Over herkenning en dat alles er mag zijn!

Vandaag is het een regendag, in tegenstelling tot gisteren, toen het heerlijk weer was. En dat was fijn, want die dag hadden twee zwagers van de Puttersfamilie een familiediner belegd  in Heerjansdam. Vroeger toen wij nog jong waren aten we 's avonds. Nu, bij het klimmen der jaren vindt het festijn rond één uur in de middag plaats. Het etentje komt mij prima uit want ik kan meteen ook mijn enig overgebleven broer Huib in Barendrecht met een bezoek vereren. De planning is dat ik bij hem overnacht en de…

8 Reacties

Mijn moeders cliva

Lieve bloglezers, eindelijk weer een berichtje van mij.  Moest even bijkomen van een fikse blaasontsteking. Het corona virus trekt een zware wissel op iedereen. Het lijkt alsof er niets anders meer is. Zoals de meeste ouderen ben ook ik aan huis gebonden en daardoor wordt het stil en eenzaam om ons heen. De kinderen zijn heel voorzichtig en dat is natuurlijk lieve zorg. Maar het leven is ineens totaal anders. Een paar blogjes terug schreef ik over de Spaanse griep. Niet wetend dat dit nu ons zou overkomen, een nieuw…

6 Reacties

Wakker worden met schrik

"O, wat erg dat ben ik helemaal vergeten"! Wie zegt dit nooit? Ik schrik wakker. Het is vijf uur in de ochtend. Vergeten! Nu is het toch gebeurd. Ik ben Ietie’s verjaardag vergeten! Hoe kan ik dat nu toch vergeten? Van de week dacht ik nog: laat ik nu alstublieft haar verjaardag niet vergeten. Niet nu!  Dit neem ik mezelf heel kwalijk. Ik ben boos. Boos op mezelf!  Ietie heeft het moeilijk nu haar dochter is overleden. Het gebeurde  een paar maanden geleden, na een ziekte van vijf dagen.  Het…

6 Reacties