Van eenvoud en geluk.

Mijn grote zus rijdt haar fiets uit de schuur. Moeder en ik wachten buiten bij de deur. Naast mij op de grond staat mijn tasje met kleren. Ik ga logeren. Clazien gaat mij op de fiets wegbrengen. Als de fiets buiten staat geeft moeder mij een zoen: “Lief zijn bij oom Ad, hè. En goed luisteren”. Ik knik. Natuurlijk, bij oom Ad is het veel te leuk. Als ik op de bagagedrager zit, roept Clazien: “zit je goed? Je benen niet te dicht bij de spaken houden hoor, dat weet…

4 Reacties