blog

nu

De Wind waait waarheen hij wil!

In februari 2013 schreef ik mijn eerste blog. Achteraf bezien wist ik van toeten noch blazen. Het was een hele sprong om tot publiceren te komen. Om zomaar dingen over en van mezelf de wijde wereld in te sturen. Echter, na mijn eerste publicatie was mijn blog een feit. Ik zat in de blogtrein en eenmaal in beweging gezet moest ik wel schrijven om hem te laten rijden. Ik kwam er achter dat een blog schrijven toch iets anders is dan een brief schrijven aan vrienden of bekenden. Als blogschrijfster…

3 Reacties
26 november, 2019
nu

Pas op de plaats

Lieve mensen, Voorlopig zal ik even geen nieuwe verhalen schrijven. Ik ben ziek geweest, en sowieso ben ik de laatste tijd een beetje aan het kwakkelen met mijn gezondheid. Weliswaar ben ik nu  aan de beterende hand, maar al met al voel ik en ben ik  mij bewust dat ik toe ben aan een rustperiode. Hoe het verder zal gaan met de verhalen weet ik zelf ook nog niet. Voor nu is dit in ieder geval even het juiste besluit. De mensen die een abonnement hebben krijgen vanzelf een bericht…

34 Reacties
4 februari, 2016
vroeger

Achtenzestig treden

We  schrijven  1962.  Nog  altijd  woningnood! Eigenlijk  is  er  na  de  oorlog  altijd  woningnood  gebleven.  Vooral  in  de  steden  is  dit  nog  het  geval. Maar  hoe  een  huis  vinden  als  je  wilt  gaan  trouwen?  Ja, want  dat  wilden  Gijs  en  ik. Pretenties  hadden  wij  niet.  Verwachtingen  dat  het snel  zou  lukken, evenmin. Maar  dan… Via via  hoorden wij  dat  er  woonruimte  vrijkwam in  de stad  waar  Gijs  woonde  en  werkte.  Een  piepklein  huisje.  Dat  wil  zeggen:  een  zolderkamer, omgebouwd  tot  woonruimte. De  hele  oppervlakte  was  21  meter. En  hoe  knap! …

8 Reacties
30 november, 2013
nu

Geboorte van een blog

In mijn vorige blog heb ik geschreven dat ik mijn leven onder de loep wil leggen om te zien wat ik verder wil. Bij nader inzien heb ik dat al gedaan. Mijn blog is het resultaat. Toen ik 51 jaar geleden met Gijs trouwde kreeg ik al gauw een prachtig, wit dagboek met slotje van hem. Een boekje om zelf in te gaan schrijven. Dit is voor mij nog altijd het mooiste cadeau dat ik kreeg. Het bleek precies in de roos te zijn, dat dagboekje. Als ik met dat…

0 Reacties
24 september, 2013
nu

Van vóór de oorlog

Het was een gevleugelde uitdrukking in mijn kinderjaren: dit is nog van vóór de oorlog. Het is nu inmiddels 73 jaar geleden dat de 2e wereldoorlog uitbrak. De eerste jaren na die oorlog, stond alles van vóór die oorlog, voor kwaliteit. Ik ben van 1939 dus nog net van vóór de oorlog. Waarmee ik maar zeggen wil…  Alles werd gerelateerd aan de oorlog. Als je een ei bakte met 2 dooiers was hij vast van vóór de oorlog. Als ik aan mijn blog wil schrijven rol ik mijn leven uit…

0 Reacties
10 september, 2013
nu

Niemand begrijpt mij

Nu ik dit boven mijn eerste blog zet, komen meteen mijn eigen vragen aangerend. Want wat bedoel ik met begrijpen? Wat wil ik, een ander begrijpen of begrepen worden? En, begrijp ik mezelf wel Jaren geleden ging ik regelmatig een oude dame bezoeken in een zorgcentrum. Ze had een schare kinderen, de meeste van hen kwamen regelmatig op bezoek. Omwonenden keken soms met jaloerse blikken als één van die kinderen weer door de lange gang liep. Op een middag toen ik haar bezocht kwam de jongste dochter even een kijkje…

0 Reacties
20 februari, 2013