Draai het wieltje nog eens rond
Wij hadden vroeger een thuisnaaister. Onze thuisnaaister, mocht boven in de zolderkamer haar werk doen. Zij was een ongetrouwde vrouw met treurige ogen, alsof ze ieder moment wilde gaan huilen. Haar naam was Trui. Die naam, gecombineerd met hoe zij keek, riep bij mij een naar gevoel op. Ze zat daar maar op dat kamertje met een hele berg verstelwerk voor haar neus. Iets weggooien gebeurde pas als het niet meer gemaakt of vermaakt kon worden. Soms vermaakte zij een jurk, van een oudere zus, passend voor mij. Ik werd …
0 Reacties
14 oktober, 2013
