Zó moet ik er dus mee omgaan!

Het  is  heel  vroeg  in  de  ochtend.  Ik  ben  opgestaan  om  een  verhaal  te  schrijven. De  woorden  en  zinnen  buitelen  door  mijn  hoofd.  Maar  hoe  vreemd!  Als  ik  achter de  pc  zit  komt  er  niets.  De   hele  week  is  dit  al aan  de   gang.  Er  zijn  van  die  weken  dat  er   geen  verhaal  uit  mijn  pen  komt.  In  schrijversland  heeft  dat  een  Engelse  benaming  en  noemt  men  het  een   “writer’s  block”.  Zeg  maar  een “schrijversblok”.  Een  blokkade.  Iedereen  die  schrijft  overkomt  het  bij  tijd  en  wijle.  Het  hoort  er  bij.  De  klok  tikt  de  tijd!  Er  moet  iets op  papier komen!  Maar  er  komt  niets.  Er  komt  geen  letter!  De  ideeën rollen  door  mijn hoofd.  Maar  ik  kan  ze  geen  stem,  geen  woorden  geven!  Ik  heb  inmiddels  ontdekt  dat  er  niet  veel  aan  te  doen  is. Eén  ding  is  belangrijk,  dat  heb  ik  ook  ontdekt:  je  er  niet  druk  over  maken.  Gewoon  laten  gebeuren.  Acceptatie   is  er  een   goed  woord  voor.  En  dat  is  inderdaad  mooi  gezegd.  Maar  waar  o  waar,  haal  ik  het  verhaal  voor  deze  week  dan  vandaan?
writer's block                                                 Writer’s block

Lientje is “anders
Naast  mij,  op  de  schrijftafel,  ligt  Lientje,  onze  poes.  Het  is  niet  onze  eerste  poes.  In  de  loop  van  ons  leven  hebben  we  al  verschillende  poezen  gehad.  Ze  waren  leuk, en  lief!  Maar  Lientje  is  “anders”.  Anders  dan  de  voorgaande  poezen.  Lientje  wil  altijd  heel  dicht  bij  ons   zijn.  Ze  is  bijzonder  snel  van  slag. En  helemaal  van  slag als  je  haar  iets  verbiedt.  Een  boze  stem  kan  zij  niet  verdragen. Lientje  is  wat  bewerkelijker  dan  onze  vorige  poezen, omdat  ze  extreem  gevoelig  is. Bij  mensen  noemt men dat  hooggevoeligheid.  Ook  wel  HSP  “High Sensitive  Person” genoemd.

Ik  ben  er  eigenlijk van  overtuigd  dat  Lientje bij  dit  labeltje  past.  Alleen  met  dit  verschil:  Lientje  is   niet  een  mens,  maar  een “hooggevoelige” poes. Ik  heb  nog  niet  gelezen  dat  dierenartsen  het  bij  dieren  hebben  vastgesteld  of  zo  hebben  benoemd.  Maar  ik  weet  het  zeker.  En  ik  kan  het  weten,  want  Lientje  is  “anders”.   Ze  is  gevoeliger,  intelligenter,  dan  onze  vorige  poezen.

Het  is  niet  iets  nieuws.  Het  bestaat  al  zo  lang  er   mensen  zijn!   Alleen  is  die  hooggevoeligheid   nu  door  een  psychologe  onderkend  en  benoemd.  Zij  heeft  het  bij  zichzelf  vastgesteld  en  er  een  labeltje  aan  gehangen.  En  nu  past  het  in  een  hokje!  Volgens  de  gegevens  heeft  ongeveer  20%  van  het  mensdom  er  “last”  van.  Het  is  een  aanleg  die  wordt  doorgegeven  en  erfelijk  is.  Het  is  gelijk  verdeeld.  Er  hebben  evenveel  jongens  als  meisjes  “last” van.  En  dat  is  wel  weer  eerlijk!leven_met_hooggevoelige_kinderen_isbn_9789025901714_1_1397094585Wat  is  dat  toch  dat  al  die  nieuwe  benamingen  in  het  Engels  worden  weergegeven?

