In quarantaine zijn.

Als oude tijden herleven. Iedere dag probeer ik voor mijn gezondheid een wandeling te maken. Soms lang, soms ook wel eens kort. Ik knap er geweldig van op als ik de frisse buitenlucht opsnuif en het windje zo vriendelijk om mij heen waait. De natuur in dit jaargetijde is adembenemend mooi! Het dierenrijk maakt zich langzamerhand weer op voor de jaarlijkse voortplanting. Een zwanenpaar neemt daar vast een voorschot op. Zwanen die aan het minnekozen zijn. Bij alle ellende en treurigheid die het coronavirus veroorzaakt, is ook iets anders gaande.…

1 reactie

In quarantaine jarig zijn.

Dit weekeind was ik jarig. Dit jaar werd het een heel ander gebeuren. Allereerst was er dit jaar geen Gijs die mij bij het ochtendgloren feliciteerde, met steevast de vermelding hoeveel jaar ik nu weer was geworden. Geen bloemetje. Heel vreemd en verdrietig. Ik had mij ingesteld op geen bezoek deze dag. Je bent in quarantaine of niet. Voor mijn verjaardag gold geen uitzondering. Ik verwachtte niet dat deze dag zonder aandacht zou verlopen. Op de piano had ik de prachtige verjaardagskaarten neer gezet. Ze stonden te prijken, alleen voor…

11 Reacties

Mijn moeders cliva

Lieve bloglezers, eindelijk weer een berichtje van mij.  Moest even bijkomen van een fikse blaasontsteking. Het corona virus trekt een zware wissel op iedereen. Het lijkt alsof er niets anders meer is. Zoals de meeste ouderen ben ook ik aan huis gebonden en daardoor wordt het stil en eenzaam om ons heen. De kinderen zijn heel voorzichtig en dat is natuurlijk lieve zorg. Maar het leven is ineens totaal anders. Een paar blogjes terug schreef ik over de Spaanse griep. Niet wetend dat dit nu ons zou overkomen, een nieuw…

6 Reacties

Koffie drinken onder de luifel

Lieve lezers van mijn blog. Ik ben terug van weggeweest! En hoe fijn is het thuiskomen dan weer. Dat neemt niet weg dat het een heerlijke vakantie was in een geweldig onderkomen. Het was al weer heel wat jaartjes geleden dat Gijs en ik ook in Zwitserland waren. We waren toen in Wallis. We logeerden toen in het huis van mijn zus die daar haar tweede huis had. Ja, ja een grote familie is zo gek nog niet.  Zeker niet als je hier en daar een graantje mee mag pikken In…

3 Reacties

Op weg naar vakantie

Schrijf ik zomaar "ineens" een blog vanuit Zwitserland. Met een prachtig uitzicht vanuit het raam! Dat ik hier ineens zit is natuurlijk schromelijk overdreven; want na negenhonderd km autorijden wist ik heus wel dat ik onderweg was. Ik werd, door één van mijn lieve nichtjes, prinsheerlijk naar mijn vakantiebestemming gereden.  Ze is zelf ook niet meer piepjong maar wel een stuk jonger dan ik. Ze reed zonder overnachting in één ruk rond de negenhonderd kilometer. We waren om 10.00 uur in de avond op onze bestemming Ik zou het, als…

7 Reacties

En dan wordt het toch nog gezellig!

Het is de hoogste tijd dat ik in de pen klim om te schrijven. Het nieuwe jaar is wat druk begonnen want ik ben 4 januari voor een paar dagen naar mijn zus in Goes gegaan. Ik weet niet of er een echte griepgolf rondwaart, maar in onze familie was het, zo vlak na nieuwjaar, raak. Kilian, de kleine dreumes van de familie, bracht het mee van de crèche. Op een crèche wemelt het van de virussen en aanverwanten en ieder kind doet op zijn tijd wel een keertje mee.…

6 Reacties

Een warm gezin en een koude kerst!

Vervolg op:  Ons eigen kerkje Op tweede kerstdag gaan we 's ochtends weer met zijn allen naar de kerk. Gisteren, eerste kerstdag, waren er twee kerkdiensten. Maar na vanochtend zijn de kerkdiensten afgelopen. Als we allemaal thuis zijn uit de kerk drinken we koffie. Mijn zus Greetje heeft een vriendin meegebracht. Op zon- en feestdagen zitten we altijd in de voorkamer. De voor- en achterkamer liggen naast elkaar. De voorkamer vind ik de mooiste kamer van ons huis. De kamer is groot en heel hoog. Op de grond ligt groen…

9 Reacties

Ons eigen kerkje

Als ik in het donker naar buiten kijk zie ik de knipperende lichten van vliegtuigen die gaan landen op Schiphol. De komende dagen zal het luchtruim alleen maar voller worden vanwege de Kerstdagen. Vanochtend was het op het stadsplein ook al loeidruk. Het grote haasten om alle boodschappen, kerstgroen en wat al niet, op tijd binnen te krijgen lijkt ieder jaar vroeger te beginnen. De aangelegde ijsbaan is druk bevolkt. Het is nu bijna anno 2o20 en de wereld om ons heen lijkt een heksenketel te worden. Mijn verhaal van…

7 Reacties

Niet alleen Belgen voelen zich eenzaam

Het is al weer wat jaartjes geleden dat ik op bezoek ging bij een oudere dame in een bejaardenhuis, met wie ik al jaren bevriend was. Bij binnenkomst bleek één van haar dochters er ook te zijn. We zaten gezellig te keuvelen en opeens, schijnbaar uit het niets, zei mijn vriendin tegen haar dochter: "niemand begrijpt mij". Het klonk als een eenzame aanklacht. Ik las dat bijna de helft van de Belgen zich soms, tot bijna altijd, eenzaam voelt. En ook dat het niet ongewoon is om je soms eenzaam te voelen. We…

4 Reacties

De Wind waait waarheen hij wil!

In februari 2013 schreef ik mijn eerste blog. Achteraf bezien wist ik van toeten noch blazen. Het was een hele sprong om tot publiceren te komen. Om zomaar dingen over en van mezelf de wijde wereld in te sturen. Echter, na mijn eerste publicatie was mijn blog een feit. Ik zat in de blogtrein en eenmaal in beweging gezet moest ik wel schrijven om hem te laten rijden. Ik kwam er achter dat een blog schrijven toch iets anders is dan een brief schrijven aan vrienden of bekenden. Als blogschrijfster…

3 Reacties