dieren

Lees meer over het artikel Over dolfijnen en een apothekersweitje
dieren

Over dolfijnen en een apothekersweitje

Vorige week zag ik beelden van dolfijnen die, naar wordt aangenomen, aan zelfmedicatie doen. Er waren verschillende Dolfijnen die om de beurt op de bodem van het zwemwater met een lichaamsdeel langs een struik schuurden. Het was goed te zien dat ze bewust zo zwommen dat het aangedane lichaamsdeel werd geraakt door de struik. Wetenschappers denken dat ze dit gedrag vertonen als ze last hebben van hun huid, en dat de struik geneeskrachtige stoffen afgeeft voor genezing. Ik keek en luisterde stomverbaasd naar wat hier gebeurde. De verslaggever benadrukte verder…

16 Reacties
28 mei, 2022
nu

’t Zijn de kleine dingen die het doen

Terug  van  weggeweest.  Zelfs  lientje  de  poes  was  blij  dat  ik  er  weer  was! En  dat  wil  wat  zeggen  want  lientje  is  altijd  boos  op  mij als  ik langer dan  een dag  ben weggeweest. Zij  verwaardigt  mij  dan met  geen  blik  meer  als  ik  binnenstap. En  als  ik  mij  installeer  voor  een  heerlijk  kopje  koffie gaat  zij  goed  zichtbaar, demonstratief  met  haar  rug  naar  mij  toe zitten. En  lieve  broodjes  bakken  is  er  niet  bij.  Zij  houdt  voet  bij  stuk. Ik  moet  het  mij  maar  eens  goed realiseren  waar  ik …

2 Reacties
7 november, 2013
dieren / nu

Verduistering

Ik woonde als kind buiten het dorp, in de polder, ver weg van het dorpsgebeuren. Door het kamerraam zag je het wijde polderlandschap liggen met de uitgestrekte akkers. We hadden veel ruimte rondom het vrijstaande huis. Aan de voorkant lag een grasveld, de plaats waar het spierwitte geitje altijd stond. In dat gras, tegen de sloot aan, stonden bij de helling  twee  oude, kromme mispelbomen.  Ik vond ze prachtig in hun lelijkheid! In de oorlog, en eigenlijk altijd kwam die ruimte prima van pas voor het houden van allerlei dieren.…

4 Reacties
25 oktober, 2013
nu

Hypermodern

Ik  ben  deze  week  in  Zeeland  als  mantelverzorger  bij een  familielid. Het  leven  heeft  veel  leermomenten. Er  valt  altijd  wel  iets  te   leren  ook  als  je  ouder  wordt. Omdat  ik  vorige  week  mijn  schrijfsel lang  genoeg  vond  heb ik  een  stukje  weg  gelaten  wat  er  eigenlijk  bij  hoorde. Ik  wil  het  alsnog  plaatsen omdat  het  er  nu  eenmaal  voor  geschreven  is. En  het  komt  prima  uit  omdat  ik  deze  week  niet  aan  schrijven  toekom. Bovendien  vang  ik  zo  twee  vliegen  in  één  klap. Ik  ben  een  blog  begonnen  om  over …

2 Reacties
21 oktober, 2013
dieren

De verloren kip

Poezen, ik blijf het wonderlijke dieren vinden. Hoe meer je naar ze kijkt hoe meer dat opvalt.  Vroeger, in mijn kinderjaren, hadden wij een poes die de supervisie had over het bewaken van de muizenstand in en rond ons huis. Zij deed dat met verve. Deed plichtsgetrouw haar  werk dus mocht  zij blijven.  Zij had geen andere naam dan poes. Poes was gewoon  haar  roepnaam waar  zij  prima naar luisterde en dik tevreden mee was. De poes zocht veel mijn gezelschap. Stiekem vond ik het “mijn poes”. Eigenlijk kan ik…

0 Reacties
10 september, 2013
vroeger

Haal maar even een potje pindakaas

Het kan niemand ontgaan: er is crisis in dit land.  Soms lijkt het alsof er niets anders meer is dan dit.  Overal is het hoorbaar, op de markt roepen de marktkooplui luid: “mensen het is crisis".  Om daarna hun aanbiedingen rond te bazuinen. Vooral de ouderen hebben het zwaar te verduren. Er wordt nu aan hun inkomen geknabbeld.  Toch is de levensstandaard van nu even hoog als in 2007.  En toen voelden we ons over het algemeen toch niet arm.   Nu we echter een stapje terug moeten doen, is het…

0 Reacties
1 maart, 2013