Hoogbegaafdheid
Bij  hooggevoeligheid  hoort  vaak  een  hoge  intelligentie( hoogbegaafdheid)   Nu  ik  mijn  licht  er  over  opgestoken  heb,  kijk  ik  met  andere  ogen  naar  poes  Lientje.  En  ik  weet  het  heel  zeker:  Lientje  is  hooggevoelig  en  hoogbegaafd. Want  intelligent  is  Lientje  zeer  zeker!  Lientje past  bij  dit  labeltje.  Alleen  met  dit  verschil:  Lientje  is   niet  een  mens,  maar een  poes  die  hooggevoelig en hoogbegaafd  is

ADHD 

Terwijl  ik  dit  schrijf  heeft  Lientje  in  de  vroege  ochtend  al  van  alles  ondernomen. Ze  is  van  tafel  gesprongen.  Even  later   hoor  ik  ze  luid  knabbelen  op  haar  kattenbrokjes.  Vervolgens  is  ze  naar  de  huiskamer  gerend.  Heeft  daar  eens  even  uit  volle  borst  gemauwd.  Daarna  is  zij  mijn  kamer  weer  in  gerend.  Maar  wacht  eens!  Nu  ik  dit  zo  schrijf,  vraag  ik  mij  af  of  dit  soms  een  vorm  van  ADHD  is.   Alweer  een  Engelse  term!   Zou  ze  dan  ook  nog  ADHD  hebben?

Dat  ADHD  vroeger  ook  voorkwam  weet  ik  maar  al  te  goed.  Maar  alleen  werd  het  toen niet  zo  benoemd.  Wel  wist  ik  als leerkracht  na  twee  schooldagen  precies  welke  kinderen   dit  jaar  meer  aandacht  nodig  zouden  hebben.  Maar  het  was  niets  bijzonders  want  het  hoorde  er  gewoon  bij.  Het  was  een  vast  gegeven  dat  ieder  leerjaar  naar  voren  kwam.

ADHD  1Al  vroeg  het  wel  veel  creativiteit  en  inzet  van  je  als  leerkracht  om  alles  in  goede  banen  te  houden,  en  te  begeleiden. De  klassen  waren  groot: 40  kinderen  in  een schoolklas  was  heel  gewoon. Tegenwoordig  is  er  veel  meer  overleg  en  samenwerking  tussen  ouders  en  leerkrachten  over  het  gedrag  en  over  de  moeilijkheden  die  er  door  kunnen  ontstaan.
ADHD  heeft  een  plaats  gekregen.  Dat  is  een  goede  ontwikkeling  die  echt  nodig  was.

adhdHoewel  ik  denk,  dat  het  soms   wel  eens  heel  snel  wordt  vastgesteld!

ADHD 4

 Stress
Lientje  ligt  inmiddels  op  de  grond  bij  mijn  voeten.  Ze  is  zich  gaan  wassen. Iedereen  weet  dat  poezen  zich  graag  en  vaak  wassen.  Lientje  ook.  Maar  met  het  wassen  van  Lientje  is  echt  iets  vreemds  aan  de  hand.  Ze  kan  er  niet meer  mee  stoppen.  Ze  is  er  op  een  dag  ineens  mee  begonnen.  Ze  blijft  zich  maar  wassen.   Soms  vindt  zij  tijd  om  even  te  slapen. En  dan  begint  het  weer.  Ze  heeft  het  er ontzettend  druk  mee.

Intussen  vraag  ik  mij  af : Waar  komt  het  door?  Wat  is  de  reden  dat  zij   dit  is  gaan  doen?  Waar  heeft  zij  dan  stress  van?   Want  ik  heb  gelezen  dat  het  stress kan  zijn.  Dus  poezen  hebben  stress. Komt  het  door  ons  dat  zij  stress  heeft?  In  mijn  kinderjaren  had  de  poes  dan  erge  jeuk,  maar  nu  stress.  Evenals  mensen   nu  niet  “gespannen  of  zenuwachtig”  zijn,  maar  stress  hebben. Stress.  Dat  woord  werd  vroeger niet  gebruikt.  En  poezenstress  al  helemaal  niet.  Belachelijk  vond  men  dat toen.

poes  1
Men  nam  al  deze  dingen  als  een  gegeven  mee.  Er  hingen  aan  veel  dingen  nog  geen  etiketjes.  Het  was  een  heel  andere  tijd  dan  nu.  Er  is  nu gelukkig veel  meer  hulp  voorhanden.  Het  is  te  hopen  dat  door  de  bezuinigingen,  niet  te  veel  hulp  zal  worden  wegbezuinigd

