeilen en zijn veel buiten. Weliswaar bij Nel nog steeds onder de noemer ‘vriendschap’. Maar Herman krijgt meer moed, hij voelt dat hij voet aan de grond krijgt bij Nel. Hij blijft echter gepast terughoudend: die instelling blijkt wijs te zijn en lonend.
In telefoongesprekken wordt het mij duidelijk. Het gaat iets worden. Nel voelt dat ze Herman niet meer kwijt wil, maar de twijfel wint het soms nog. Tenslotte komt dan toch de dag dat ze niet meer twijfelt, en voluit besluit met Herman verder te gaan.
En Herman? Die is de koning te rijk! Zijn geduld is beloond. Straks is Nel zijn stralende bruid en hij de bruidegom die de zege heeft behaald.
Er breekt een drukke tijd aan.
De bruiloft zal in besloten kring plaatsvinden.
Eind augustus is het dan zover. Al komt Herman uit een gezin van zestien kinderen en Nel uit een gezin van zes, is het inderdaad een betrekkelijk besloten gezelschap.
Ik hoor bij de genodigden, en ik geniet van hun geluk.
Ze stralen, het is een waar feest om te zien hoe ze alles beleven.
Ze genieten enorm, en het mooie is dat ze helemaal zichzelf zijn.
Het weer had niet beter gekund, de zon straalt mee met hun geluk. Er is een voortreffelijke lunch, tussendoor brengen beide families van alles naar voren over het leven van het bruidspaar.
Ook de vier kinderen van Herman laten zich horen en zien er gelukkig uit.
Rond vier uur kunnen de gasten buiten, waar nog wat gedronken en gekletst kan worden, afscheid nemen van het bruidspaar.
Het was een dag van liefde, geluk en verbinding.
En voor mij als blogschrijfster te mooi om er geen blog aan te wijden.
En zo mocht ik, met beider toestemming en na inzage, over deze boeiende romance dit blog publiceren.
Over een paar dagen hoopt het bruidspaar te vertrekken naar Canada voor hun huwelijksreis.
Daar wonen ook vrienden van Nel om te bezoeken.
Ook Abonnee worden van mijn blog? Schrijf je dan rechtsboven In
Wat een prachtig en spannend verhaal. Leuk om te lezen en blij zijn met het happy end.
Ha Bernadette, Ja dat vond ik ook. Te mooi om niet op mijn blog te zetten. En eind goed al goed he.
En fijn dat je reageert
Groetjes,Maaike
Welnu Maaike,
jouw rol als Postillon d’Amour heeft een happy end. Fijn voor ze.
Met jou, en hun familie en vrienden, hopen ook jouw lezers nu dat het ze heel goed zal gaan.
Herman heb ik een keer ontmoet bij Maaike; Nel ken ik niet, maar ik wens jullie veel geluk, bruidspaar.
Ja, inderdaad een happy end Elly.Ik stond erbij en ik keek ernaar, en ik werd op de hoogte gehouden. Het was leuk om te volgen en ook wel spannend. En het groeide zomaar stilletjes uit tot een romance. Ja door mijn blog wordt de kring om heen inderdaad nog breder. Goed om te vertellen dat ze heel gelukkig zijn en ik word op de hoogte gehouden door Herman, die je inmiddels kent, en door Nel.
Liefs, Maaike
Ja dat was best moeilijk voor Herman om zoveel geduld op te brengen. En inderdaad knap gedaan en zo klopt het spreekwoord:de aanhouder wint, ook weer. En je weet nu over wie ik het heb, is zeker waar.
Dank voor je reactie liefs, Maaike
Wat een goed idee van Mariska!! Wat fijn dat er naast alle ellende in deze wereld er ook persoonlijk geluk is
Wat gezellig om weer iets te horen uit mijn oud en vertrouwd Barendrecht.En het is inderdaad fijn om in deze donkere wereld te kunnen schrijven over iets moois.
Een verhaal over persoonlijk geluk en volharding! En goed hè dat Mariska het zo snel wist, terwijl ik nog aan het denken was.
Fijn dat je reageert Jo, en groetjes aan jou en Adrie,
Maaike
Toch fijn om dat geluk op te zien bloeien en dat was door jouw bemiddeling. Het geeft een dankbaar gevoel en een leuk verhaal met mooie foto’s.
Liefs Nelleke
Dankjewel Nelleke. En Mariska heeft ook een aardige duit in het zakje gedaan Maar leuk dat het een goed einde had. En je hoort wel hoe het verder met hen gaat.
Groetjes van Maaike
Geweldig, en wat een leuk gelukkig stel❤️❤️
Ha Anne, ik las je berichtje vannacht en ga het nu eerst beantwoorden. Op de trouwdag was het prachtig weer, de zon was vriendelijk en warm en zo was het in alles. En het bruidspaar was inderdaad gelukkig. Met dank en groet, Maaike
Wat een mooi verhaal. Alleen is maar alleen! Geluk is onbetaalbaar. Wat lief dat je het mocht delen op jouw bloch. Ik heb ervan genoten.
Ha lida, fijn dat je ervan hebt genoten. En fijn ook om eens iets goeds en moois te schrijven. Gezellig om weer iets van je te horen Lida, groet van Maaike
Lieve Maaike,
Eindelijk weer een reactie van deze kant, ik ben behoorlijk in gebreke gebleven maar heb wel alles op de voet gevolgd. Na het lezen van dit verhaal ben ik meteen in de pen geklommen, heerlijk dat je zelfs voor cupido kon spelen. Bovenal wil ik je van harte condoleren met het overlijden van je zus. Zoals je schrijft, we komen op een leeftijd dat de naaste kring steeds kleiner wordt. Des te mooier is dan dit verhaal en het bewijs dat het leven zijn eigen pad kiest. Heerlijk vind ik dan het fenomeen computer, waarmee ik de wereld dichtbij kan halen. Soms sta ik voor een raadsel, maar ergens komt er (tot nu) altijd een oplossing.
Hartelijke groet van Gerlien.
Lieve Gerlien, Fijn hoor dat je er weer bent. De tijd gaat ook zo snel he, soms sneller dan ik zou willen.
Dankjewel voor je condoliance voor mijn zus. En inderdaad voor iedere oudere geldt hetzelfde, en dat is moeilijk om mee te maken.
Ik ben net zo blij als jij dat ik mijn computer heb en de wereld op deze manier naar mij toe kan halen. Zo was het ook fijn om het verhaal van Nel en Herman te delen met mijn lezers. Het verhaal iss heel veel gelezen, en uit de reacties begrijp ik dat het goed is om in deze verwarde tijd iets moois te laten horen.
Er is nog liefde en vreugde ondanks al het kwaad dat er is. Het schrijven is voor mij een vreugdevol gebeuren omdat het verbinding en contact geeft.
Daarom ben ik altijd blij met reacties. Dank weer Grlien, Groetjes van Maaike
Wat een mooi verhaal, dat je dat zo mee mag maken, ook de trouwerij! Leuke foto s ook! weer groetjes van Lucie
Ja, leuk he Lucie, en mooi inderdaad om dit op mijn ” oude dag” mee te mogen maken. En zonder foto,s zou het verhaal niet af zijn. Nel en Herman waren zo vriendelijk ook die op te sturen voor publicatie. En zo genieten een heleboel mensen van hun mooie romance. Groetjes, Maaike