binnengaan

Klokslag zeven uur staat Marrie met haar autootje voor. Geheel volgens afspraak. “Jij weet toch de weg, hè?“ vraag ik als ik goed en wel in de auto zit. “Ja, op mijn duimpje. En het is echt maar een kippeneindje. Marrie geeft gas en rijdt de straat uit. Ik zie nog net dat Gijs voor het raam staat om ons uit te zwaaien. Ik open vlug het raampje en zwaai breedvoerig met mijn arm. “Ik ben benieuwd wat het vanavond gaat worden,” zegt Marrie. “Anders ik wel!” We  zijn  drie …