De verloren kip

Poezen, ik blijf het wonderlijke dieren vinden. Hoe meer je naar ze kijkt hoe meer dat opvalt.  Vroeger, in mijn kinderjaren, hadden wij een poes die de supervisie had over het bewaken van de muizenstand in en rond ons huis. Zij deed dat met verve. Deed plichtsgetrouw haar  werk dus mocht  zij blijven.  Zij had geen andere naam dan poes. Poes was gewoon  haar  roepnaam waar  zij  prima naar luisterde en dik tevreden mee was. De poes zocht veel mijn gezelschap. Stiekem vond ik het “mijn poes”. Eigenlijk kan ik…

0 Reacties