Blog

Ik  woon  weer  thuis  bij  mijn  moeder  en  sta niet  meer in  de winkel,  maar  voor  de  klas.  En  daar  heb ik  echt  mijn  draai  mee  gevonden!  Verder  heb  ik  ongeveer  een  jaar  geleden  Gijs  ontmoet.  Hij  woont  in  Rotterdam.  Het  is  echt  menens  tussen ons!  Gijs  is  een  paar  jaar  ouder  dan  ik.  En  eigenlijk  willen we  over  niet  al  te  lange  tijd  gaan  trouwen.

Gijs  op  de  markt
Koen  staat  ’s zaterdags  nog  altijd  met  kippen  op  de  markt.

De  zaak  loopt  goed.  Bij  de  kippenkraam staan  altijd  wel  mensen.  Het  loopt  zo  goed  dat  Koen  het  niet  meer  alleen  aan  kan.  Hij  heeft  versterking  nodig.  En  Gijs  is  tegenwoordig  op  zaterdag  toch  vrij.  Tot  voor  kort  ging  hij  altijd  zaterdagsochtends  nog  naar  kantoor. Als  hij  nu  eens op  de  markt  gaat  staan?  Er  komt  dan  extra  geld  binnen en  wij  kunnen  meer  sparen.  Om  een  lang  verhaal  kort  te  maken:  Gijs  gaat  kippen  verkopen.  Op  de  markt. Een  grote  stap  voor  Gijs,  die  een  kantoorbaan  heeft.  Het  is  weer  eens  iets  heel  anders  voor  Gijs,  en  eigenlijk ook wel  een  uitdaging.  En  wat  blijkt?  Hij  vindt  het  zelfs leuk!

Naast  andere  vleeswaren  slijt  Koen ook  zijn  zure  zult  op  de  markt.

Als  er  even  niemand  aan  de  kraam  staat  wijst  Koen  naar  de  zure  zult  en  zegt  tegen  Gijs: “ik  zou  best  wat  meer  zure  zult  willen  verkopen.”
Gijs  denkt  even  na.  Wat  moet  hij  hierop  zeggen?  Dan  schiet  hem  iets  te  binnen: “ik  ken  een  slager  in  Rotterdam,”  zegt  Gijs.  “Die  slager  heeft  naast  zijn  winkels  ook  een  paar  marktzaken. Misschien  wil  hij  die  bakjes  wel  gaan verkopen. ” Koen  spitst  zijn  oren  en  is  wakker.

Koen  laat  er  geen  gras  over  groeien. Hij   bezorgt  de  volgende  vrijdag  een  doos met  bakjes  zure  zult  bij  Gijs.  Met  de  vraag  aan  Gijs: “wil  jij  die  doos  met  zure  zult  zaterdagochtend  vóór  je  naar  de  markt  komt  even  afleveren  bij  die  slager?”  Gijs  kijkt  bedremmeld  naar  de  doos  met  zure  zult. Of  dit  nu  de  bedoeling  was?  Gijs  licht  even de  deksel  van  de  doos.  Ja  hoor,  helemaal  gevuld  met  bakjes  zure  zult. Had  hij  zijn  mond  maar  gehouden, nu  zit  hij er  mooi mee.

De  eerste  klant
De  volgende  ochtend  fietst  Gijs, het  is  nog  vóór  half  zeven,  naar  de  markt.  Hij  vindt  de  bedoelde  slager,  die  zijn  marktkraam  voor  het  vlees  aan  het  opzetten  is. Het  is  hem  heel  snel  duidelijk:  de  slager  heeft  er  totaal  geen  trek  in.  Hij  kent  Gijs  amper.  Wat  moet  hij  met  die  jongen?
Hij  zegt  nog  wel  tegen  Gijs: “mijn  dochter  staat  in  één  van  de  slagerijen.  Ga  het  daar  maar  mee  regelen. Tenslotte  kennen  jullie  elkaar  wel.”

Gijs  druipt  af !  De  doos  met  zure  zult  bindt  hij  weer  onder  zijn  snelbinders. Wat  nu?  Hij  wil  niet  terug  naar  Koen  met  de  doos  zure  zult.  Er zit  niets  anders  op  dan  toch  maar  naar  de  winkel  van de  dochter  te  fietsen.

