De Wind waait waarheen hij wil!

In februari 2013 schreef ik mijn eerste blog. Achteraf bezien wist ik van toeten noch blazen. Het was een hele sprong om tot publiceren te komen. Om zomaar dingen over en van mezelf de wijde wereld in te sturen. Echter, na mijn eerste publicatie was mijn blog een feit. Ik zat in de blogtrein en eenmaal in beweging gezet moest ik wel schrijven om hem te laten rijden. Ik kwam er achter dat een blog schrijven toch iets anders is dan een brief schrijven aan vrienden of bekenden. Als blogschrijfster…

3 Reacties

Zij leven in ons voort!

Het is al weer een poos geleden dat we als zussen en broers op een verjaardag in een grote kring bij elkaar zaten. Toen we allemaal gepensioneerd waren spraken we af om onze verjaardagen in de ochtend te gaan vieren. En wat was dat gezellig. Er werden verhalen, herinneringen opgehaald uit onze jeugd. Vooral de ouderen zaten vol verhalen. Tot ons groot verdriet werd bij het verstrijken der jaren onze kring kleiner. En nu, als we elkaar al zien op een verjaardag, is het kringetje heel klein geworden. Een klein…

9 Reacties

Mijn ‘eigenwijze’ computer

Met mijn smartphone in mijn hand weet ik ineens waar dit blogje over zal gaan: over eigenwijsheid.Volgens het woordenboek ben je eigenwijs als je altijd denkt het beter te weten. Eigenwijze mensen? Ik kom ze nogal eens tegen.   Je hoort vaak zeggen: “O, die is zó eigenwijs”. Je hoort zelden of nooit iemand zeggen: “ik ben zó eigenwijs. Terwijl je misschien deze ‘vervelende’ eigenschap wel bezit. Trouwens, ik vrees er zelf ook niet van verschoond te zijn. Maar dat mijn smartphone er last van zou hebben had ik niet verwacht.…

6 Reacties

Als senior heb ik alle tijd

Als ik een blog post heb ik dikwijls het item voor een nieuw verhaal al in mijn hoofd. Dit keer niet. Misschien heeft het met het jaargetijde, de herfst te maken. Ben ik daardoor een beetje dromerig en naar binnen gekeerd. De jaargetijden hebben, nu ik er op let, meer invloed op mij dan ik mij bewust was. Het is vooral de herfst die iets in mij oproept en wakker maakt. In het parkje waar ik op kijk staan de bomen nog in hun bladertooi. Maar de tekenen van verval zijn…

18 Reacties

Amandelen knippen Anno 1940

We hebben vaak onze bedenkingen over de gezondheidszorg van nu.  Vandaag een verhaal over de gezondheidszorg in vroeger jaren. Mijn moeder heeft het vaak verteld. Het verhaal speelt zich af rond 1940. Ik was toen één jaar. Broer Arjan was zeven jaar. Hij was heel vaak verkouden en had veel last van zijn luchtwegen. De huisarts vond het nodig dat zijn amandelen geknipt zouden worden. Arjan moest naar het ziekenhuis er zat niet anders op. Maar hoe moest hij in het ziekenhuis komen? Er was niemand voorhanden die hem daar…

22 Reacties

Ik zit ermee

Ik zit ermee hoe wij omgaan met de aarde. Het onderstaande verhaal is ontstaan uit mijn zorg over onze prachtige planeet. Ziezo, dit klusje zit er bijna op. Benzine tanken? Ik zie er altijd als een berg tegen op. Voorheen was dat karweitje, volgens taakverdeling, voorbehouden aan Gijs. Het gerommel met de tankdop. Het trekken en sleuren aan de slang om de benzine in de tank te krijgen. Al dat gewurm was Gijs’ portie. Mijn aandeel in de autorit was de besturing van het vehikel. Als ik naar de kassa…

20 Reacties

En zo kwam alles toch nog goed.

Het is een fijn logeeruitje geweest. Nicht Rietje heeft mij schandalig verwend en nu is de tijd gekomen om naar huis te gaan. Ik verlang weer naar mijn kinderen en huis. In de hal staat mijn bagage klaar. Mijn computer wacht nog even in de huiskamer. Je weet maar nooit of er op het laatste moment nog een goed idee voor mijn blog langs komt. Ik roep naar Rietje: "Rietje, mijn computer staat nog in de huiskamer hoor. Pak ik straks pas in!" Ze mompelt wat terug, vindt het best. Hoe kan…

22 Reacties

Ik rij weer van A naar B!

Lang gewacht, stil gezwegen, Nooit verwacht toch gekregen. Ja, ik heb bericht gekregen van busmaatschappij Connexion. Een dag of tien geleden. Ze hebben mij zowaar gebeld. De medewerker begreep, zonder dat ik er over begon, dat zijn reactie wel wat laat kwam. Hij bood daarvoor zijn excuses aan dat dan wel weer netjes is. Hij had, zei hij, de tijd genomen om mijn blog te lezen. Met als tussenzin, dat ik zo goed schreef waarmee hij mij complimenteerde. Ik heb zijn woorden in dank aanvaard, een compliment is altijd welkom!…

8 Reacties

Eerst even bijpraten

Het is 26 augustus drie maanden geleden dat Gijs is overleden. Aan de ene kant is de tijd snel gegaan. Allereerst komen de kinderen vaak langs. Ook de vele familieleden en vrienden vergeten mij niet en dat is heel fijn! Aan de andere kant blijft er nog veel tijd over waarin ik alleen ben, uren waarin ik Gijs mis. Het is zo heel anders wakker worden dan voorheen. De dag begint nu in stilte. We namen altijd ruim de tijd om te ontbijten. Daarna namen wij, als moderne mensen, op…

13 Reacties

Uitstapjes naar vroeger en nu!

Na de hete zomer van vorig jaar, is dit jaar het warmterecord van 1944 gebroken. En wat hadden we weer hete dagen! Volgens zeggen staan ons de komende jaren veel meer van deze warme zomers te wachten. Er zullen meer hittegolven komen. En dagen van 40 graden? Daar hoef  je niet meer van op te kijken. Dit allemaal als het klimaat blijft veranderen in het tempo van nu. Vanochtend is het weer vroeg warm buiten. En nog heerlijk stil. Ik schuif mijn relaxstoel in een hoekje van het balkon en…

28 Reacties