En het wachten duurt voort.
Vandaag een nieuwe blog. Ik ga de draad weer oppakken, denkend aan mijn wijze moeder, die altijd zei: "werken is medicijn voor een mens." Iets doen leidt af en geeft arbeidsvreugde. Mijn moeder was een ervaringsdeskundige want haar pad ging niet over rozen! En al is het dat ik nog niet tot veel dingen kom, mijn blog roept en het voelt goed om weer te gaan schrijven. Wachten, ik ben er niet zo goed in. Zeker als ik iets broodnodig heb, en het komt maar niet. Nu ik dit schrijf herinner…