Ondertussen  draaien  zijn  hersens  op  volle  toeren.  Hij  moet  van  die  doos  zure  zult  af.  Zijn  missie  moet  slagen.  Maar  hoe?  Hij  moet  een  oplossing  vinden. De  dochter  kijkt  verwonderd  als  Gijs  binnenstapt!  Gijs  heeft  zijn  plan  van  aanpak  inmiddels  rond. “Zo,  jij  bent  vroeg. Je  bent  mijn  eerste  klant,”  zegt de  dochter  opgewekt.  “Ik  kom  niet  als  klant,”  zegt  Gijs: “ik  kom  alleen  dit  maar  even afleveren.”  Hij  wijst  naar  de  doos  met  bakjes  zure  zult.  “Ik  ben  bij  je  vader  geweest.  En  die  heeft  mij  hierheen  gestuurd.  Ik  kom  een  doos  met  zure  zult  brengen.”  Gijs  zet  de  doos,  met  de  bakjes  zure  zult,  voor  haar  neus op  de  toonbank.  Ze  lijkt  niet  bijster  enthousiast.n “Je  moet  de  zure  zult  in  blokjes  snijden” gaat  Gijs  onverstoorbaar  door.  “En  op  de  toonbank  leggen  om  de  klanten  te  laten  proeven.  Als  iemand  een  bakje  wil  kopen,  is  dit  de  prijs.”
Gijs  legt met  een  breed  gebaar  de  gegevens  voor  haar  neer:  de  prijs  per  bakje  en  voor  eventuele  nabestellingen  het  telefoonnummer  van  de  slagerij.

Het  meisje  kijkt  perplex  naar  de  doos  met  zure  zult.  Verbouwereerd  zegt  zij: “Dat  is  goed,  Gijs.” Even  later  staat  Gijs,  helemaal  opgelucht,  weer  buiten.  De  slagersdochter roept  hem  nog  na: “Tot  ziens,  Gijs!”  Met  een “ruimhartige”   zwaai  en  een  brede  glimlach  naar  de  slagersdochter  stapt  Gijs  weer  op  zijn  fiets.  Ziezo,  dat  is  hem  toch  maar  mooi  gelukt!  Hier  kan  hij  mee  thuis  komen.  In  dit  “speciale”  geval:  op  de  markt. Diezelfde  zaterdag  wordt  er  nog  gebeld.  De  bakjes  zure  zult  zijn  allemaal  verkocht.  Met  de  vraag  om  nieuwe  bakjes.  Niemand  kon  toen  nog  vermoeden  wat  dit  prille,  onopvallende begin  van “moeders  zure  zult”  teweeg  zou  gaan  brengen.

Op volle  toeren
De  bestellingen  blijven  binnenstromen.  En  met  de bestellingen  ontstaan  evenredig  de  problemen.  Want  ineens  moet  er  veel  meer  geproduceerd  worden.  De  productie  draait  op  volle  toeren.  Er  is  helemaal  niet  op  gerekend  dat  het product  zo’n  snelle  vlucht  zou  maken. Het  kost  Arjan, die  nog  steeds  verantwoordelijk  is  voor  de  productie,  heel  wat  hoofdbrekens.  De  faciliteiten  die  nodig  zijn  om  de  groei  bij  te  houden,  ontbreken aan  alle  kanten.  Het  grootste  probleem  is  het  ruimtegebrek. De  ruimte  die  de  slagerij  biedt  blijkt  niet  groot  genoeg  voor  productie  en voorraad. Maar  met  veel  improvisatie  vinden  zij  voorlopige  oplossingen.

Moeders  zure zult
Alles  komt  nu  in  een  stroomversnelling.  De   eerste  plannen  worden  al  gesmeed  om  in  de  buurt  grond  te  kopen  voor  een  grotere  bedrijfsruimte. De  groei  blijkt  de  volgende  jaren  spectaculair.  En  dat  is  geen  wonder  want  “moeders  zure  zult”  is  en blijft  de  lekkerste!

Sorry!   Ik  heb  per  abuis  op  de  delete  knop  geklikt.   Als  u  geen  bericht  ontvangt van een  nieuw  verhaal,  wilt  u  zich  dan  svp. opnieuw  aanmelden  als  abonnee?

Abonnee worden?   Vanaf  nu  kunt  u  ook  abonnee  worden  op  mijn  blog.  Van   ieder   nieuw  artikel  dat  ik  publiceer  krijgt  u  dan   voortaan  bericht.

Delen op Facebook

Tweet