Veranderend klimaat
Er  zijn  ook  dingen  die  echt  veranderen.  Zoals  het  klimaat  bijvoorbeeld.  Volgens  klimatologen  en  andere  geleerden  is  het  klimaat drastisch  aan  het  veranderen.  En  dat  zal  grote  gevolgen  hebben  voor  de  opwarming  van  de  aarde.  Ik  heb  tot  nu  toe  gedacht  dat  het  niet  zo’n  vaart  zal  lopen.  Dat  het  allemaal  wel  mee  zal  vallen,  en dat  de   geleerden  de   toekomst  niet  in  handen  hebben.  Wat  nog  waar  is  ook! Maar,  nu  dit  jaar  de   gemeten  jaartemperatuur  hoger  is  dan  men  ooit heeft  genoteerd,  zet  mij  dit  aan  het  denken. Vooral  ook  omdat  de  vorige, hoogst  gemeten  jaartemperatuur, in  2007  was.  Zou  het  dan toch  waar  zijn  dat  de  aarde  warmer  wordt? Ik  heb  nooit  er  nooit  over  nagedacht dat  een  enkele  graad  hoger  de  kringloop  van  de  natuur  helemaal  zal  veranderen.  En  meer  dan  ooit  besef  ik   hoe  afhankelijk  wij  zijn  van  omstandigheden  waar wij geen grip op  hebben. Niets over te  zeggen hebben. Omstandigheden die buiten  onze  invloedssfeer  liggen!  Het  vertelt  mij  hoe  klein  en  nietig  ik  ben  in  een  veranderende  kosmos!

mensen_natuur_(3)__700kosmosRegeren
Wat  vreemd.  Ik  had  toch  een  schrijversblok?   En  nu  heb  ik  ineens   een  verhaal  op  papier  staan?  En  omdat  ik  het  eigenlijk  een  klein  wonder  vind wat  er  is  gebeurd,  publiceer ik het  nog  ook!
Ondanks  de  blokkade schreef  ik  verder. Ik  bleef   woorden  op  papier  zetten  zonder  omlijnd  plan.  Ik  gaf  mij  over  aan  wat  er  zou  gebeuren.  Ik  volgde  mijn  pen  en  er  werd zomaar   een  verhaal  geboren!  Zo  moet  ik   dus  omgaan  met  een  schrijversblokkade!
Blokkade  of  niet, schrijven  is  een  vreemd  proces.  Je  hebt  het  niet  zelf  in  de  hand.  Het  valt  de éne  keer  beter  uit  dan de  andere  keer,  terwijl  je  toch altijd  met  de  zelfde  intentie  schrijft: iets moois  tot  stand willen brengen!

En  verder  geen  nood.  Vaak  drijft  het  over.  En  soms  komt  er na  zo’n  week  juist  weer heel  veel  inspiratie.  En  tot  slot.  Mocht  er  echt  niets  op  papier  komen?  Er  staan  altijd  verhalen  in  de  “wacht”.  Regeren  is  vooruitzien!

Den Haag Tweede Kamer der Staten Generaal. FOTO HANS KOUWENHOVEN

Abonnee worden?   Vanaf  nu  kunt  u  ook  abonnee  worden  op  mijn  blog.  Van   ieder   nieuw  artikel  dat  ik  publiceer  krijgt  u  dan   voortaan  bericht.

Dit bericht heeft 2 reacties

  1. wilma

    Wat een poes dat poesebeest. Tja wie weet wat ze heft. Ze blijft liken, een addiction dus. Ha, hier noemen ze alles met ziektes bij de officiele naam/terminologie(oftewel moeilijk word.
    Toen er hier iets over iemand stond in het kerkblad die iets mankeerde, vroeg mijn man weet jij wat het is? Geen idee, alleen dat het tussen de schedel en de voetzool zit.
    Als je hier bij een dokter komt, zeg ik altijd wat is dat?? Ben blijkbaar niet zo slim,lol.
    Groet, WIlma

    1. Mee op de wind

      Inderdaad Wilma, wat scheelt zo’n beestje? Sinds gisteren is zij zich minder aan het wassen en likken.
      Hopelijk gaat het over! Ik begrijp dat de artsen bij jullie de officiële benaming van een ziekte noemen. Maar je schiet er verder niets mee op! Of je nu stress hebt, of zenuwachtig bent, er veranderd niets door. De last ervan blijft hetzelfde!
      Fijn dat je weer reageerde en een inkijkje gaf hoe het bij jullie gaat.
      Hartelijk dank ervoor! Hopelijk tot de volgende keer
      Een groet van Maaike

Laat een reactie achter