Goede vraag

Een paar jaar geleden heb ik, samen met andere mensen, een schrijfgroepje in het leven geroepen. We zijn nu met 9 dames die schrijven voor hun plezier! Er was in het begin één man bij, maar die is er mee opgehouden zodat we nu  nog met alleen dames zijn. We komen één keer in de veertien dagen, met veel plezier, bijeen.Gewapend met pen en papier gaan we blijmoedig het schrijfpad op. We schrijven naar aanleiding van een opdracht. Dat kan van alles zijn. We oefenen met allerlei dichtvormen. Korte verhalen,…

3 Reacties

Ik schrijf het gewoon allemaal even voor je op

Regelmatig vraag ik mij af hoe de wereld er over een jaar of tien uit zal zien. En wat anders. Hoe zou mijn vader reageren als hij de wereld van nu zou zien.Hij was van het jaar 1890 en heeft nog meegemaakt dat hij voor het eerst een vliegtuig zag rondvliegen. Zelf weet ik bijvoorbeeld nog goed hoe vroeger het telefoonverkeer plaats vond. Het was een hele onderneming om te bellen, want alles moest worden aangevraagd bij de centrale. Je gaf het gewilde telefoonnummer bij de centrale op en een…

2 Reacties

Vanuit mijn wieg

Rondsnuffelend  in  mijn  voorraadkast  kom  ik  een  schrijfopdracht tegen die  ik  mij  nog  goed herinner. Een beetje  bizar  vond  ik  die  opdracht: schrijf  een  verhaal vanuit  je  wieg. Vanuit  mijn wieg? Het  steunen en  kreunen  van  de  andere  cursisten is  niet  van  de  lucht. Maar al  dat  gesteun en  gekreun  levert  niets  op. De  opdracht staat  als een huis, en  zal  moeten  worden uitgevoerd. En  toen  gebeurde  er, tot  mijn  eigen  verrassing  en  verbazing  iets  waar  ik niet op  rekende. Er  kwam  zomaar, uit  het  niets, een verhaal  tevoorschijn. Mijn …

0 Reacties

Geboorte van een blog

In mijn vorige blog heb ik geschreven dat ik mijn leven onder de loep wil leggen om te zien wat ik verder wil. Bij nader inzien heb ik dat al gedaan. Mijn blog is het resultaat. Toen ik 51 jaar geleden met Gijs trouwde kreeg ik al gauw een prachtig, wit dagboek met slotje van hem. Een boekje om zelf in te gaan schrijven. Dit is voor mij nog altijd het mooiste cadeau dat ik kreeg. Het bleek precies in de roos te zijn, dat dagboekje. Als ik met dat…

0 Reacties

De verloren kip

Poezen, ik blijf het wonderlijke dieren vinden. Hoe meer je naar ze kijkt hoe meer dat opvalt.  Vroeger, in mijn kinderjaren, hadden wij een poes die de supervisie had over het bewaken van de muizenstand in en rond ons huis. Zij deed dat met verve. Deed plichtsgetrouw haar  werk dus mocht  zij blijven.  Zij had geen andere naam dan poes. Poes was gewoon  haar  roepnaam waar  zij  prima naar luisterde en dik tevreden mee was. De poes zocht veel mijn gezelschap. Stiekem vond ik het “mijn poes”. Eigenlijk kan ik…

0 Reacties

Van vóór de oorlog

Het was een gevleugelde uitdrukking in mijn kinderjaren: dit is nog van vóór de oorlog. Het is nu inmiddels 73 jaar geleden dat de 2e wereldoorlog uitbrak. De eerste jaren na die oorlog, stond alles van vóór die oorlog, voor kwaliteit. Ik ben van 1939 dus nog net van vóór de oorlog. Waarmee ik maar zeggen wil…  Alles werd gerelateerd aan de oorlog. Als je een ei bakte met 2 dooiers was hij vast van vóór de oorlog. Als ik aan mijn blog wil schrijven rol ik mijn leven uit…

0 Reacties

Mijn poedel

De opdracht van de schrijfcursus luidt: schrijf een smartlap op een bestaande wijs. Dit komt daarop uit mijn pen rollen. Op de wijs van: De uil zat in de olmen Mijn poedel Mijn trouwe kleine poedel was altijd om mij heen een schaduw die mij volgde dus was ik nooit alleen. refrein: Hij was een vrind zoals je zelden vindt! Bis Ik zag hem ouder worden zijn krulvacht eens diep bruin werd langzaamaan steeds grijzer van staart tot aan zijn kruin. refrein Het lopen ging steeds slechter zijn poten werden…

0 Reacties

Van protocollen en een rode kaart

De jaarwisseling van 2007 komt steeds dichterbij. We zijn door een vriendengroep, die wij zijdelings kennen, uitgenodigd dit jaar samen met hen de jaarwisseling te vieren. Ik vooral, heb er veel zin in. Leuk om eens op een andere manier de jaarwisseling mee te maken. We moeten er wel voor naar Drente maar dat doen we wel even. Het is de avond van 27 december. Gijs en ik spelen aan tafel een spelletje rummicub. De winteravonden zijn lang en echt fervente televisiekijkers zijn we niet. De gordijnen zijn dicht getrokken.…

0 Reacties

Zing nog een lied

Ik ben nu bijna driekwart eeuw min of meer hier aanwezig. Met stijgende verbazing zie ik dat de wereld om mij heen steeds sneller verandert. Alleen al in het onderwijs zijn de veranderingen niet van de lucht. Of je er blij mee moet zijn is een vraag want waar blijft de echte oplossing?Als ik denk aan mijn lagere schooltijd, dat is nu ruim 65 jaar geleden. Ik ga langzamerhand die jaren toch in een ander perspectief plaatsen. Ons gezin ging naar “De School met den Bijbel”. Het was geen grote…

0 Reacties

De muggendans

Waren die zomers vroeger, toen ik kind was, nu echt zo warm? Of herinner ik mij vooral die snikhete dagen? Het land achter ons huis vertoonde, als de hitte lang duurde, diepe scheuren. Sproei-installaties kwamen pas later, het land snakte naar water. Soms werd met een tuinslang lokaal wat water toegevoerd. Vandaag is het ook weer zo’n warme dag geweest. ‘s Avonds als ik naar bed moet is het broeierig warm op de grote zolder. Vooral nu de zon al enkele dagen ongenadig het pannendak heeft beschenen. Het enige schuifraam…

0 Reacties