Zomaar een avond van toen

“Vind je het ook zo koud?” vraagt moeder. “Ik zet de kachel maar even wat hoger.” Mijn moeder en ik zitten in de voorkamer. Alle broers en zussen zijn inmiddels getrouwd.  Ik woon nog alleen thuis. Op de tuinderij waar ik werd geboren, woont nu Corrie met haar gezin. En moeder en ik wonen in het huis waar Corrie voorheen woonde. Nu ik als enige nog thuis woon, is het groot genoeg. Ik zit heerlijk ontspannen en onderuitgezakt in een gemakkelijke stoel. Mijn baan als kleuterjuf vind ik heel leuk. …

0 Reacties

Goede vraag

Een paar jaar geleden heb ik, samen met andere mensen, een schrijfgroepje in het leven geroepen. We zijn nu met 9 dames die schrijven voor hun plezier! Er was in het begin één man bij, maar die is er mee opgehouden zodat we nu  nog met alleen dames zijn. We komen één keer in de veertien dagen, met veel plezier, bijeen.Gewapend met pen en papier gaan we blijmoedig het schrijfpad op. We schrijven naar aanleiding van een opdracht. Dat kan van alles zijn. We oefenen met allerlei dichtvormen. Korte verhalen,…

3 Reacties

Vanuit mijn wieg

Rondsnuffelend  in  mijn  voorraadkast  kom  ik  een  schrijfopdracht tegen die  ik  mij  nog  goed herinner. Een beetje  bizar  vond  ik  die  opdracht: schrijf  een  verhaal vanuit  je  wieg. Vanuit  mijn wieg? Het  steunen en  kreunen  van  de  andere  cursisten is  niet  van  de  lucht. Maar al  dat  gesteun en  gekreun  levert  niets  op. De  opdracht staat  als een huis, en  zal  moeten  worden uitgevoerd. En  toen  gebeurde  er, tot  mijn  eigen  verrassing  en  verbazing  iets  waar  ik niet op  rekende. Er  kwam  zomaar, uit  het  niets, een verhaal  tevoorschijn. Mijn …

0 Reacties

Geboorte van een blog

In mijn vorige blog heb ik geschreven dat ik mijn leven onder de loep wil leggen om te zien wat ik verder wil. Bij nader inzien heb ik dat al gedaan. Mijn blog is het resultaat. Toen ik 51 jaar geleden met Gijs trouwde kreeg ik al gauw een prachtig, wit dagboek met slotje van hem. Een boekje om zelf in te gaan schrijven. Dit is voor mij nog altijd het mooiste cadeau dat ik kreeg. Het bleek precies in de roos te zijn, dat dagboekje. Als ik met dat…

0 Reacties

Van vóór de oorlog

Het was een gevleugelde uitdrukking in mijn kinderjaren: dit is nog van vóór de oorlog. Het is nu inmiddels 73 jaar geleden dat de 2e wereldoorlog uitbrak. De eerste jaren na die oorlog, stond alles van vóór die oorlog, voor kwaliteit. Ik ben van 1939 dus nog net van vóór de oorlog. Waarmee ik maar zeggen wil…  Alles werd gerelateerd aan de oorlog. Als je een ei bakte met 2 dooiers was hij vast van vóór de oorlog. Als ik aan mijn blog wil schrijven rol ik mijn leven uit…

0 Reacties

Mijn poedel

De opdracht van de schrijfcursus luidt: schrijf een smartlap op een bestaande wijs. Dit komt daarop uit mijn pen rollen. Op de wijs van: De uil zat in de olmen Mijn poedel Mijn trouwe kleine poedel was altijd om mij heen een schaduw die mij volgde dus was ik nooit alleen. refrein: Hij was een vrind zoals je zelden vindt! Bis Ik zag hem ouder worden zijn krulvacht eens diep bruin werd langzaamaan steeds grijzer van staart tot aan zijn kruin. refrein Het lopen ging steeds slechter zijn poten werden…

0 Reacties

Niemand begrijpt mij

Nu ik dit boven mijn eerste blog zet, komen meteen mijn eigen vragen aangerend. Want wat bedoel ik met begrijpen? Wat wil ik, een ander begrijpen of begrepen worden? En, begrijp ik mezelf wel Jaren geleden ging ik regelmatig een oude dame bezoeken in een zorgcentrum. Ze had een schare kinderen, de meeste van hen kwamen regelmatig op bezoek. Omwonenden keken soms met jaloerse blikken als één van die kinderen weer door de lange gang liep. Op een middag toen ik haar bezocht kwam de jongste dochter even een kijkje…

0 Reacties